همه آنچه درباره تجهیزات مرغداری باید بدانید- بخش اول

از ضروری ترین تجهیزات مرغداری می توان به سیستم های تهویه و سیستم های گرمایش اشاره کرد زیرا در صورت نبود هر یک از این سیستم ها که سبب ایجاد محدودیت می شود

---

ایجاد محیط و شرایطی مناسب برای پرورش طیور از مهم ترین عوامل تولید با کیفییت و اساسی ترین مسئولیت صاحبان این صنعت به شمار می آید. جهت راه اندازی مرغداری ها و مرکز های پرورش انواع طیور به امکانات و تجهیزاتی برای فراهم آوردن فضایی مطلوب مورد نیاز است. تجهیزات مرغداری معمولا شامل تهویه ها، انواع تجهیزات تنظیم دما، خنک کننده ها،آبخوری ها، دانخوری ها، قفس های نگهداری و غیره است. از ضروری ترین تجهیزات مرغداری می توان به سیستم های تهویه و سیستم های گرمایش اشاره کرد زیرا در صورت نبود هر یک از این سیستم ها که سبب ایجاد محدودیت می شود
چه تجهیزاتی برای تنظیم دمای مرغداری استفاده می شوند؟
در شرایطی که شما در دمای معمولی اتاق احساس سرما نکنید، طیور گرمسیری احساس خوشایندی نخواهند داشت ازین رو دمای سالن از عوامل اصلی پرورش طیور است که تنظیم آن به نژاد و سن طیور بستگی دارد و مخصوصا در مناطق سردسیر و فصل زمستان باید به آن دقت بیشتری شود.
در هیتر های جدید که از تجهیزات گرمایشی سالن مرغداری اند، محوطه عبور هوا و احتراق از هم جدا هستند و این به این معناست که گاز های سمی تولید شده وارد سالن نمی شوند و تامین گرمایش به طور غیرمستقیم از طریق صفحات انتقال حرارت اتفاق می افتد.
اجزای اصلی ساختمان هیتر چیست؟
1. مشعل : گاز از طریق شیر کنترل گاز وارد مشعل می شود از این رو اصلی ترین قسمت هیتر، مشعل است که انواع گازی و گازوئیلی دارد .
2. کوره حرارتی : دریچه هایی که در طرفین ساختمان هیتر در نظر گرفته شده اند تا باعث جلوگیری از آسیب به دستگاه در شرایط احتراق کنترل نشده، شوند و می توانند دمای بالا را تحمل کنند زیرا از فولاد نسوز ساخته شده اند.
3. بادزن : هوای محیط را به سمت دستگاه می کشد و پس از عبور از روی کوره حرارتی، آن را به محیط منتقل می کند که فقط روی هیتر های دارای فن قابل کارایی هستند.
4. ترموستات : دمای کوره نباید از حد معینی کمتر یا بیشتر شود که در غیر این صورت ترموستات عمل می کند و روشن و خاموش شدن مشعل و بادزن را تنظیم می کند.
5. تابلو برق : اصلی ترین قسمت برای کنترل دستگاه است و قابلیت کنترل از دور را هم فراهم می کند.
6. بدنه : کل اجزای هیتر در داخل بدنه جای می گیرند که از فلز محکم ساخته شده است و در شرایط ضروری قابلیت باز شدن و انجام تعمیرات را هم دارد.
جت هیترها به انواع دودکش دار و بدون دودکش تقسیم می شوند که معمولا از نوع بدون دودکش برای سالن های مرغداری استفاده می شود زیرا راندمان نزدیک به 100 درصد دارند و در سه نسخه گازی، گازوئیلی و دوگانه سوز ساخته می شوند.
هیتر برقی، که همان بخاری موشکی نامیده می شود، از طریق جریان الکتریسیته گرما تولید می کند که این یک مزیت برای سالن های مرغداری ست زیرا فضای مرغداری آلوده به گاز های مضر نخواهد شد با اینکه برای استفاده از آن حتما باید شرایط استفاده از برق و هزینه های آن در نظر گرفته شود.
استفاده از لامپ مادون قرمز چه مزیتی دارد؟
لامپ های مادون قرمز از به صرفه ترین و بهینه ترین روش های تامین گرمایش محیط های مرغداری هستند زیرا از طریق هوا نور را منتقل و به همراه آن گرما هم انتشار می دهند و هر جسمی که سر راه نورش باشد، گرم خواهد شد. همچنین از منابع لامپ مادون قرمز می توان برای تجزیه شیمیایی گاز ها و مایعات هم استفاده کرد؛ به طور مثال برخی آلاینده های هوا را از طرق ویژگی جذب مادون قرمز می توان اندازه گیری کرد.
در شرایطی که نیاز به گرما برای سطح وسیعی از بدن جاندار باشد، استفاده از لامپ مادر مصنوعی توصیه می شود زیرا این نوع لامپ می تواند فقط قسمتی از سالن را گرم کند و برای گرم شدن جوجه ها در هفته اول می تواند کارایی داشته باشد. این نوع وسیله گرمایش، از یک منبع گرما که می تواند گازی، نفتی و مادون قرمز باشد و همچنین یک صفحه انعکاس دهنده تشکیل شده است که می تواند با کابل از سقف آویزان شود ویا بر روی زمین قرار بگیرد.
گرمایش از کف یکی از روش های مناسب تولید گرما در مرغداری هاست زیرا گرما در هوا جریان ندارد و تابشی است و در صورتی که یکی از جوجه ها مریض شود، بیماری به سایر جوجه ها سرایت نمی کند. از مزایای این سیستم تابشی می توان به مصرف کمتر سوخت و برق نسبت به سایر روش های گرمایش، عدم مرطوب و نم دار شدن کف سالن، جلوگیری از ازدحام جوجه ها و کاهش تلفات آن ها، توانایی تامین دما برای جوجه های تازه و کاهش انتقال بیماری و آلودگی، اشاره کرد.
درصورت زیاد شدن دمای سالن، ممکن است مشکلاتی برای طیور به وجود آید که برای جلوگیری از ان لازم است از لوازم سرمایشی استفاده شود.
از رایج ترین این لوازم می توان به تجهیزات خنک کننده تبخیری اشاره کرد که با جذب دمای محیط از طریق آب در زمان تبخیر آن، دمای مطلوبی را برای سالن ایجاد می کنند که در مناطق خشک کاربرد بیشتری دارد. از جمله روش های خنک کننده تبخیری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• استفاده از پوشال : در مسیر ورودی هوا(در دریچه ورودی هوا به سالن)، پوشال مرطوب نصب می کنند تا زمانی که هوا از بیرون وارد سالن می شود، دمایش کاهش یابد و هوای خنک را وارد کند. در زیر این پوشال ها، حوضچه هایی ساخته می شود تا آب اضافی پوشال وارد آن شود و دوباره مورد مصرف قرار گیرد و از این طریق از هدر رفتن آب جلوگیری می شود. این سیستم دارای منبع آب، پمپ و پوشال است که در روش های جدید از صفحات سلولزی بجای پوشال استفاده می شود که این صفحات از لحاظ هزینه و مصرف به صرفه تر هستند.
• استفاده از مه پاش : در این روش، در دیواره های سالن یا سقف آن از افشانک استفاده می کنند؛ به این صورت که آب از منبع و از طریق پمپ و شلنگ وارد افشانک ها و سپس اسپری می شود که این کار کاهش دمای سالن را به دنبال دارد. جنس مه پاش ها از سرامیک یا پلاستیک است و تابلوی برق استفاده شده در آن می تواند مجهز به حسگر رطوبتی هم باشد.