در حال جستجو...چرا کشاورزی در اقتصاد ایران یک بخش درجه چندم است؟
دسته بندی: اخبار کشاورزی
در اقتصاد ایران به نفت و صنعت بهای بسیاری داده می‌شود اما کشاورزی به یک
بخش درجه چندم تبدیل شده است در حالی که کشاورزی هویت وجودی اقتصاد کشور و
تامین‌کننده غذای جامعه است
در اقتصاد ایران به نفت و صنعت بهای بسیاری داده می‌شود اما کشاورزی به یک بخش درجه چندم تبدیل شده است در حالی که کشاورزی هویت وجودی اقتصاد کشور و تامین‌کننده غذای جامعه است که باید دولت به این بخش نگاه ویژه‌ای داشته باشد.
منصور امیدی – استاد دانشگاه تهران - در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا نگاه به بخش کشاورزی در ایران را نگاه درمان‌گرایانه دانست و اظهار کرد: طبق این نگاه ما صبر می‌کنیم ابتدا بیماری رخ دهد و سپس درمان کنیم در حالی که دید ما به بخش کشاورزی باید پیشگیرانه باشد و طی برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت به یک کشاورزی پایدار دست یابیم؛ اتفاقی که طی دهه‌های گذشته نیفتاده و کشاورزی محور توسعه قرار نگرفته است.
وی کشاورزی ایران را به بزرگراهی تشبیه کرد و گفت: در مسیر این بزرگراه، خاک، آب، محیط زیست و ... را تخریب می‌کنیم و مجبوریم در انتهای بزرگراه به درمان آن فکر کنیم؛ به عنوان مثال آب‌های ورودی دریاچه ارومیه را برای تولید محصولات کشاورزی می‌بندیم و سال‌ها بعد متوجه خشکی دریاچه می‌شویم. البته در این اتوبان اورژانس هم داریم مثلا صبر می‌کنیم یک آفت به محصولات حمله کند تا سمپاشی کنیم. در حالی که نگاه درمانی نگاهی مقطعی است و هیچ‌گاه به ایجاد کشاورزی پایدار کمک نخواهد کرد.
این کارشناس کشاورزی ادامه داد: طی سال‌های گذشته کشاورزی در ایران زیرساخت‌های زیست محیطی، آب، خاک و منابع تولید در نظر گرفته نشده است؛ به عنوان مثال برای کشت هندوانه به طور بی‌رویه از منابع آبی زیرزمینی استفاده می‌کنیم و وقتی آب کم می‌شود چاه‌ها را پایین‌تر می‌بریم بعد به صادرات هندوانه دلخوش می‌شویم اما در حقیقت با فروش هندوانه آب کشور را می‌فروشیم.
امیدی با بیان این‌که استفاده بیش از حد از منابع آب، کشاورزی را در شرایط بحران آب قرار داده است، گفت: با توجه به این شرایط ، مسائلی چون ناکارآمدی ماشین‌آلات کشاورزی، بازاررسانی، بسته‌بندی، صادرات و ... مسائل فرعی می‌شوند و در حاشیه قرار می‌گیرند. درست است که مثلا میانگین ریزش کمباین‌های ما از میانگین جهانی بسیار بیشتر است، در برداشت محصول دقت کافی صورت نمی‌گیرد یا در خرید تضمینی و بیمه محصولات مشکل داریم اما باید ابتدا زیرساخت‌ها را درست کنیم و سپس به فکر این مسائل باشیم.
وی تصریح کرد: در حال حاضر در اقتصاد ایران به نفت و صنعت بهای بسیاری داده می‌شود اما کشاورزی به یک بخش درجه چندم تبدیل شده است در حالی که کشاورزی هویت وجودی اقتصاد کشور است که باید دولت به این بخش نگاه ویژه‌ای داشته باشد چراکه در همه جای دنیا به کشاورزی به عنوان بخش تامین کننده غذای مورد نیاز جامعه، نگاه ویژه‌ای می‌شود.
این کارشناس کشاورزی خاطرنشان کرد: سال گذشته حدود 16 میلیارد دلار محصولات کشاورزی وارد کردیم که جای سوال است مگر توسعه زیربنایی کشاورزی چند تا 16 میلیارد دلار نیاز داشت که هیچ حمایتی از آن نشد؟ این غفلت باید جبران شود و دولت‌های آینده باید سرمایه‌گذاری مناسبی در کشاورزی داشته باشند.
