بهترین بذر جو

- انواع بذر جو
- ارقام بذر جو
- بهترین رقم بذر جو
- بهترین بذر جو آبی
- بهترین رقم جو آبی
- عملیات کاشت جو
- عمق بذر برای کاشت جو
- آبیاری مزرعه جو
- تناوب زراعی
- تراکم مناسب کاشت جو
- عملیات زراعی (تهیه زمین)
- سازگاری گیاه جو
- نیاز کود گیاه جو
- آفات و بیماریهای جو
- برداشت جو
انواع بذر جو
بذر جو، عضوی از خانواده غلات است که به عنوان غذا و علوفه استفاده میشود. کاشت آن بسته به شرایط آب و هوایی به صورت دیم یا آبی انجام میگیرد. این بذر سرشار از فیبر، اسیدهای آمینه، پروتئین، و مواد معدنی مانند آهن، مس، پتاسیم، فسفر و کلسیم است.
- زمان جوانه زنی: 3 تا 5 روز در شرایط بهینه
- مکانهای رشد: بسته به نوع بذر در مناطق گرم، سرد و معتدل
- ارتفاع: 0.6 تا 1.2 متر
- نور خورشید مورد نیاز: 6 تا 8 ساعت آفتاب کامل
- مزایا: رشد سریع و بازده بالا، قابل استفاده برای علوفه، چرای دام و گیاهان پوششی
- زمان کاشت: پاییز و بهار (دمای شبانه زیر 30 درجه)
ارقام بذر جو
حدود 60 رقم بذر جو با ویژگیهای متفاوت در کشور وجود دارد. انتخاب رقم مناسب به شرایط آب و هوایی و نوع کشت (آبی یا دیم) بستگی دارد.
رقم جو | اقلیم |
---|---|
ایذه | گرمسیر و نیمه گرمسیر |
سهند | سرد و معتدل سرد |
سرارود1 | معتدل |
آبیدر | سرد و معتدل سرد |
ماهور | گرمسیر و نیمه گرمسیر |
خرم | گرمسیر و نیمه گرمسیر |
نادر | معتدل و معتدل سرد |
انصار | سردسیر |
بهدان | گرمسیر و نیمه گرمسیر |
فردان | گرمسیر و نیمه گرمسیر |
قافلان | سرد و معتدل سرد |
آرتان | سرد و معتدل سرد |
فراز | گرمسیر و نیمه گرمسیر |
راشین | گرمسیر و نیمه گرمسیر |
باریش | سرد و معتدل |

بهترین رقم بذر جو
انتخاب بهترین رقم به محیط کشت بستگی دارد. ارقام پر محصول با مقاومت به سرما، خشکی، آفات و بیماریها در اولویت هستند. مقاومت به سرما، آفات، بیماریها، وزن دانه بالاتر، مقاومت به خوابیدگی و ریزش دانه از فاکتورهای مهم در انتخاب بهترین رقم هستند.

بهترین بذر جو آبی
جو آبی با کیفیتتر از جو دیم است و بهترین گزینه برای کشت علوفه هیدروپونیک محسوب میشود. بهترین بذر جو آبی باید دارای قوه نامیه بالا، یکدست، سالم، بدون شکستگی و پوک باشد و در کشت آن از سموم قوی استفاده نشده باشد.
بهترین رقم جو آبی
بهترین رقم جو آبی باید تحمل بالایی نسبت به سرمای زمستانه و تنشهای محیطی داشته باشد و دارای وزن هزار دانه بالا، پتانسیل عملکرد بالا، مقاومت به بیماریها و آفات، مقاومت به خوابیدگی، ریزش دانه و شکنندگی محور سنبله باشد. این ویژگیها در مناطق مختلف متفاوت است.

