وجود کرم خاکی در خدمت کشاورزی ارگانیک

کرم خاکی در تبدیل بیوماس مرده به هوموس فوق العاده موثر است. این کرم ها معمولاً بعد از فاز گرمایی در توده کمپوست بسیار فعال بوده. کمپوست کرم خاکی بر پایه کرم‌ها استوار است و در فاز گرمایی فعالیت ندارند.

---

وجود کرم خاکی در خدمت کشاورزی ارگانیک
کرم خاکی در تبدیل بیوماس مرده به هوموس فوق العاده موثر است. این کرم ها معمولاً بعد از فاز گرمایی در توده کمپوست بسیار فعال بوده. کمپوست کرم خاکی بر پایه کرم‌ها استوار است و در فاز گرمایی فعالیت ندارند. هنگامی که کرم‌های خاکی از بیوماس تغذیه کرده و آن را دفع می کنند این فرایند بسیار سریعتر از فرایند کمپوست کردن انجام می گیرد.
کرم خاکی در تبدیل بیوماس مرده به هوموس فوق العاده موثر است. این کرم ها معمولاً بعد از فاز گرمایی در توده کمپوست بسیار فعال بوده. کمپوست کرم خاکی بر پایه کرم‌ها استوار است و در فاز گرمایی فعالیت ندارند. هنگامی که کرم‌های خاکی از بیوماس تغذیه کرده و آن را دفع می کنند این فرایند بسیار سریعتر از فرایند کمپوست کردن انجام می گیرد.
مدفوع کرم‌ها  تکه های با ثباتی هستند که با مواد ارگانیک ترکیب شده. این مواد دارای سطوح بالای مواد غذایی بوده و دارای خاصیت حفظ آب بسیار خوبی هستند. بعلاوه این مدفوع ها خاصیت تحریک رشد گیاهان را دارند.
بعضی از کشاورزان با تجربه از Vermi- wash استفاده می کنند که بعد از پخش کردن کمپوست کرم‌ها را جدا کرده و بعنوان کود برگی و یا تقویت کننده گیاه از آن استفاده می کند. این امر به مقاوم شدن گیاهان در برابر آفات و بیماریها کمک می کند(برای مثال شته ها) کرمها به تغییرات رطوبت و دما حساس بوده و همچنین به تغدیه مداوم احتیاج دارند برای مثال مواد کمپوست. این کرمها توسط مورچه ها و کنه‌ها موردحمله قرار می گیرند. بنابراین استفاده از یک ظرف جامد برای حفاظت کرم‌ها از حمله شکارچیان لازم است. برای برداشت کمپوست اجازه دهید که سطح توده خشک شود و کرم‌ها به طرف پایین حرکت کنند. به نظر می رسد کمپوست کرم خاکی کود بسیار خوبی باشد. انجام این کار نیاز به سرمایه زیاد (تانک کرم) ، کارگر، مراقبت دایمی از توده در مقایسه با روش‌های معمول کمپوست دارد.
کاربرد کمپوست
مرحله مشخصی برای تکامل کمپوست وجود ندارد. کمپوست در آخرین مرحله فرایند آماده است. کمپوست را می توان سریعاً بعد از این که مواد کمپوستی اصلی دیده نشدند استفاده کرد.
کمپوست بعد از اینکه رنگ قهوه ای یا تیره گرفت و بوی مطبوعی داشت قابل استفاده است.
کمپوست بسیار نادر و کود بسیار با ارزشی برای کشاورزی ارگانیک است.
معمولاً تهیه میزان کود کافی در مزرعه امکان پذیر نیست. بنابراین کشاورزان باید خوب فکر کنند در چه موقع استفاده از کمپوست بهترین بازده را دارد. بیشترین بازده اوایل جوانه زنی است هنگامی که گیاه جوانه می زند یا نهال است.
کرم خاکی مفیدترین کرم در طبیعت
● خلاصه ای راجع به اطلاعات کرم ها
روش های کشاورزی عادی معمولاً کاربرد آنالیزهای شیمیایی را برای تعیین نیازهای طبیعی محصول کاشته شده مشخص می کند. عناصری که در خاک برای محصول معینی به قدر کافی موجود نباشد در کودهای شیمیایی به کار می رود. اما به زندگی میکروبی درون خاک توجه کمی شده است. در کشورهایی با اقلیم متنوع، این مسئله منجر به آن شده است که به خاک به عنوان یک وسیله نگهداری محض برای محصول دهی گیاهان نگریسته شود.
