کود میان مصرف

استفاده از کود بین زمان‌های کاشت، که اغلب کوددهی جانبی یا کوددهی سطحی نامیده می‌شود، می‌تواند برای به حداکثر رساندن رشد و عملکرد گیاه بسیار مهم باشد. این کوددهی، مواد مغذی را در طول فصل رشد، زمانی که گیاهان بیشترین نیاز را به آنها دارند، فراهم می‌کند و رشد سالم را تضمین کرده و از کمبودها جلوگیری می‌کند.

زمان و نحوه‌ی قرارگیری:

کوددهی جانبی: استفاده از کود در کنار ردیف‌های موجود گیاهان، معمولاً 2-3 اینچ به سمت کنار و 1-2 اینچ زیر سطح خاک، یک روش رایج است.

کوددهی سطحی: این روش شامل پخش کود روی سطح خاک است که اغلب برای محصولات یا چمن‌های کاشته شده استفاده می‌شود.

تغذیه برگی: استفاده از کود مایع به طور مستقیم روی برگ‌ها امکان جذب سریع مواد مغذی را فراهم می‌کند، به ویژه برای برخی مواد مغذی یا در مراحل خاص رشد مفید است.

کودآبیاری: ادغام کود در سیستم آبیاری (آبیاری قطره‌ای رایج است) مواد مغذی را مستقیماً به ناحیه ریشه می‌رساند و کارایی را به حداکثر و ضایعات را به حداقل می‌رساند.

زمان: استفاده از کود زمانی ضروری است که گیاهان به طور فعال در حال رشد هستند و به مواد مغذی نیاز دارند. برای مثال، کود نیتروژن به صورت سرک 3-4 هفته پس از نشاکاری برنج می‌تواند به طور قابل توجهی عملکرد را افزایش دهد.

مزایا:

افزایش عملکرد: تامین مواد مغذی در زمانی که گیاهان بیشترین نیاز را به آنها دارند، می‌تواند منجر به افزایش عملکرد و بهبود کیفیت محصول شود.

کارایی مواد مغذی: استفاده استراتژیک از کود به حداقل رساندن تلفات ناشی از آبشویی یا تبخیر کمک می‌کند و جذب مواد مغذی را بهینه می‌سازد.

کاهش اثرات زیست‌محیطی: با استفاده از روش‌ها و زمان‌بندی مناسب برای استفاده، رواناب کود و آلودگی احتمالی را می‌توان به حداقل رساند.

رفع کمبودهای مواد مغذی: کوددهی بین هر بار استفاده می‌تواند کمبودهای مواد مغذی را که ممکن است در طول فصل رشد ایجاد شود، اصلاح کند و تضمین کند که گیاهان عناصر لازم را برای رشد بهینه دارند.

ملاحظات: