در حال جستجو...لزومی ندارد همه روستاییان کشاورز باشند
دسته بندی: اخبار کشاورزی
یک کارشناس کشاورزی با بیان این‌که لزومی ندارد همه روستاییان به شغل
کشاورزی مشغول شوند، توسعه شهرک‌های صنعتی بین نقاط شهری و روستای را در
ایجاد اشتغال روستایی موثر دانست.
یک کارشناس کشاورزی با بیان این‌که لزومی ندارد همه روستاییان به شغل کشاورزی مشغول شوند، توسعه شهرک‌های صنعتی بین نقاط شهری و روستای را در ایجاد اشتغال روستایی موثر دانست.
حامد قادرزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: همان گونه که الزاما همه مردم شهرها به فعالیت کارخانه‌ای نمی‌پردازد، لزومی ندارد هرکس در روستا زندگی می‌کند حتما به کار کشاورزی مشغول شود. ایجاد شهرک‌های صنعتی در نزدیکی شهرها با توسعه‌ی بهداشت و افزایش اهمیت به کلیه‌ی شهروندان اعم از شهری و روستایی می‌تواند منجر به ایجاد اشتغال شود.
وی افزود: برای توسعه‌ی روستایی که می‌تواند به توسعه‌ی کشاورزی نیز منتهی شود، لازم است حسب وجود مزیت‌های نسبی مناطق برای جایگزین کردن فعالیت‌های صنعتی در مناطق روستایی تمهیداتی اندیشیده شود.
این کارشناس کشاورزی تصریح کرد: زمانی که واحدهای کشاورزی نتوانند نهاده‌های لازم را برای فعالیت‌های فرآوری یا صنایع جانبی فراهم کنند و همه‌ی فعالیت‌ها در نزدیکی شهرها متمرکز شوند، بنا به اصل جمعیت‌پذیری مشاغل، جمعیت به سمت فعالیت جابه‌جا می‌شود. لذا نمی‌توان روستاییان را مورد مواخذه قرار داد که چرا اقدام به امر مهاجرت می‌کنند.
قادرزاده، اقتصادی کردن فعالیت کشاورزی را ضروری عنوان و تاکید کرد: اگر بخواهیم جمعیت مناطق روستایی و شهری متعادل شوند و از گریز جمعیتی به شدت پرهیز شود، لازم است طرح‌های مناسبی برای اقتصادی کردن فعالیت‌های کشاورزی و روستایی بر اساس امکانات موجود در هر منطقه تعریف و عملیاتی شود. البته موفقیت این طرح‌ها تابع خواست و شرایط محیط است، نه خواسته‌ی سیاست‌گذار. مادامی که همچون گذشته طرح‌های دیوان‌سالارانه برای توسعه‌ی روستایی و کشاورزی دیکته شود، امید به موفقیت آنها وجود نخواهد داشت.
وی ادامه داد: کوچک شدن بخش کشاورزی و کاهش سهم درآمد کشاورزی بر درآمد ناخالص داخلی امری طبیعی است. کاهش سهم اشتغال 30 درصدی به 2 تا 3 درصد در بخش کشاورزی امری است که در فرآیند توسعه تحقق می‌یابد. آن‌چه که می‌تواند نگه‌دارنده‌ی تعادل جمعیتی در مناطق روستایی و شهری شود تعریف فعالیت‌های عمودی در بخش کشاورزی است. یعنی باید تلاش کرد در مناطق روستایی حتی‌الامکان مواد خام به کالایی نهایی تبدیل شوند. این امر هم هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهد و هم مانع از گریز جمعیتی می‌شود.
به گفته این کارشناس کشاورزی، تنوع عمودی در تولید بخش کشاورزی، سودآوری را برای این بخش و فعالان فعالیت جانبی بخش کشاورزی به دنبال خواهد داشت که این انباشت سود تبدیل به سرمایه، سرمایه‌گذاری و نهایتا توسعه‌ی منطقه‌ای خواهد شد.
قادرزاده، طرح‌های توسعه روستایی را مستلزم نگاه همه‌جانبه دانست و یادآور شد: وارد کردن امکانات شهری به مناطق روستایی، به دلیل عدم اجرای طرح‌های هماهنگ با فرآیند توسعه‌ی کشاورزی، باعث شده تا فعالیت‌های مرسوم مناطق روستایی به شدت تضعیف شود.
وی اظهار کرد: امروزه در مناطق روستایی کشور اجرای طرح‌های هادی، احداث خانه‌های بهداشت و دیگر امکانات شهری، دامداری سنتی را از بین برده و جایگزین آن که باید در ایجاد واحدهای صنعتی و مدرن تجلی شود چندان مشاهده نمی‌شود.
