در حال جستجو...جای خالی استارت‌آپ‌ها در بخش کشاورزی
دسته بندی: اخبار کشاورزی
کارآفرینی در همه بخش‌های تولیدی، صنعتی و خدماتی وارد شده است
کارآفرینی در همه بخش‌های تولیدی، صنعتی و خدماتی وارد شده است
نفوذ شبکه‌های موبایل و اینترنت به مناطق روستایی به‌سرعت در حال افزایش است و روزبه‌روز بر تعداد کشاورزانی که به این شبکه‌ها دسترسی دارند افزوده می‌شود. این امر پدیدآورنده‌ی فرصتی است که استارت‌آپ‌ها با استفاده از آن می‌توانند به حل مشکلات کشاورزان بپردازند. با توجه به بکر بودن این حوزه استارت‌آپ‌هایی که قدم به آن بگذارند رشدی پرسرعت را تجربه خواهند کرد.
جای خالی استارت‌آپ‌ها در بخش کشاورزی
مفهوم استارت‌آپ در جهان فراتر از آن چیزی است که در ایران جریان دارد. امروزه محیط‌زیست، حوزه آب و حتی کشاورزی -به‌منظور کاهش فاصله تولید تا مصرف- ازجمله بخش‌هایی است که موردتوجه کارآفرینان جهان قرارگرفته و برای آنان ثروت به همراه آورده است. درواقع، برخلاف باور عمومی و آنچه در ایران رواج یافته، استارت‌آپ‌ها فقط به بخش آن‌لاین ختم نمی‌شوند. گستره فعالیت‌های استارتآپی در جهان گویای آن است که کارآفرینی در همه بخش‌های تولیدی، صنعتی و خدماتی وارد شده است.
این در حالی است که وقتی پای بررسی کارنامه کاری این گروه از استارت‌آپ‌های تخصصی در ایران به میان می‌آید، به دلیل استفاده نشدن از ظرفیت‌های موجود، با یک جای خالی بزرگ روبه‌رو می‌شویم؛ جای خالی استارت‌آپ‌هایی که بتوانند در حوزه کشاورزی به‌ویژه در بخش فروش محصولات کشاورزی، دام‌پروری و... فعالیت کنند و خدمات به مشتریان ارائه دهند و درنهایت به توسعه و پیشرفت کشاورزی ایران منجر شوند. این در حالی است که کشاورزی یکی از ارکان اصلی اقتصاد کشور را تشکیل می‌دهد که هم از نظر استراتژیک و امنیت غذایی از اهمیت ویژه برخوردار است و هم ازنظر اقتصادی، اشتغال و... جایگاه ویژه‌ای دارد.
معرفی دو استارت‌آپ جهانی کشاورزی
نگاهی به نمونه‌های برتر جهانی گویای آن است که استارت‌آپ‌هایی مانند «فارمر وب» و «فرش دایرکت» با تمرکز بر حوزه کشاورزی توانسته‌اند علاوه بر شهرت، باعث ایجاد تحولی در بازار کشاورزی شوند. به‌عنوان نمونه «فارمر وب» Farmers Web به‌عنوان یک استارت‌آپ، بازاری اینترنتی است که کشاورزان را به خریداران محصولات کشاورزی وصل می‌کند. این استارت‌آپ در سال۱۰۱۲میلادی (۱۳۹۱ شمسی) توسط دیوید راس (David Ross) و ۲ تن از شرکای تجاری‌اش راه‌اندازی شد. دیوید راس برای راه‌اندازی استارت‌آپ Farmers Web رقمی نزدیک به یک‌میلیون دلار از سرمایه‌گذاران جمع‌آوری کرد. او در ابتدا از وب‌سایت استارت‌آپ خود به‌عنوان ابزاری برای عمده‌فروشی مستقیم محصولات کشاورزی به آشپزها و صاحبان رستوران‌ها و سوپرمارکت‌ها استفاده می‌کرد، اما بعد کار را توسعه داد و زمان ارائه خدمات را به شکل معناداری کوتاه کرد. در این حوزه استارت‌آپ‌های مشابهی همچون Red Tomato نیز فعالیت می‌کنند.
