در حال جستجو...وقتی کشاورزان مغلوب واسطه‌ها می‌شوند
دسته بندی: اخبار کشاورزی
ارائه فله‌ای محصولات، نبود صنایع تبدیلی، مشکلات حمل و نقل و نبود پوشش
بیمه‌ای مناسب از مشکلات مهم بازاررسانی محصولات کشاورزی است.
ارائه فله‌ای محصولات، نبود صنایع تبدیلی، مشکلات حمل و نقل و نبود پوشش بیمه‌ای مناسب از مشکلات مهم بازاررسانی محصولات کشاورزی است.
حامد قادرزاده - عضو هیات علمی دانشگاه کردستان - در گفت‌وگو با خبرنگار کشاورزی ایسنا اظهار کرد: در بعضی موارد اختلاف قیمت محصولات کشاورزی از تولید تا مصرف هشت برابر گزارش شده است.
به گفته وی از جمله عواملی که باعث می‌شوند قیمت مصرف‌کننده نهایی با قیمت مزرعه تفاوت زیادی داشته باشد، وجود واسطه‌ها و نبود سیستم اطلا‌ع‌رسانی مناسب در واحدهای تولیدی است.
این کارشناس کشاورزی یکی دیگر از مشکلات بازار محصولات کشاورزی را کمبود درآمد یا وضعیت نامناسب اقتصادی واحدهای تولیدی دانست که به همین دلیل کشاورزان مجبورند محصول را قبل از برداشت به واسطه‌ها و سلف‌خرها بفروشند.
قادرزاده گفت: این باعث شده که واسطه‌ها وضعیت مناسب اقتصادی پیدا کنند؛ در حالی که تولیدکننده از وضعیت نامناسبی برخوردار باشد که در نهایت این به زیان هر دو گروه خواهد بود چراکه اگر کشاورزان وضعیت اقتصادی مناسبی نداشته باشند واسطه‌ها هم نمی‌توانند از این مسیر درآمد قابل توجهی به دست آورند.
وی با بیان این‌که در بیشتر مناطق کشاورزی ایران این پدیده غالب است، اظهار کرد: این مساله بخصوص در محصولاتی که درجه فسادپذیری بالایی دارند بیشتر نمود دارد. هم‌چین در محصولات حجیم، به دلیل نبود راه روستایی مناسب، و نبود سیستم حمل و نقل مناسب، محصولات به ناچار به واسطه‌ها فروخته می‌شوند که باعث می‌شود سهم دریافتی تولیدکننده به شدت کاهش یابد.
این کارشناس کشاورزی به تعداد بسیار زیاد تولیدکنندگان در بخش کشاورزی و اندازه کوچک واحدهای تولیدی اشاره کرد و افزود: برای کشاورزان عرضه مستقیم محصولات به بازار صرفه اقتصادی ندارد. به همین دلیل مغلوب واسطه‌ها می‌شوند. از طرف دیگر در واحدهای روستایی، کشاورزان فاقد یک تعاونی بازاریابی هستند و این باعث شده که سوءاستفاده از مسیر بازار بیش از حد بشود.
به گفته‌ی قادرزاده، مشکل دیگر فرآیند بازاریابی، نبود انبارهای نگهداری مناسب برای محصولات در نزدیکی واحدهای تولیدی است. وجود انبار و سردخانه باعث می‌شود تا تولیدکننده بتواند محصول را در زمان عرضه‌ی فراوان انبار کند و در زمان مناسب به بازار عرضه کند. هم‌چنین نبود واحدهای فرآوری و صنایع تبدیلی در بیشتر مناطق کشور باعث شده کشاورزان نتوانند درآمد لازم را به دست آورند و به ناچار محصولاتشان را به واسطه‌ها بفروشند.
وی تصریح کرد: عدم پوشش کامل بیمه‌ای برای محصولات کشاورزی نیز یکی دیگر از مشکلات کشاورزان برای عرضه محصولات به بازار است. هم‌چنین
این کارشناس کشاورزی، عدم دانش کشاورزان و کسانی که در بازار کار می‌کنند نسبت به بحث استانداردسازی را معضل دیگر بازار کشاورزی دانست و افزود: مساله دیگر نبود درجه‌بندی و بسته‌بندی به‌ویژه در محصولات با فسادپذیری بالا است.