خبرگزاری ایسنا – 94/3/23
یک کارشناس کشاورزی با بیان این‌که لزومی ندارد همه روستاییان به شغل کشاورزی مشغول شوند، توسعه شهرک‌های صنعتی بین نقاط شهری و روستای را در ایجاد اشتغال روستایی موثر دانست.
حامد قادرزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: همان گونه که الزاما همه مردم شهرها به فعالیت کارخانه‌ای نمی‌پردازد، لزومی ندارد هرکس در روستا زندگی می‌کند حتما به کار کشاورزی مشغول شود. ایجاد شهرک‌های صنعتی در نزدیکی شهرها با توسعه‌ی بهداشت و افزایش اهمیت به کلیه‌ی شهروندان اعم از شهری و روستایی می‌تواند منجر به ایجاد اشتغال شود.
وی افزود: برای توسعه‌ی روستایی که می‌تواند به توسعه‌ی کشاورزی نیز منتهی شود، لازم است حسب وجود مزیت‌های نسبی مناطق برای جایگزین کردن فعالیت‌های صنعتی در مناطق روستایی تمهیداتی اندیشیده شود.
این کارشناس کشاورزی تصریح کرد: زمانی که واحدهای کشاورزی نتوانند نهاده‌های لازم را برای فعالیت‌های فرآوری یا صنایع جانبی فراهم کنند و همه‌ی فعالیت‌ها در نزدیکی شهرها متمرکز شوند، بنا به اصل جمعیت‌پذیری مشاغل، جمعیت به سمت فعالیت جابه‌جا می‌شود. لذا نمی‌توان روستاییان را مورد مواخذه قرار داد که چرا اقدام به امر مهاجرت می‌کنند.
قادرزاده، اقتصادی کردن فعالیت کشاورزی را ضروری عنوان و تاکید کرد: اگر بخواهیم جمعیت مناطق روستایی و شهری متعادل شوند و از گریز جمعیتی به شدت پرهیز شود، لازم است طرح‌های مناسبی برای اقتصادی کردن فعالیت‌های کشاورزی و روستایی بر اساس امکانات موجود در هر منطقه تعریف و عملیاتی شود. البته موفقیت این طرح‌ها تابع خواست و شرایط محیط است، نه خواسته‌ی سیاست‌گذار. مادامی که همچون گذشته طرح‌های دیوان‌سالارانه برای توسعه‌ی روستایی و کشاورزی دیکته شود، امید به موفقیت آنها وجود نخواهد داشت.
وی ادامه داد: کوچک شدن بخش کشاورزی و کاهش سهم درآمد کشاورزی بر درآمد ناخالص داخلی امری طبیعی است. کاهش سهم اشتغال 30 درصدی به 2 تا 3 درصد در بخش کشاورزی امری است که در فرآیند توسعه تحقق می‌یابد. آن‌چه که می‌تواند نگه‌دارنده‌ی تعادل جمعیتی در مناطق روستایی و شهری شود تعریف فعالیت‌های عمودی در بخش کشاورزی است. یعنی باید تلاش کرد در مناطق روستایی حتی‌الامکان مواد خام به کالایی نهایی تبدیل شوند. این امر هم هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهد و هم مانع از گریز جمعیتی می‌شود.
به گفته این کارشناس کشاورزی، تنوع عمودی در تولید بخش کشاورزی، سودآوری را برای این بخش و فعالان فعالیت جانبی بخش کشاورزی به دنبال خواهد داشت که این انباشت سود تبدیل به سرمایه، سرمایه‌گذاری و نهایتا توسعه‌ی منطقه‌ای خواهد شد.
قادرزاده، طرح‌های توسعه روستایی را مستلزم نگاه همه‌جانبه دانست و یادآور شد: وارد کردن امکانات شهری به مناطق روستایی، به دلیل عدم اجرای طرح‌های هماهنگ با فرآیند توسعه‌ی کشاورزی، باعث شده تا فعالیت‌های مرسوم مناطق روستایی به شدت تضعیف شود.
وی اظهار کرد: امروزه در مناطق روستایی کشور اجرای طرح‌های هادی، احداث خانه‌های بهداشت و دیگر امکانات شهری، دامداری سنتی را از بین برده و جایگزین آن که باید در ایجاد واحدهای صنعتی و مدرن تجلی شود چندان مشاهده نمی‌شود.
خبرگزاری ایسنا – 94/3/23
توئیتر
فیس بوک
لینکدینمحصولات مرتبط
جدیدترین نوشته ها