امتیاز کشاورزان Bio-Organic در افزایش هوموس خاک می باشد. غنی بودن هوموس خاک، موجب می شود خاک از آب اشباع شده و اثر گذارتر شود، نرم و سست باقی بماند، پسمان ها برطرف شوند، هوادهی شود، گرم شود و ورم نکند یا مثل کیک ورآمده نشود. به علاوه می تواند فشار ناشی از چرخ ها و ترمز ماشین آلات کشاورزی را بهتر تحمل کند. هوموس ذخیره ای از همه انواع موادمغذی گیاهی می باشد. هوموس نمی تواند با مواد مصنوعی جایگزین شود. درخاک های زنده فرایندهای میکروبی پس مانده محصول و کودهای کشاورزی را به مواد مغذی گیاهی و هوموس تجزیه می کند. آن ها (میکروارگانیسم ها) به سود گیاه acid-sand و مواد مغذی تولید کرده و مواد معدنی منتشر می کنند. میکروب های خاک توانایی منتشر ساختن P، K، Ca، Mg، Fe، و S را به خوبی سایر عناصر کمیاب تشکیل دهنده خاک های گوناگون دارا می باشند.
G.lienhard: استاد دانشکده کشاورزی Ebenrain-Sissach (در سویس) کرم های خاکی را ارج نهاده و اظهار می دارد:
(کرم خاکی مواد مغذی خاک را بطور قابل توجهی افزایش می دهد.))
آزمایش های انجام شده روی خاک در Eburnean نشان داده است که خاک های قالب ریزی شده توسط کرم های خاکی بطور میا نگین تا حداکثر ۴.۵ برابر بیشترازخاک های معمولی دارای پتاسیم می باشند. خاکی که از لوله گوارش کرم عبور کرده باشد تقریبا ۷ برابر بیشتر نیتروژن خواهد داشت. عمل کرم خاکی تنها مانند یک دستگاه زهکشی خوب بهبود بخشیدن به فرایند گردش آب و هوا نمی باشد، بلکه مواد معدنی وآلی را نیز مخلوط می نماید. همچنین آنها کارخانه های بسیار کوچک کودسازی هستند که بدون هیچ هزینه ای برای کشاورز به کار خود ادامه می دهند. این عمل بدون نیاز به سوخت فسیلی انجام شده و هیچ حمل و نقلی در آن دخیل نمی باشد. اما با وجود همه پدیده های حیاتی خاک، آن ها مخلوقات حساسی هستند و درمقابل کاربرد سموم وکودهای مهاجم شیمیایی زنده نخواهند ماند.
((این سؤال برانگیزخواهد بود که چه جانوران دیگری وجود دارند که مانند این مخلوقات کوچک، نقشی این چنین با اهمیت درتاریخ حیات جهان داشته باشند؟))
مطالعات فراوانی پس ازمشاهدات داروین روی کرم های خاکی صورت گرفته است. اما به نظر می رسد که هیچ کدام از این مطالعات به این سوالات که، کرم های خاکی تا چه عمقی حفاری می کنند؟، طول نقبهایشان چقدراست؟، و سؤالاتی از این قبیل پرداخته باشند.
ما می توانیم از یک قاعده کلی مطمئن باشیم: اگر شخصی زمین را حفر کند و در عمق ۸ متری کرم های خاکی را بیابد می تواند یک حدس منصفانه بزند که کرم های خاکی را می توان در عمقی بیشتر از ۸ متر نیز پیدا کرد، چرا که احتمال آن خیلی کم است که شخصی سوراخی عمیق تر را در آنجا حفر کند.
برای پی بردن به عمق احتمالی سوراخ، به مجموعه ای از داده های آماری درباره سوراخ ها نیاز داریم، و این بخاطر توزیع پهناوری که (بدلیل تنوع در خاک ها، اقلیم، و گونه ها) ممکن است با آن مواجه شویم غیر عملی می باشد.
کرم های خاکی دارای خانواده های فراوانی هستند. گسترده ترین آنها خانواده Lumbericidae با بیش از۱۶۰ گونه (و باطول ۳۰- ۲ سانتی متر یا ۱-۱۲inc) است وبزرگترینشان که به ۳m یا ۱۰ft می رسد، Megascolecidae استرالیایی یا (Megascolides australis) می باشد.
کرم های خاکی معمولاً از مواد آلی رو به فساد و مدفوع پستانداران تغذیه می کنند و گونه های سوراخ های عمیق (گونه های geophanous)، و برخی دیگر از آن ها حتی از نماتود ها تغذیه می کنند. معلوم شده است که وقتی کرم های خاکی به خاک اضافه شدند جمعیت کرم های نماتود ممکن است تا حدود %۶۰ کاهش یابد.