قادرزاده گفت: هنوز در کشور بیشتر محصولات کشاورزی به صورت فله‌ای ارایه می‌شود که به این ترتیب ارزش افزوده آنها پایین می‌آید. ارزش افزوده، ارزشی است که در فرآیند بازار به هر واحد محصول اختصاص می‌یابد. محصولات می‌توانند درجه‌بندی شوند و بر اساس آن قیمت‌ها تعیین شود. این هم به نفع تولیدکننده مصرف‌کننده و کسانی است که در مسیر بازار کار می‌کنند.
وی با بیان این‌که جداسازی درجات کیفی می‌تواند در بسیاری از محصولات سردرختی و مرکبات انجام شود، اظهار کرد: کشاوزان می‌توانند شرکت‌های بسته‌بندی درجه‌بندی ایجاد کنند یا این‌که وارد قرارداد با سایر شرکت‌های معتبر شوند تا از برند آنها استفاده کنند و به جای عرضه‌ی فله‌ای محصول به شهر، محصول را در روستا درجه‌بندی کنند.
این کارشناس کشاورزی هم‌چنین به کشت محصولات بر اساس مزیت تولید اشاره و تصریح کرد: مزیت تولید، امکان سرمایه‌گذاری در فرآیندهای تکمیلی فعالیت‌های تولیدی را به وجود می‌آورد. هم‌اکنون کشاورزان ایران به دلیل مشکلات فروش محصولاتشان مجبورند برای تامین معاش خانواده از هر محصولی یک نوع داشته باشند؛ در حالی که امروزه در کشاورزی جهان، مساله یکپارچه‌سازی و تولید در واحدهای بزرگ، حرف اول را می‌زند. این مساله به صنایع تبدیلی، بسته‌بندی، درجه‌بندی و بیمه محصولات، اقتصادی شود.
قادرزاده در پایان گفت: برای بهبود بازار محصولات کشاورزی، نیاز به یک سری مکمل‌ها احساس می‌شود و بدون توجه به زیرساخت‌ها ایجاد کانال مناسب بازاریابی امکان‌پذیر نخواهد بود.
خبرگزاری ایسنا – 92/8/29
ارائه فله‌ای محصولات، نبود صنایع تبدیلی، مشکلات حمل و نقل و نبود پوشش بیمه‌ای مناسب از مشکلات مهم بازاررسانی محصولات کشاورزی است.
حامد قادرزاده - عضو هیات علمی دانشگاه کردستان - در گفت‌وگو با خبرنگار کشاورزی ایسنا اظهار کرد: در بعضی موارد اختلاف قیمت محصولات کشاورزی از تولید تا مصرف هشت برابر گزارش شده است.
به گفته وی از جمله عواملی که باعث می‌شوند قیمت مصرف‌کننده نهایی با قیمت مزرعه تفاوت زیادی داشته باشد، وجود واسطه‌ها و نبود سیستم اطلا‌ع‌رسانی مناسب در واحدهای تولیدی است.
این کارشناس کشاورزی یکی دیگر از مشکلات بازار محصولات کشاورزی را کمبود درآمد یا وضعیت نامناسب اقتصادی واحدهای تولیدی دانست که به همین دلیل کشاورزان مجبورند محصول را قبل از برداشت به واسطه‌ها و سلف‌خرها بفروشند.
قادرزاده گفت: این باعث شده که واسطه‌ها وضعیت مناسب اقتصادی پیدا کنند؛ در حالی که تولیدکننده از وضعیت نامناسبی برخوردار باشد که در نهایت این به زیان هر دو گروه خواهد بود چراکه اگر کشاورزان وضعیت اقتصادی مناسبی نداشته باشند واسطه‌ها هم نمی‌توانند از این مسیر درآمد قابل توجهی به دست آورند.
وی با بیان این‌که در بیشتر مناطق کشاورزی ایران این پدیده غالب است، اظهار کرد: این مساله بخصوص در محصولاتی که درجه فسادپذیری بالایی دارند بیشتر نمود دارد. هم‌چین در محصولات حجیم، به دلیل نبود راه روستایی مناسب، و نبود سیستم حمل و نقل مناسب، محصولات به ناچار به واسطه‌ها فروخته می‌شوند که باعث می‌شود سهم دریافتی تولیدکننده به شدت کاهش یابد.