«فرش دایرکت» Fresh Direct نیز به‌عنوان نمونه‌ای دیگر از استارت‌آپ‌های شناخته شده، محصولات تازه و باکیفیت کشاورزی را مستقیم از باغ‌ها و مزارع بر سر میز مشتریان می‌آورد. این استارت‌آپ درواقع پلی بین تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان نهایی ایجاد و واسطه‌ها را حذف کرده و خود به یک واسطه اینترنتی تبدیل شده است؛ استارتآپی که در زمان تهیه و نرخ محصولات صرفه‌جویی می‌کند و محصولات تازه را به دست مشتریان می‌رساند.
نیاز کشاورزی ایران به خدمات استارتآپی
اکوسیستم استارتآپی ایران تاکنون مسیری خدمات‌محور را پشت سر گذاشته است. همواره سعی بر این است که اگر فعالیتی در بخش خدمات اتفاق می‌افتد زمینه‌ساز و تسهیلگر فعالیت‌های تولیدی باشد اما رویکرد و عملکرد خدماتی اکوسیستم ایران تأثیرگذاری موفقی بر بخش تولید نداشته است.
با وجود اینکه همواره از ظرفیت‌های کشاورزی ایران به‌خصوص محصولات ویژه و سرآمد آن صحبت می‌شود اما هیچ‌گاه تلاشی شایسته برای شکوفایی این ظرفیت‌ها انجام نشده است. تولید به‌اندازه محصول، ارتقا کیفی، حذف واسطه‌ها، قیمت عادلانه همراه با افزایش سود کشاورزان، جذب سرمایه‌گذاری، شناسایی بازارهای صادراتی و تناسب با نیازمندی بازارهای جهانی ازجمله مواردی است که نیازمند توجه ویژه است. نکته قابل‌تأمل امکان ایجاد بهبود در بسیاری از این موارد از طریق توسعه استارت‌آپ‌های مبتنی بر فناوری اطلاعات است. به همین دلیل بخش کشاورزی یکی از مهم‌ترین حوزه‌های تولیدی است که به خدمات استارتآپی نیاز دارد.
نفوذ شبکه‌های موبایل و اینترنت به مناطق روستایی به‌سرعت در حال افزایش است و روزبه‌روز بر تعداد کشاورزانی که به این شبکه‌ها دسترسی دارند افزوده می‌شود. این امر پدیدآورنده‌ی فرصتی است که استارت‌آپ‌ها با استفاده از آن می‌توانند به حل مشکلات کشاورزان بپردازند. با توجه به بکر بودن این حوزه استارت‌آپ‌هایی که قدم به آن بگذارند رشدی پرسرعت را تجربه خواهند کرد که البته این موضوع مشروط به شناخت مناسب از ویژگی‌ها و نیازمندی‌های صنعت کشاورزی است.
موانعی از جنس استارت‌آپ‌های ایرانی
آنچه مؤسسان این استارت‌آپ‌ها بر آن تأکید دارند بحث تبلیغات در این حوزه است؛ زیرا با توجه به رشد سریع فناوری در کشور اگر تبلیغاتی برای معرفی ظرفیت‌های این حوزه صورت بگیرد، بازار کشاورزی ایران، زمینه‌ساز راه‌اندازی استارت‌آپ‌های بزرگی خواهد شد. به این بازار باید حوزه صادرات را هم اضافه کرد. آن‌ها علت اینکه مجموعه‌هایی مانند بازار بزرگ کشاورزی و موارد مشابه نتوانسته‌اند پیشرفت کنند و به استارت‌آپ‌های بزرگی تبدیل شوند را در این می‌دانند که آن‌ها تنها این رویکرد را پی گرفتند که فضایی معاملاتی ایجاد کنند ولی امنیتی برای آن فراهم نکردند و هرگونه خریدوفروش با تشخیص خود مشتری صورت می‌گیرد و در مورد صحت و امنیت آن کاری ارائه نداده‌اند.
