پلی اتیلن و پلاستیک‌های زیست تخریب پذیر در محیط زیست

دسته بندی: متفرقه

‎ هنگامی ‏که تمامی پارامتر های محیطی در نظر گرفته شوند کمترین اثر تخریبی بر محیط زیست با استفاده از پلی اتیلن ‏بازیافتی از پلی اتیلن نو برای تولید کیسه‌های یسته بندی حاصل می‌شود.

‎مطالعات انجام شده در موسسه آلمانی تحقیقات انرژی و محیط‎ (IFEU ) ‎برروی چرخه طول عمر‏‎ (LCA ) ‎کیسه ‏های ضایعاتی پلاستیکی نشان داده است حفظ محیط زیست برای آیندگان که کیسه‌های پلی اتیلنی معمولی نسبت به ‏انواع پلاستیک‌های زیستی تخریب پذیر موجود در بازار اروپا اثرات تخریبی کمتری برروی محیط زیست دارند‏‎.‎
این مطالعه که به سفارش انجمن پلاستیک‌های بسته بندی و فیلم آلمان‏‎ (IK ) ‎انجام شده است، نشان می‌دهد هنگامی ‏که تمامی پارامتر های محیطی در نظر گرفته شوند کمترین اثر تخریبی بر محیط زیست با استفاده از پلی اتیلن ‏بازیافتی از پلی اتیلن نو برای تولید کیسه‌های یسته بندی حاصل می‌شود. پلاستیک‌های زیست تخریب پذیر فعلی از ‏این نظر اثرات مخرب‌تری دارند‏‎.‎
در این مطالعه کیسه های 20 و 120 لیتری موجود در بازار آلمان و کیسه های 30 لیتری موجود در بازار فرانسه ‏از جنس پلی اتیلن نو و بازیافت شده در مقایسه با انواع کیسه های تولید شده از پلاستیک های بر پایه نشاسته و‏‎ PLA ‎مورد مقایسه قرار گرفته اند. به گفته‎ IFEU ‎اثرات محیطی هر کیسه از زمان طی مراحل تولید مواد اولیه تا تولید ‏محصول نهایی و انتقال به دست مصرف کننده نهایی مورد آزمایش و بازبینی قرار گرفته است. در این فرآیند، هر ‏چه ضخامت کیسه ها کمتر باشد اثرات منفی زیست محیطی آن ها کمتر است‏‎.‎
پلی اتیلن نو و بازیافت شده اثرات محیطی مناسب‌تری دارند زیرا این مواد امکان تولید با ضخامت پایین را فراهم ‏آورده اند. در حالی که ضخامت متوسط فیلم های تولیدی برای کیسه های بسته بندی پلی اتیلنی در حدود 5/12 ‏میکرون است، این ضخامت برای انواع زیست تخریب پذیر در حدود 15 تا 25 میکرون می باشد. بررسی های‎ ‎IFEU ‎در مورد وضعیت آینده فناوری های تولید مواد زیست تخریب پذیر نیز هیچ دورنمای روشنی را برای این ‏مواد در مقایسه با پلی اتیلن نشان نمی دهد‏‎.‎