این کارشناس کشاورزی به تعداد بسیار زیاد تولیدکنندگان در بخش کشاورزی و اندازه کوچک واحدهای تولیدی اشاره کرد و افزود: برای کشاورزان عرضه مستقیم محصولات به بازار صرفه اقتصادی ندارد. به همین دلیل مغلوب واسطه‌ها می‌شوند. از طرف دیگر در واحدهای روستایی، کشاورزان فاقد یک تعاونی بازاریابی هستند و این باعث شده که سوءاستفاده از مسیر بازار بیش از حد بشود.
به گفته‌ی قادرزاده، مشکل دیگر فرآیند بازاریابی، نبود انبارهای نگهداری مناسب برای محصولات در نزدیکی واحدهای تولیدی است. وجود انبار و سردخانه باعث می‌شود تا تولیدکننده بتواند محصول را در زمان عرضه‌ی فراوان انبار کند و در زمان مناسب به بازار عرضه کند. هم‌چنین نبود واحدهای فرآوری و صنایع تبدیلی در بیشتر مناطق کشور باعث شده کشاورزان نتوانند درآمد لازم را به دست آورند و به ناچار محصولاتشان را به واسطه‌ها بفروشند.
وی تصریح کرد: عدم پوشش کامل بیمه‌ای برای محصولات کشاورزی نیز یکی دیگر از مشکلات کشاورزان برای عرضه محصولات به بازار است. هم‌چنین
این کارشناس کشاورزی، عدم دانش کشاورزان و کسانی که در بازار کار می‌کنند نسبت به بحث استانداردسازی را معضل دیگر بازار کشاورزی دانست و افزود: مساله دیگر نبود درجه‌بندی و بسته‌بندی به‌ویژه در محصولات با فسادپذیری بالا است.
قادرزاده گفت: هنوز در کشور بیشتر محصولات کشاورزی به صورت فله‌ای ارایه می‌شود که به این ترتیب ارزش افزوده آنها پایین می‌آید. ارزش افزوده، ارزشی است که در فرآیند بازار به هر واحد محصول اختصاص می‌یابد. محصولات می‌توانند درجه‌بندی شوند و بر اساس آن قیمت‌ها تعیین شود. این هم به نفع تولیدکننده مصرف‌کننده و کسانی است که در مسیر بازار کار می‌کنند.
وی با بیان این‌که جداسازی درجات کیفی می‌تواند در بسیاری از محصولات سردرختی و مرکبات انجام شود، اظهار کرد: کشاوزان می‌توانند شرکت‌های بسته‌بندی درجه‌بندی ایجاد کنند یا این‌که وارد قرارداد با سایر شرکت‌های معتبر شوند تا از برند آنها استفاده کنند و به جای عرضه‌ی فله‌ای محصول به شهر، محصول را در روستا درجه‌بندی کنند.
این کارشناس کشاورزی هم‌چنین به کشت محصولات بر اساس مزیت تولید اشاره و تصریح کرد: مزیت تولید، امکان سرمایه‌گذاری در فرآیندهای تکمیلی فعالیت‌های تولیدی را به وجود می‌آورد. هم‌اکنون کشاورزان ایران به دلیل مشکلات فروش محصولاتشان مجبورند برای تامین معاش خانواده از هر محصولی یک نوع داشته باشند؛ در حالی که امروزه در کشاورزی جهان، مساله یکپارچه‌سازی و تولید در واحدهای بزرگ، حرف اول را می‌زند. این مساله به صنایع تبدیلی، بسته‌بندی، درجه‌بندی و بیمه محصولات، اقتصادی شود.
قادرزاده در پایان گفت: برای بهبود بازار محصولات کشاورزی، نیاز به یک سری مکمل‌ها احساس می‌شود و بدون توجه به زیرساخت‌ها ایجاد کانال مناسب بازاریابی امکان‌پذیر نخواهد بود.
خبرگزاری ایسنا – 92/8/29
توئیتر
فیس بوک
لینکدینمحصولات مرتبط
جدیدترین نوشته ها