برخی از کارشناسان استارتآپی نیز از نبود نگاه مارکتینگ‌محور به‌عنوان مهم‌ترین عامل مغفول ماندن استارت‌آپ‌های تخصصی مانند استارت‌آپ‌های کشاورزی یاد می‌کنند و معتقدند به‌طورکلی ویژگی‌های استارت‌آپ‌ها یکسان است، اما این دسته از کسب‌وکارها در جزییات، روند کار و به‌ویژه جذب بازار هدف با یکدیگر متفاوت هستند. در این میان به نظر می‌رسد مهم‌ترین عامل مغفول ماندن استارت‌آپ‌های تخصصی به بحث بازاریابی و جذب مشتری بازمی‌گردد. درحال‌حاضر حوزه عمومی از جذابیت بیشتری برای فعالیت استارت‌آپ‌های ایرانی برخوردار است که مهم‌ترین عامل آن ازدیاد مشتری در این بخش است.
اما بر این نکته هم تأکید می‌کنند که گرچه استارت‌آپ‌های عمومی از موفقیت بیشتری برخوردار هستند، اما این موضوع به معنای آن نیست که استارت‌آپ‌های تخصصی الزاما در شناخت و جذب بازار ناموفق هستند بلکه در صورت شناخت درست نیاز بازار، قدرت مانوردهی و رشد بسیاری وجود دارد.
برخی دیگر از کارشناسان استارتآپی، لزوم فراهم ساختن بستر و زیرساخت‌های لازم را مهم می‌دانند و استفاده از استارت آپها و فناوری‌های نوین در عرصه محصولات کشاورزی و دامداری را ازجمله مواردی می‌دانند که در جهت کنترل شبکه بازار باید از سوی مسئولان موردتوجه قرار گیرد. آن‌ها به نیازهای استارت‌آپ‌های تخصصی اشاره می‌کنند و می‌گویند برای شروع فعالیت‌های تخصصی و نوآورانه حوزه‌های گوناگون تولیدی و صنعتی باید بستر و زیرساخت لازم فراهم شود. این در حالی است که استارت‌آپ‌های تخصصی با چالش‌های متعددی ازجمله موانع قانونی دست به گریبان هستند و به همین دلیل هم فرصت عرض‌اندام پیدا نمی‌کنند.
و اما سخن آخر
جای خالی استارت‌آپ‌های تخصصی مانند استارت‌آپ‌های حوزه کشاورزی در ایران جز با همت جمعی پر نخواهد شد. زمانی که دغدغه موانع قانونی از سر فعالان این حوزه باز شود و هزینه‌های فعالیت در این بخش از درآمدهایش کمتر شود.
باید توجه داشت که ایران به دلیل بهره‌مندی از منابع طبیعی و قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد خود در منطقه، پیش‌زمینه لازم برای رشد در حوزه استارت‌آپ را دارد. اگر فارغ‌التحصیلان رشته کشاورزی در ایران، نگاه پشت‌میز‌نشینی و استخدام در وزارت جهاد کشاورزی را رها کرده و در حوزه‌های استارتآپی فعالیت کنند، ظرفیت‌های این حوزه به همه آن‌ها اجازه اشتغال خواهد داد و می‌توانند در این عرصه گام‌های مؤثری بردارند.
خبرگزاری ایانا – 97/2/22
کارآفرینی در همه بخش‌های تولیدی، صنعتی و خدماتی وارد شده است
نفوذ شبکه‌های موبایل و اینترنت به مناطق روستایی به‌سرعت در حال افزایش است و روزبه‌روز بر تعداد کشاورزانی که به این شبکه‌ها دسترسی دارند افزوده می‌شود. این امر پدیدآورنده‌ی فرصتی است که استارت‌آپ‌ها با استفاده از آن می‌توانند به حل مشکلات کشاورزان بپردازند. با توجه به بکر بودن این حوزه استارت‌آپ‌هایی که قدم به آن بگذارند رشدی پرسرعت را تجربه خواهند کرد.
