تیلرها و تریلرها بهترین گزینه برای مزارع ایران

یکی از معضلات کشور در راستای توسعه مکانیزاسیون کشاورزی ، خرد بودن اراضی زراعی است که سبب افزایش هزینه های عملیاتی ماشین های کشاورزی و هزینه های تولید می گردد .

---

تراکتورهای دو چرخ ( تیلرها )
با اینکه در کشور ما وسعت اراضی کشاورزی بسیار زیاد می باشد ولی با این حال میانگین سطح مزارع موجود پایین می باشد . بنابراین در بیشتر اراضی کشاورزی کشور استفاده از تراکتورهای سنگین مقرون به صرفه نبوده و باعث اتلاف انرژی می گردد . در حال حاضر تنها 6 درصد تراکتورهای موجود در کشور زیر 45 اسب بخار می باشد در حالیکه وضعیت مطلوب ، وجود حداقل 35 درصد تراکتورهای سبک می باشد
تراکتورهای دو چرخ که در اصطلاح تیلر نیز نامیده می شوند همانند سایر تراکتورها به عنوان منبع توان در کشاورزی دارای کاربردهای وسیعی می باشند . تراکتورهای دو چرخ در مزارعی که تراکتورهای معمولی قادر به انجام عملیات کشاورزی نمی باشند نظیر مزارع شالیکاری ، باغ ها ، بوستان ها ، گل خانه ها و ... و همچنین در مزارع کوچک که استفاده از تراکتورهای معمولی در آنها مقرون به صرفه نبوده و باعث اتلاف انرژی می گردد ، دارای کاربرد و اهمیت قابل ملاحظه ای می باشند . این تراکتورها با قابلیت نصب ادواتی نظیر انواع گاوآهن های برگردان دار ، کولتیواتور ، روتیواتور ، دیسک ، شیاربازکن ، هرس ، بذرکار ، دروگر ، سم پاش ، پمپ آب ، تریلی ، گاری و خرمنکوب قابلیت انجام عملیاتی نظیر خاک ورزی اولیه و ثانویه ، کاشت ، داشت ، برداشت , عملیات پس از برداشت ، آبیاری ، حمل و نقل محصولات کشاورزی و ... را دارا می باشد .
امروزه در کشور ما تراکتورهای دو چرخ در مناطق شمالی به طور وسیع مورد استفاده قرار می گیرند ، دلیل آن هم این است که در این مناطق تراکتورهای معمولی قادر به انجام فعالیت نمی باشند ، اما در واقع این تراکتورها نه تنها در مناطق شمالی بلکه در بسیاری از مزارع کوچک و مزارعی که امکان ورود تراکتور در آنها وجود ندارد دارای کاربرد می باشند .
عدم آشنایی زارعین با این ماشین و ادوات متعلقه و کاربردهای وسیع آن و از سوی دیگر عدم وجود ادوات کافی و ترویج نامناسب باعث استقبال کم کشاورزان از تراکتورهای دوچرخ گردیده است . این درحالیست که تیلرها در مقایسه با تراکتورها دارای توان و قیمت پایین تری می باشند ، لذا استفاده از آنها باعث افزایش نسبتاٌ کم سطح مکانیزاسیون ( اسب بخار در هکتار ) و افزایش نسبتاٌ زیاد ضریب مکانیزاسیون می گردد که گام بسیار موثری در رفع بحران مکانیزاسیون می باشد و این همان هنر مکانیزاسیون است .
تریلرهای خودمحرک
تریلرهای خودمحرک با انجام بسیاری از عملیات ترانسپورت کشاورزی نظیر حمل و نقل علوفه ، جعبه های میوه ، محصولات برداشت شده ، بسته های کود و سم ، قطعات یدکی مورد نیاز سایر ماشین آلات ، بذرها و نشاهای مورد نیاز برای کشت ، حمل شیر با نصب مخزن ، سمپاشی با نصب سمپاش ، کود دهی با نصب کود پخش کن و ... نقش بسیار موثری در مکانیزه نمودن عملیات مذکور دارا می باشند و امروزه در کشور ما برای انجام عملیات فوق از تراکتور و تریلرها و گاری های کششی و در برخی مواقع از وانت بار و کامیونت استفاده می گردد که علاوه بر هزینه زیاد خرید این ماشین آلات ، میزان استهلاک و اتلاف انرژی نیز در آنها بسیار زیاد می باشد .