خبرگزاری ایسنا – 92/6/31
در اقتصاد ایران به نفت و صنعت بهای بسیاری داده می‌شود اما کشاورزی به یک بخش درجه چندم تبدیل شده است در حالی که کشاورزی هویت وجودی اقتصاد کشور و تامین‌کننده غذای جامعه است که باید دولت به این بخش نگاه ویژه‌ای داشته باشد.
منصور امیدی – استاد دانشگاه تهران - در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا نگاه به بخش کشاورزی در ایران را نگاه درمان‌گرایانه دانست و اظهار کرد: طبق این نگاه ما صبر می‌کنیم ابتدا بیماری رخ دهد و سپس درمان کنیم در حالی که دید ما به بخش کشاورزی باید پیشگیرانه باشد و طی برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت به یک کشاورزی پایدار دست یابیم؛ اتفاقی که طی دهه‌های گذشته نیفتاده و کشاورزی محور توسعه قرار نگرفته است.
وی کشاورزی ایران را به بزرگراهی تشبیه کرد و گفت: در مسیر این بزرگراه، خاک، آب، محیط زیست و ... را تخریب می‌کنیم و مجبوریم در انتهای بزرگراه به درمان آن فکر کنیم؛ به عنوان مثال آب‌های ورودی دریاچه ارومیه را برای تولید محصولات کشاورزی می‌بندیم و سال‌ها بعد متوجه خشکی دریاچه می‌شویم. البته در این اتوبان اورژانس هم داریم مثلا صبر می‌کنیم یک آفت به محصولات حمله کند تا سمپاشی کنیم. در حالی که نگاه درمانی نگاهی مقطعی است و هیچ‌گاه به ایجاد کشاورزی پایدار کمک نخواهد کرد.
این کارشناس کشاورزی ادامه داد: طی سال‌های گذشته کشاورزی در ایران زیرساخت‌های زیست محیطی، آب، خاک و منابع تولید در نظر گرفته نشده است؛ به عنوان مثال برای کشت هندوانه به طور بی‌رویه از منابع آبی زیرزمینی استفاده می‌کنیم و وقتی آب کم می‌شود چاه‌ها را پایین‌تر می‌بریم بعد به صادرات هندوانه دلخوش می‌شویم اما در حقیقت با فروش هندوانه آب کشور را می‌فروشیم.
امیدی با بیان این‌که استفاده بیش از حد از منابع آب، کشاورزی را در شرایط بحران آب قرار داده است، گفت: با توجه به این شرایط ، مسائلی چون ناکارآمدی ماشین‌آلات کشاورزی، بازاررسانی، بسته‌بندی، صادرات و ... مسائل فرعی می‌شوند و در حاشیه قرار می‌گیرند. درست است که مثلا میانگین ریزش کمباین‌های ما از میانگین جهانی بسیار بیشتر است، در برداشت محصول دقت کافی صورت نمی‌گیرد یا در خرید تضمینی و بیمه محصولات مشکل داریم اما باید ابتدا زیرساخت‌ها را درست کنیم و سپس به فکر این مسائل باشیم.
وی تصریح کرد: در حال حاضر در اقتصاد ایران به نفت و صنعت بهای بسیاری داده می‌شود اما کشاورزی به یک بخش درجه چندم تبدیل شده است در حالی که کشاورزی هویت وجودی اقتصاد کشور است که باید دولت به این بخش نگاه ویژه‌ای داشته باشد چراکه در همه جای دنیا به کشاورزی به عنوان بخش تامین کننده غذای مورد نیاز جامعه، نگاه ویژه‌ای می‌شود.
این کارشناس کشاورزی خاطرنشان کرد: سال گذشته حدود 16 میلیارد دلار محصولات کشاورزی وارد کردیم که جای سوال است مگر توسعه زیربنایی کشاورزی چند تا 16 میلیارد دلار نیاز داشت که هیچ حمایتی از آن نشد؟ این غفلت باید جبران شود و دولت‌های آینده باید سرمایه‌گذاری مناسبی در کشاورزی داشته باشند.
خبرگزاری ایسنا – 92/6/31
توئیتر
فیس بوک
لینکدینمحصولات مرتبط
جدیدترین نوشته ها