جای خالی استارت‌آپ‌ها در بخش کشاورزی
مفهوم استارت‌آپ در جهان فراتر از آن چیزی است که در ایران جریان دارد. امروزه محیط‌زیست، حوزه آب و حتی کشاورزی -به‌منظور کاهش فاصله تولید تا مصرف- ازجمله بخش‌هایی است که موردتوجه کارآفرینان جهان قرارگرفته و برای آنان ثروت به همراه آورده است. درواقع، برخلاف باور عمومی و آنچه در ایران رواج یافته، استارت‌آپ‌ها فقط به بخش آن‌لاین ختم نمی‌شوند. گستره فعالیت‌های استارتآپی در جهان گویای آن است که کارآفرینی در همه بخش‌های تولیدی، صنعتی و خدماتی وارد شده است.
این در حالی است که وقتی پای بررسی کارنامه کاری این گروه از استارت‌آپ‌های تخصصی در ایران به میان می‌آید، به دلیل استفاده نشدن از ظرفیت‌های موجود، با یک جای خالی بزرگ روبه‌رو می‌شویم؛ جای خالی استارت‌آپ‌هایی که بتوانند در حوزه کشاورزی به‌ویژه در بخش فروش محصولات کشاورزی، دام‌پروری و... فعالیت کنند و خدمات به مشتریان ارائه دهند و درنهایت به توسعه و پیشرفت کشاورزی ایران منجر شوند. این در حالی است که کشاورزی یکی از ارکان اصلی اقتصاد کشور را تشکیل می‌دهد که هم از نظر استراتژیک و امنیت غذایی از اهمیت ویژه برخوردار است و هم ازنظر اقتصادی، اشتغال و... جایگاه ویژه‌ای دارد.
معرفی دو استارت‌آپ جهانی کشاورزی
نگاهی به نمونه‌های برتر جهانی گویای آن است که استارت‌آپ‌هایی مانند «فارمر وب» و «فرش دایرکت» با تمرکز بر حوزه کشاورزی توانسته‌اند علاوه بر شهرت، باعث ایجاد تحولی در بازار کشاورزی شوند. به‌عنوان نمونه «فارمر وب» Farmers Web به‌عنوان یک استارت‌آپ، بازاری اینترنتی است که کشاورزان را به خریداران محصولات کشاورزی وصل می‌کند. این استارت‌آپ در سال۱۰۱۲میلادی (۱۳۹۱ شمسی) توسط دیوید راس (David Ross) و ۲ تن از شرکای تجاری‌اش راه‌اندازی شد. دیوید راس برای راه‌اندازی استارت‌آپ Farmers Web رقمی نزدیک به یک‌میلیون دلار از سرمایه‌گذاران جمع‌آوری کرد. او در ابتدا از وب‌سایت استارت‌آپ خود به‌عنوان ابزاری برای عمده‌فروشی مستقیم محصولات کشاورزی به آشپزها و صاحبان رستوران‌ها و سوپرمارکت‌ها استفاده می‌کرد، اما بعد کار را توسعه داد و زمان ارائه خدمات را به شکل معناداری کوتاه کرد. در این حوزه استارت‌آپ‌های مشابهی همچون Red Tomato نیز فعالیت می‌کنند.
«فرش دایرکت» Fresh Direct نیز به‌عنوان نمونه‌ای دیگر از استارت‌آپ‌های شناخته شده، محصولات تازه و باکیفیت کشاورزی را مستقیم از باغ‌ها و مزارع بر سر میز مشتریان می‌آورد. این استارت‌آپ درواقع پلی بین تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان نهایی ایجاد و واسطه‌ها را حذف کرده و خود به یک واسطه اینترنتی تبدیل شده است؛ استارتآپی که در زمان تهیه و نرخ محصولات صرفه‌جویی می‌کند و محصولات تازه را به دست مشتریان می‌رساند.
