در حال جستجو...تب شالیزار بیماری بومی استان های شمالی کشور
دسته بندی: اخبار کشاورزی
تب شالیزار یا لیپتوسپیروز از بیماریهای عفونی و قابل انتقال بین حیوان و
انسان است که در سال‌های اخیر در استان‌های شمالی و بیشتر بین کشاورزان و
شالیکاران شیوع یافته
تب شالیزار یا لیپتوسپیروز از بیماریهای عفونی و قابل انتقال بین حیوان و انسان است که در سال‌های اخیر در استان‌های شمالی و بیشتر بین کشاورزان و شالیکاران شیوع یافته که طبق اعلام آمار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی سالانه ۳۰۰ نفر به این بیماری مبتلا می شوند.
به گزارش ایرنا، براساس یافته‌های پزشکی این بیماری مهلک و پرخطر، بیشتر افرادی که با آب آلوده به ادرار حیوانات مبتلا تماس دارند، در معرض ابتلا به بیماری تب شالیزار قرار دارند.
طبق آمار وزارت بهداشت درصد بالایی از مبتلایان به این بیماری را شالیکاران و کشاورزان مناطق شمالی تشکیل می‌دهند که علائم بیماری به صورت تب، لرز، درد شدید عضلانی، سردرد مداوم، بیقراری، ضعف و سستی، درد شکم، تهوع و استفراغ، اسهال و در انتها نارسایی کبد یا کلیه و یا مننژیت ظاهر می‌شود و می‌تواند فرد را از پای درآورد.
به گفته کارشناسان بیماریهای منتقله از حیوان به انسان وزارت بهداشت عامل ایجاد کننده تب شالیزار یا (لپتوسپیروز ) میکروارگانیسمی است که منجر به یک بیماری تب دار حاد یا تحت حاد می‌شود.
عامل بیماری از طریق مخاط‌ها (چشم، مخاط دهان) و پوست آسیب دیده وارد بدن میزبان (انسان) شده و از طریق خون به ارگان‌هایی که معمولا سیستم اعصاب مرکزی، کبد و کلیه‌ها است مهاجرت کرده و تکثیر می‌یابد.
این بیماری توسط حیوانات اهلی و وحشی که معروفترین آن موش صحرایی است از طریق ادرار آلوده به میکروب (آب آلوده به ادرار) به انسان منتقل می‌شود، انتقال انسان به انسان نادر است و معمولا کشاورزان به آن مبتلا می‌شوند ولی امکان ابتلای افراد دیگر به این بیماری نیز وجود دارد.
به گفته کارشناسان بیماری های منتقله از حیوان به انسان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برنجکاران، کشاورزان، دامداران، دامپزشکان، ماهیگیران، کارگران کشتارگاه ها و فاضلاب ها و معادن از جمله افراد در معرض خطر بیماری تب شالیزار محسوب می شوند.
کارشناسان وزارت بهداشت به افراد توصیه کرده اند از ورود به آب های آلوده و آب مزارع و آب بندان ها خودداری کنند.
همچنین کشاورزان و شالیکاران هنگام خروج از مزارع شالیزاری یا رودخانه ها، دست و پای خود را با آب سالم و بهداشتی بشویند.
خبرگزاری ایرنا – 92/4/19
تب شالیزار یا لیپتوسپیروز از بیماریهای عفونی و قابل انتقال بین حیوان و انسان است که در سال‌های اخیر در استان‌های شمالی و بیشتر بین کشاورزان و شالیکاران شیوع یافته که طبق اعلام آمار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی سالانه ۳۰۰ نفر به این بیماری مبتلا می شوند.
به گزارش ایرنا، براساس یافته‌های پزشکی این بیماری مهلک و پرخطر، بیشتر افرادی که با آب آلوده به ادرار حیوانات مبتلا تماس دارند، در معرض ابتلا به بیماری تب شالیزار قرار دارند.
طبق آمار وزارت بهداشت درصد بالایی از مبتلایان به این بیماری را شالیکاران و کشاورزان مناطق شمالی تشکیل می‌دهند که علائم بیماری به صورت تب، لرز، درد شدید عضلانی، سردرد مداوم، بیقراری، ضعف و سستی، درد شکم، تهوع و استفراغ، اسهال و در انتها نارسایی کبد یا کلیه و یا مننژیت ظاهر می‌شود و می‌تواند فرد را از پای درآورد.
به گفته کارشناسان بیماریهای منتقله از حیوان به انسان وزارت بهداشت عامل ایجاد کننده تب شالیزار یا (لپتوسپیروز ) میکروارگانیسمی است که منجر به یک بیماری تب دار حاد یا تحت حاد می‌شود.
عامل بیماری از طریق مخاط‌ها (چشم، مخاط دهان) و پوست آسیب دیده وارد بدن میزبان (انسان) شده و از طریق خون به ارگان‌هایی که معمولا سیستم اعصاب مرکزی، کبد و کلیه‌ها است مهاجرت کرده و تکثیر می‌یابد.
این بیماری توسط حیوانات اهلی و وحشی که معروفترین آن موش صحرایی است از طریق ادرار آلوده به میکروب (آب آلوده به ادرار) به انسان منتقل می‌شود، انتقال انسان به انسان نادر است و معمولا کشاورزان به آن مبتلا می‌شوند ولی امکان ابتلای افراد دیگر به این بیماری نیز وجود دارد.
به گفته کارشناسان بیماری های منتقله از حیوان به انسان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برنجکاران، کشاورزان، دامداران، دامپزشکان، ماهیگیران، کارگران کشتارگاه ها و فاضلاب ها و معادن از جمله افراد در معرض خطر بیماری تب شالیزار محسوب می شوند.
کارشناسان وزارت بهداشت به افراد توصیه کرده اند از ورود به آب های آلوده و آب مزارع و آب بندان ها خودداری کنند.
همچنین کشاورزان و شالیکاران هنگام خروج از مزارع شالیزاری یا رودخانه ها، دست و پای خود را با آب سالم و بهداشتی بشویند.
خبرگزاری ایرنا – 92/4/19
توئیتر
فیس بوک
لینکدینمحصولات مرتبط
جدیدترین نوشته ها