همچنین میکروب ها نقش مهمی در جیره غذایی کرم های خاکی دارند، و حتی کرم های خاکی مواد آلی دارای حیات میکروبی با تراکم بالا را ترجیح می دهند. برخی محققین معتقدند که میکروارگانیسم ها برای کرم های خاکی حیاتی هستند.
آب یک نیاز عمده کرم های خاکی می باشد، بطوریکه %۸۰ وزن بدنشا ن را آب تشکیل می دهد در روز حدود %۱۵ شل و سست می شوند. اگر رطوبت در دسترس نباشد به منظور دست یافتن به آن به عمق خاک خواهند رفت. بالاگیری (سطح آب) به دمای احاطه کننده محیط وابسته است. محدوده کلی فعالیت کرم های خاکی بین حداقل و حداکثر می باشد.
▪ بطور کلی کرم های خاکی می توانند از سه طریق بر محیط تاثیر بگذارند:
۱) تراکم میکروبی–زیستی (حیات میکروبی)
۲) میزان دسترسی به مواد معدنی شیمیایی، و تجزیه مواد آلی
۳) به طور فیزیکی از طریق سوراخ ها (از طریق هوادهی و از این قبیل)، وپراکندن (جابجایی مواد معدنی بین لایه های خاک)
برای راحتی و به دلیل آنکه این سه اثر خیلی دقیق به هم وابسته هستند بیایید اثرات بیولوژیکی، شیمیایی، و فیزیکی کرم های خاکی بر محیطشان را با هم به بحث و گفتگو بنشینم.:
اثرات کرم های خاکی بر تولید محصول از آزمونی به آزمون دیگر تغییرات وسیعی دارد. این تنها بخاطر گونه ها، محصول و نوع خاک نمی باشد بلکه، بخاطر وضعیت های آب و هوایی هنگام آزمون نیز می باشد. به عنوان مثال نشان داده شده است که درباغستان هایی با جمعیت زیاد کرم های خاکی، درختان، دارای ریشه هایی تا حدود %۵ بزرگتر می باشند. با این حال محصولات در این باغستان ها تنها %۲ بیشتر است. (شخص نیاز خواهد داشت که مقاومت تنش باغستان ها را (که درطول سال از خشکی ناشی شده است) برای یافتن ارزش واقعی اثرات کرم خاکی بر محصولات امتحان کند. با این وجود افزایش محصول در شبدر به میزان %۹۰۰ و در گندم به میزان %۱۰۰ مشاهده شده است.
ریشه ها اغلب، سوراخ ها را تعقیب می کنند و از مواد غذایی در دسترس، در گوشه و کنار خود تغذیه می کنند، یک حقیقت شگفت انگیز این است که ریشه ها (اغلب به اندازه ۲mm) درجستجوی قالب کرم (مسیر حفر نقب کرم) هستند. حتی اگر ریشه مجبور به رشد به سمت بالا باشد این اتفاق رخ می دهد. علت آن است که کرم های خاکی (یا میکروب های موجود در داخل روده آنها) غلظت فاکتورهای رشد و ویتامین ها را در تونل (نقب) افزایش می دهند.
نقبهای زیرزمینی کرم های خاکی به افزایش کانی های لایه A نسبت به لایه های B و C کمک می کند. ضمناً لایه های تحتانی با مواد آلی لایه های فوقانی A و O غنی می شوند. (به لایه های خاک مراجعه کنید) این در هم آمیزی به علاوه ی افزایش اکسیژن و نفوذ آب به لایه های پایینی، ضخامت خاک های فوقانی را افزایش می دهد.
در سال به اندازه ۲۰cm یا ۹inch از لایه سفت زیر-خاک (Subsoil) توسط نقب های کرم های خاکی می تواند به سطح آورده شود.
از سایر تاثیرات بر محیط این است که همیشه خاک اطراف سوراخ ها خنثی تر از خاک های مجاور هستند (به PH ۷ نزدیکترند). این به خنثی سازی اسید یته و یا خاصیت بازی موجود در خاک که به موجب بهینه سازی PH برای رشد ریشه گیاهان کاشته شده بوجود می آید کمک می کند.
یک ماده موکوزی که غنی از پروتئین است دیواره تونل ها را قوام می بخشند. این ماده به عنوان منبع انرژی میکروب ها کارایی دارد. مشاهده شده است که تراکم میکروب های شوره ساز در نقب ها %۴۰ بیشتر از خاکهای دیگر است. این به آن معنی است که هر کجا کرم های خاکی حضور داشته باشند خاک از کیفیت مطلوبی برخوردار بوده و به همین دلیل کرم خاکی یک ابزار ایده ال برای سنجش کیفیت خاک می باشد.