نیاز کشاورزی ایران به خدمات استارتآپی
اکوسیستم استارتآپی ایران تاکنون مسیری خدمات‌محور را پشت سر گذاشته است. همواره سعی بر این است که اگر فعالیتی در بخش خدمات اتفاق می‌افتد زمینه‌ساز و تسهیلگر فعالیت‌های تولیدی باشد اما رویکرد و عملکرد خدماتی اکوسیستم ایران تأثیرگذاری موفقی بر بخش تولید نداشته است.
با وجود اینکه همواره از ظرفیت‌های کشاورزی ایران به‌خصوص محصولات ویژه و سرآمد آن صحبت می‌شود اما هیچ‌گاه تلاشی شایسته برای شکوفایی این ظرفیت‌ها انجام نشده است. تولید به‌اندازه محصول، ارتقا کیفی، حذف واسطه‌ها، قیمت عادلانه همراه با افزایش سود کشاورزان، جذب سرمایه‌گذاری، شناسایی بازارهای صادراتی و تناسب با نیازمندی بازارهای جهانی ازجمله مواردی است که نیازمند توجه ویژه است. نکته قابل‌تأمل امکان ایجاد بهبود در بسیاری از این موارد از طریق توسعه استارت‌آپ‌های مبتنی بر فناوری اطلاعات است. به همین دلیل بخش کشاورزی یکی از مهم‌ترین حوزه‌های تولیدی است که به خدمات استارتآپی نیاز دارد.
نفوذ شبکه‌های موبایل و اینترنت به مناطق روستایی به‌سرعت در حال افزایش است و روزبه‌روز بر تعداد کشاورزانی که به این شبکه‌ها دسترسی دارند افزوده می‌شود. این امر پدیدآورنده‌ی فرصتی است که استارت‌آپ‌ها با استفاده از آن می‌توانند به حل مشکلات کشاورزان بپردازند. با توجه به بکر بودن این حوزه استارت‌آپ‌هایی که قدم به آن بگذارند رشدی پرسرعت را تجربه خواهند کرد که البته این موضوع مشروط به شناخت مناسب از ویژگی‌ها و نیازمندی‌های صنعت کشاورزی است.
موانعی از جنس استارت‌آپ‌های ایرانی
آنچه مؤسسان این استارت‌آپ‌ها بر آن تأکید دارند بحث تبلیغات در این حوزه است؛ زیرا با توجه به رشد سریع فناوری در کشور اگر تبلیغاتی برای معرفی ظرفیت‌های این حوزه صورت بگیرد، بازار کشاورزی ایران، زمینه‌ساز راه‌اندازی استارت‌آپ‌های بزرگی خواهد شد. به این بازار باید حوزه صادرات را هم اضافه کرد. آن‌ها علت اینکه مجموعه‌هایی مانند بازار بزرگ کشاورزی و موارد مشابه نتوانسته‌اند پیشرفت کنند و به استارت‌آپ‌های بزرگی تبدیل شوند را در این می‌دانند که آن‌ها تنها این رویکرد را پی گرفتند که فضایی معاملاتی ایجاد کنند ولی امنیتی برای آن فراهم نکردند و هرگونه خریدوفروش با تشخیص خود مشتری صورت می‌گیرد و در مورد صحت و امنیت آن کاری ارائه نداده‌اند.
