فلوئور و نقش آن در جیره طیور

بطور کلی غذای غیر آلوده بندرت می تواند عامل اولیه و اصلی در فلوروزیس مزمن حیوانات اهلی باشد.

---

فلوئور و نقش آن در جیره طیور
توجه به فلوئور از لحاظ فیزیولوژیک در ابتدا به خواص سمی آن معطوف شد. در سال 1937مقالات ابتدایی پیرامون خاصیت مسمویت زائی فلوئور در شکل های بیشتر حاد آن، توسط Rohlom بصورت مقاله ای کلاسیک ارائه شد.
آلودگی صنعتی گیاهان و استفاده از فسفات حاوی فلوئور به عنوان مکمل های معدنی جهت تسریع رشد گیاهان توجه محققین را نسبت به چگونگی توزیع فلوئور در خاک، گیاهان و بافت های حیوانی و نیز روش های پیشگیری و کنترل فلوروزین مزمن و نیز فاکتورهایی که تحمل نسبت به این عنصر را در گونه های و مختلف حیوانی تحت تأثیر قرار می دهند، برانگیخت.
منابع فلوئور:
بیشتر گونه های گیاهی ظرفیت محدودی برای جذب فلوئور از خاک دارند، بطور کلی غذای غیر آلوده بندرت می تواند عامل اولیه و اصلی در فلوروزیس مزمن حیوانات اهلی باشد. منبع اصلی فلوئور برای احشام غذاهای تجاری آماده هستند که حاوی مکمل فسفات غنی از فلوئور می باشند.منابع مختلف فلورو آپاتیت ( سنگ های فسفاته) بطور وسیعی از نظر مقادیر فلوئور تفاوت دارند که این وابسته به منشاء آنهاست. البته در حال حاضر بطور معمول این سنگ ها با استفاده از حرارت فلوئور زدایی می شوند بدونآنکه قابلیت استفاده از فسفر آنها کاهش یابد.
پودر گوشت و مواد زائد کشتارگاهی فقط هنگامی که حاوی مقادیر بالایی از استخوان باشند، منبع مهمی از فلوئور محسوب می شوند. سایر ترکیبات با منشاء حیوانی بطور پایداری، مقادیر پایینی فلوئور دارند زیرا بافت های نرم و مایعات بدن بندرت بیش از 2-4 میلی گرم فلوئور در ماده خشک خود دارند.
آب آشامیدنی نیز در حالت عادی منبع مهمی از فلوئور نمی باشد.Harveyدر سال 1952 گزارش نمود که فلوروزیس مزمن در حیوانات به دنبال مصرف آبی که به طور غیر طبیعی حاوی فلوئور بالا بوده است بروز نموده و این در حالی است که این آب ها از چشمه ها یا چاه های عمیق سرچشمه می گیرند و یا در آبشخورها ویا حوضچه های تخلیه چاههای عمیق جریان دارند. که در فوران های آتشفشانی با گرد و غبار آتشفشانی حاوی فلوئور بالا آلوده شده اند.
میزان خطری که یک منبع فلوئور بطور مشخص ایجاد می کند، نه فقط با مقداری از آن که مصرف می شود بلکه با توجه به مسیری که متابولیزه می شود نیز تعیین می گردد. متأسفانه اطلاعات کمی در مورد قابلیت استفاده فلوئور در غذاهای طبیعی وجود دارد اما احتمالاً مقدار آن بالاست.
تحقیقاتBorges و همکارانش در سال 1998 در برزیل نشان داد که در طیور گوشتی، کبد و قلب نسبت به سایر بافت های نرم احتباس فلوئوراید بالاتری داشته اند.
اما آنچه به نظر می رسد این است که تمامی غذاهای طبیعی مقادیر کافی فلوئور را در حد نیاز حیوانات تأمین می کنند و مسئله مسمومیت با فلوئور بسیار بارزتر از کمبود آن به چشم می خورد.
فلوئور یک سم بسیار تجمع پذیر است و علائم بالینی آن ممکن است برای هفته های طولانی یا ماهها در حیواناتی که مقادیر متوسطی از فلورادی را مصرف را مصرف کرده اند، بروز نکند.
فلوئور چیست و در جیره طیور چه نقشی دارد
حیوانات با دو مکانیسم در برابر اثرات مضر فلوئور محافظت می شوند. ترشح فلوئور به ادرار و تجوع فلوئور در استخوان و تخم مرغ
عوارض ناشی از مسمویت در طیور:
طیور نسبت به مقادیر بالای فلوئور از گونه های مقاوم هستند و طبق گزارش Gerry و همکارانش در سال 1949 ، ماکزیمم مقدار بدون خط فلوئور در جیره برای جوجه های در حال رشد و مرغ های ماده بالغ به ترتیب 300-۴۰۰ و ۵۰۰-۷۰۰ میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک ( بصورت سنگ فسفات) غذای تهیه شده می باشد. در سال 1960 Muhler و Bixler بیان می کنند که در صورتی که نسبت چربی در جیره زیاد شود، اثر ممانعت از رشد فلوئور بیش از حد مجاز، درجوجه ها بیشتر می شود.
Guenter و Hahn در سال 1986 اعلام گردند که توزیع فلوئور در مرغ های مادر و تخمگذار که با فلورید سدیم تغذیه شده اند و به دو شکل می باشد: مقادیر پایین ( 100 میلی گرم در Kgماده خشک) که افزایش در غلظت فلوئر استخوان درشت نی را سبب می شوند و این در حالیست که در سایر نقاط بدن تجمع کمی اتفاق می افتد و کاهشی در تولید تخم مرغ ایجاد نمی شود، مقادیر بالا(۱۳۰۰ میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک غذا) که سبب می شوند که فلوراید در پوسته تخم مرغ، کلیه ها، کبد، پلاسما و عضله( به ترتیب کاهش مقدار × تجمع یابد در دوره 12 روزه این آزمایش، پرریزی زودرس اتفاق افتاد که به ناچار پرندگان تولک برده شدند، اسهال جزئی رخ داده، اشتها و مصرف غذا کاهش یافته ولی مرگ و میز تغییری نکرده است که این موارد اخیر را می توان به رسوب فلوئور در تخم مرغ هایی که گذاشته می شوند نسبت داد که این خود می تواند به قابلیت جوجه در آوری آسیب برساند.
همچنین محققان دیگر نیز نشان داده اند که وقتی فلوئور جیره جوجه ها افزایش می یابد رشد و مصرف غذا کاهش می یابد.
از جمله منابع حضور فلوئور در جیره، سنگ های فسفاته از جمله دی کلسیم فسفات می باشند که به منظور تأمین فسفر و کلسیم به جیره های غذایی طیور افزوده می گردد.