عملیات کاشت جو
کاشت جو از طریق بذرکاری به صورت دستپاش یا با بذرکارها به صورت خطی انجام میشود. در مزارع آماده نشده و دارای علف هرز، کشت دستپاش به ردیفکاری ارجحیت دارد. بذرکاری در مزارع مکانیزه با بذر افشان ارزانتر و سریعتر انجام میشود.
عمق بذر برای کاشت جو
عمق کاشت به عوامل مختلفی مانند زراعت دیم یا آبی، کیفیت زمین و غیره بستگی دارد و حداکثر 5 تا 6 سانتیمتر است. در اراضی دیم، عمق کاشت بیشتر است و در اراضی حاصلخیز، عمق کمتری برای کاشت در نظر گرفته میشود.
آبیاری مزرعه جو
تعداد آبیاری به شرایط آب و هوایی بستگی دارد و از 3 تا 6 مرحله متغیر است. مراحل آبیاری شامل: خاک آب، ساقه آب، خوشه آب، گل آب و دان آب است.
تناوب زراعی
جو در تناوب با گیاهان روغنی و وجینی استفاده میشود. به دلیل مقاومت بیشتر جو در برابر عوامل نامساعد، آن را در اول تناوب برای احیای اراضی، بخصوص خاکهای شور، قرار میدهند.
تراکم مناسب کاشت جو
حداکثر عملکرد دانه غلات از تراکم گیاهی کمتر از 200 بوته در متر مربع بدست میآید. افزایش میزان بذر بیش از حد، باعث افزایش هزینهها بدون افزایش عملکرد میشود. تراکم بوته مستقر در زمین بسته به فصل، نوع خاک و غیره متفاوت است. در مدیریت بهینه، انتظار استقرار 80 درصد بذرهای کاشته شده معقول است.
عملیات زراعی (تهیه زمین)
آماده کردن زمین شامل شخم، دیسک، نرم کردن خاک و از بین بردن کلوخهها است. نوع کشت (ردیفی یا دستپاش) و سیستم آبیاری بر اساس آبی یا دیم بودن زمین انتخاب میشود.

سازگاری گیاه جو
جو به دلیل تحمل شوری، سازگاری خوبی با شرایط محیطی دارد. کشت جو بدون پوشینه در کانادا و اروپا گسترش یافته است. جو بدون پوشینه در مناطق خشک عربستان منشاء داشته و در ایران نیز کشت میشود. عملکرد آن در اغلب موارد بیش از عملکرد جو معمولی است و یکی از محاسن آن عدم ریزش دانه پس از رسیدن است.
جو در شرایط آب و هوایی مساعد، خاک حاصلخیز با قابلیت نگهداری آب زیاد و pH بین 7 تا 8 تولید میشود. نسبت به گندم به خشکی مقاومتر است و در شرایط دیم عملکرد بهتری دارد. در بارندگی سالیانه 200 تا 250 میلیمتر قابل کشت است. نسبت به دمای بالا مقاوم است، اما در شرایط مرطوب حساستر میشود. دانه جو به رطوبت کمتری برای جوانهزنی نیاز دارد. جو نسبت به سرما، حساستر از گندم است و در مناطق سردسیر، کشت جوی پاییزه اطمینانبخش نیست. نسبت به شوری خاک مقاومتر از سایر غلات است.
انواع جو بر اساس واکنش به دما:
- جو بهاره: به سرما حساس است.
- جو پاییزه: در پاییز کاشته میشود و در بهار سنبله میدهد.
- جو حد واسط: مقاومت کمتری به سرما دارد و در مناطق گرمسیر در هر دو فصل قابل کشت است.
نیاز کود گیاه جو
نیازهای کودی جو مشابه گندم است. پایین بودن نیتروژن، فسفر و پتاسیم میتواند عملکرد را محدود کند. مصرف کود باید بر مبنای آب قابل مصرف برای گیاه باشد. برای خوراک دام، میزان کود مصرفی بیشتر است.
آفات و بیماریهای جو
جو به بیماریهای قارچی حساس است. سیاهک (پنهان و آشکار)، زنگ ساقه، زنگ برگ، زنگهای نواری، سفیدک، پوسیدگی ریشه، لکه سیاه، سوختگی و بیماریهای ویروسی از جمله بیماریهای جو هستند.
برداشت جو
معمولاً جو را وقتی رطوبت دانه بین 30 تا 40 درصد است برداشت میکنند. برای انبار کردن، باید دانهها خشک شوند تا از فساد جلوگیری شود. جو بدون پوشینه زودتر از جو معمولی میرسد و زمان برداشت آن زمانی است که رطوبت دانه به کمتر از 13-14 درصد رسیده است.