برخی از کارشناسان استارتآپی نیز از نبود نگاه مارکتینگ‌محور به‌عنوان مهم‌ترین عامل مغفول ماندن استارت‌آپ‌های تخصصی مانند استارت‌آپ‌های کشاورزی یاد می‌کنند و معتقدند به‌طورکلی ویژگی‌های استارت‌آپ‌ها یکسان است، اما این دسته از کسب‌وکارها در جزییات، روند کار و به‌ویژه جذب بازار هدف با یکدیگر متفاوت هستند. در این میان به نظر می‌رسد مهم‌ترین عامل مغفول ماندن استارت‌آپ‌های تخصصی به بحث بازاریابی و جذب مشتری بازمی‌گردد. درحال‌حاضر حوزه عمومی از جذابیت بیشتری برای فعالیت استارت‌آپ‌های ایرانی برخوردار است که مهم‌ترین عامل آن ازدیاد مشتری در این بخش است.
اما بر این نکته هم تأکید می‌کنند که گرچه استارت‌آپ‌های عمومی از موفقیت بیشتری برخوردار هستند، اما این موضوع به معنای آن نیست که استارت‌آپ‌های تخصصی الزاما در شناخت و جذب بازار ناموفق هستند بلکه در صورت شناخت درست نیاز بازار، قدرت مانوردهی و رشد بسیاری وجود دارد.
برخی دیگر از کارشناسان استارتآپی، لزوم فراهم ساختن بستر و زیرساخت‌های لازم را مهم می‌دانند و استفاده از استارت آپها و فناوری‌های نوین در عرصه محصولات کشاورزی و دامداری را ازجمله مواردی می‌دانند که در جهت کنترل شبکه بازار باید از سوی مسئولان موردتوجه قرار گیرد. آن‌ها به نیازهای استارت‌آپ‌های تخصصی اشاره می‌کنند و می‌گویند برای شروع فعالیت‌های تخصصی و نوآورانه حوزه‌های گوناگون تولیدی و صنعتی باید بستر و زیرساخت لازم فراهم شود. این در حالی است که استارت‌آپ‌های تخصصی با چالش‌های متعددی ازجمله موانع قانونی دست به گریبان هستند و به همین دلیل هم فرصت عرض‌اندام پیدا نمی‌کنند.
و اما سخن آخر
جای خالی استارت‌آپ‌های تخصصی مانند استارت‌آپ‌های حوزه کشاورزی در ایران جز با همت جمعی پر نخواهد شد. زمانی که دغدغه موانع قانونی از سر فعالان این حوزه باز شود و هزینه‌های فعالیت در این بخش از درآمدهایش کمتر شود.
باید توجه داشت که ایران به دلیل بهره‌مندی از منابع طبیعی و قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد خود در منطقه، پیش‌زمینه لازم برای رشد در حوزه استارت‌آپ را دارد. اگر فارغ‌التحصیلان رشته کشاورزی در ایران، نگاه پشت‌میز‌نشینی و استخدام در وزارت جهاد کشاورزی را رها کرده و در حوزه‌های استارتآپی فعالیت کنند، ظرفیت‌های این حوزه به همه آن‌ها اجازه اشتغال خواهد داد و می‌توانند در این عرصه گام‌های مؤثری بردارند.
خبرگزاری ایانا – 97/2/22
توئیتر
فیس بوک
لینکدینمحصولات مرتبط
جدیدترین نوشته ها
پیت ماس و کاربردهای آن
دسته بندی:
تغذیه گیاه
انواع بذر خیار و نحوه‌ی کاشت آن
دسته بندی:
زراعت
راهنمای کامل خرید علف زن
دسته بندی:
مکانیزاسیون
انواع بذر گوجه فرنگی و نحوه کاشت آن
دسته بندی:
زراعت
ادوات کشاورزی مخصوص کاشت
دسته بندی:
مکانیزاسیون
آشنایی با نحوه کاشتن انواع بذر گل
دسته بندی:
متفرقه
بهترین نوع نایلون گلخانه
دسته بندی:
گلخانه
هر آنچه که باید در مورد بذر پیاز بدانیم
دسته بندی:
زراعت
کامل‌ترین اطلاعات در مورد کوکوپیت
دسته بندی:
باغبانی