یکی از اساتید دانشگاه Eburnean گفته است که: اگر هنگام شخم زدن بتوانیم ۸۰ کرم در هر ۱۰ قدم از شیارهای زمین بیابیم آنگاه خاک مطلوب می باشد.
اهمیت نقش موادآلی درفرایندهای تجزیه شیمیایی آنهاست. بطوریکه فقط بتوان تصور کرد بخش اول تجزیه صرف نظر از خاک انجام می شود (کوددادن زیاد).
همان طور که ماده آلی به خاک افزوده می شود، فساد وتجزیه باعث افزایش مواد غذایی با ارزشی در خاک می شود (معدنی شدن). این ها فرم های قابل حصولی هستند و بوسیله گیاهان استفاده می شوند. لایه گل، نظر به این که فضایی را برای فعالیت میکروارگانیسم ها فراهم می آورد بسیار با اهمیت می باشد. ساختار خوب در خاک نیاز گیاهان روینده به مواد غذایی را تامین می کند و باعث می شود تغییر و تبدیل مواد آلی سریعتر انجام شود.
سایر مراحل تجزیه، هوموس می سازد و درالحاق هیومیک اسید و گل هوموس پایدار بدست می دهد. این قسمت از خاک همان طور که از نام آن بر می آید پایدار است. هوموس پایدار درون خاک شبیه انباری از مواد معدنی است که فقط در هنگام کمبود مواد آلی در دسترس قرار می گیرد. بنابراین می توان آن را به عنوان یک ذخیره مواد مغذی در نظر گرفت. وقتی مواد آلی وجود نداشته باشد یا سطح آن در خاک کم باشد هوموس پایدار نیاز غذایی را برطرف می کندواین تنها با کمک گیاهان میکروسکوپی micro-flora قابل حصول می باشد. در عوض هوموس پایدار، تامپونی برای آب و PH خاک می باشد.
● کرم های خاکی چه می کنند؟
زندگی برروی کره خاکی بدون دوستان کوچکمان در زیر خاک تفاوت های بسیاری خواهد داشت. کیفیت خاک ها به سختی به حیات کرم های خاکی وابسته است. سرانجام آن که خاک های با کیفیت و سالم راه حلی برای قابل تحمل بودن محیط خواهند بود، لذا متعلق به ما می باشند. خواص بیولوژیکی، شیمیایی ،و فیزیکی، برای رشد گیاهان، تعدیل و جداسازی سطح آب های زیرزمینی و buffering (خنثی سازی) و detoxifying (سم زدایی) و Scrubbing مواد شیمیایی پرخطر، حیاتی می باشد. (شکل ۶ و ۷). در واقع خاک مخزنی از تنوع زیستی است که شاید وسعت آن فراتر از اکوسیستم های زنده روی زمین باشد.
کرم های خاکی در خاک عملکردهای منحصر به فردی دارند. نقب های بزرگ آن ها اجازه می دهد که آب باران به راحتی وارد خاک شود و میزان سرعت نفوذ آب در خاک افزایش یابد. این مانع از شستشوی خاک شده و به آب اجازه می دهد تا وارد ناحیه ریشه ها شود و مورد استفاده گیاهان قرار گیرد. نقب های آن ها همچنین اجازه می دهد که ریشه های گیاهان به راحتی از خلال خاک عبور کرده و به فضای جدیدی راه یابد، خاک هایی که توسط کرم های خاکی عمل آمده باشند دارای ساختار گل مانند پایداری هستند که احتمال جابجایی آن توسط باد کمتر است.
نقش کرم های خاکی به همان اندازه دارای ویژگی های منفی نیز می باشد. در مناطق خاصی گونه هایی معرفی شده که بر سرکرم های خاکی بومی رقابت دارند. این مسئله زندگی توفیق آمیز، بلکه بقای گونه های بومی را با مشکل رو به رو می سازد. لذا در بسیاری اوقات گونه های بومی در مناطق مجزای کوچکی به سر می برند. بسیاری از کرم های خاکی که ما می بینیم در اروپا معرفی شده اند. این لزوما یک رویه منفی نمی باشد، اما مشکلاتی را هم بدنبال دارد. یک مثال توده فضله ای است که مربوط به Lumbricus terrestris در غرب کانادا می باشد که باعث شده خاک هایی با موادی با منشاء آهکی چیره شوند. نقب زنی های عمیق L.terrestris توده های فضله سفت بهم چسبیده ای می سازد. این نقب زنی ها، زیر-خاک (Subsoil) سفت را درمعرض خشک و خیس شدن قرار می دهد که این ماده را بسیارسخت کرده واز پیش بردن آن را در باغ ها، پیست های گلف، و چمن زارها با مشکل رو به رو می سازد.