حمل و نقل فرآورده ها و محصولات کشاورزی ضمن طاقت فرسا بودن در بسیاری از موارد مشمول محدودیت زمانی نیز می باشد ، لذا انجام این عملیات با ماشین امری ضروری و معقول می باشد ولی متاسفانه در کشور ما تابه حال برای این گونه عملیات ، ماشین مناسبی وجود نداشته است . نکته بسیار مهم در امر توسعه مکانیزاسیون این است که ، افزایش سطح مکانیزاسیون باید موجب افزایش نسبی عملکرد محصول در واحد سطح شود . هنر مکانیزاسیون این است که با صرف کمترین انرژی بیشترین عملکرد محصول بدست آید . یکی از بحران های مکانیزاسیون کشور ما این است که با اینکه افزایش نسبی در سطح مکانیزاسیون ( اسب بخار در هکتار ) داشته ایم ولی نتوانسته ایم به مقدار قابل توجهی عملکرد ( کیلوگرم در هکتار ) را بالا ببریم که یکی از مهمترین دلایل آن عدم تناسب ماشین آلات موجود ، با مزارع کشاورزی کشورمان می باشد . در کشور ما یکپارچه سازی اراضی صورت نپذیرفته و میانگین سطح مزارع موجود پایین می باشد در حالیکه اکثر تراکتورها و ماشین آلات موجود با توانهای زیاد و برای مزارع بزرگ طراحی شده اند .
همانطور که ذکر شد امروزه انجام عملیات حمل و نقل در کشورمان با استفاده از تراکتور و تریلرها و گاری های کششی انجام می پذیرد که این باعث اتلاف انرژی می گردد . زیرا برای انجام عملیاتی که عملاً به توانی بیش از 15 – 10 اسب بخار نیاز ندارد ، اکثراً از تراکتورهایی با بیش از 60 اسب بخار استفاده می گردد که این علاوه بر مستهلک نمودن انرژی باعث می گردد تراکتورهای مشغول به انجام عملیات حمل و نقل از انجام سایر عملیات کشاورزی نیز وابماند . از آنجاکه عملیات کشاورزی دارای ماهیت فصلی می باشد لذا باید در زمان مشخصی به اتمام برسند که در غیر اینصورت منجر به هزینه های به موقع نبودن عملیات می گردند . در نتیجه پر واضح است ، کشاورزی که با هزینه ای بسیار کمتر از خرید تراکتور ، تریلر خود محرک خریداری نموده ، می تواند از تراکتور خود برای انجام عملیاتی که نیاز به توان بیشتری دارد و از نظر زمانی نیز با عملیات حمل و نقل تداخل دارد استفاده نماید .
بنابراین تریلرهای خود محرک باعث کاهش هزینه های خرید ، تعمیر ، سرویس و نگهداری ماشین آلات و انجام به موقع عملیات کشاورزی و کاهش هزینه های بموقع نبودن عملیات و همچنین کاهش سختی کار کشاورزی و افزایش جذابیت آن می گردند . همچنین تریلرهای خودکشنده با آزاد نمودن تراکتورها برای انجام سایر عملیات به طور غیر مستقیم باعث افزایش تولید و عملکرد محصول می گردند و بدین ترتیب تمامی اهداف اصلی مکانیزاسیون را برآورده می نمایند .
بحث
امروزه سرمایه گذاران بزرگ و موفق به دلیل مشکلات بخش کشاورزی و صنایع مرتبط با آن ، کمتر به سرمایه گذاری در این زمینه روی می آورند . اما شرکت لجور ، یکی از واحدهای نمونه ملی کشور که داری سابقه ای درخشان در بخش صنعت می باشد با هدف کمک به کشاورزان و برطرف نمودن برخی از نیازهای بخش کشاورزی در این زمینه سرمایه گذاری نموده است و در جهت توسعه مکانیزاسون کشاورزی اقدام به تولید تریلرهای خودمحرک کشاورزی و تیلرها و ادوات وابسته نموده است و در این راستا با به کارگیری کارشناسان مجرب و با انجام تحقیقات و مطالعات فراوان و با درنظر گرفتن شرایط اقلیمی ، فرهنگی و اجتماعی بخش کشاورزی کشور در مجموعه تولید کنندگان ماشین های کشاورزی قرار گرفته است .
این اقدام شرکت لجور که از بخش خصوصی می باشد بسیار ستودنی و ارزشمند است و امیدواریم مدیران دولتی بخش های صنعت و کشاورزی ، مروجین کشاورزی ، کارشناسان مرتبط و موسسات و ارگانهای وابسته نیز ، با این پروژه ملی هم راستا شده و با هدف حمایت از کشاورزان زحمت کش و خودکفایی ایران عزیزمان ، از صنعت ماشین های کشاورزی حمایت نمایند .