مدیریت مطلوب برای بهترین عملکرد پرورش گاوهای شیرده در گاوداری

برای تولید مطلوب شیر که از گاوهای پر تولید مورد انتظار است، مدیریت مناسب نیز در گاوداری باید اعمال شود.

---

مدیریت مطلوب برای بهترین عملکرد پرورش گاوهای شیرده در گاوداری
علاوه بر تولید مطلوب شیر که از گاوهای پر تولید مورد انتظار است، مدیریت مناسب نیز در گاوداری باید اعمال شود. این مقاله شماری از جنبه‌های مدیریتی را که می‌تواند در افزایش تولید شیر نقش عمده داشته باشد را شرح می‌دهد. در مزارع پرورش گاو شیرده،علاوه بر تولید مطلوب شیر که از گاوهای پر تولید مورد انتظار است، مدیریت مناسب نیز باید اعمال شود. این مقاله شماری از جنبه‌های مدیریتی را که می‌تواند در افزایش تولید شیر نقش عمده داشته باشد را شرح می‌دهد:
▪ اندازه‌گیری شیر و ترکیبات آن مقدار تولیدشیرو ترکیباتی همچون چربی و پروتئین بوسیله کیلوگرم قابل انداز‌ه‌گیری است.در هر دوره شیردهی کیلو گرم چربی و پروتئین به ازای هر گاو بعنوان معیاری برای رتبه بندی گاوها استفاده می‌شود.از آنجائی که تولید شیر در هر گروه سنی در مقایسه با گروه دیکر متفاوت است،مقدار تولید شیر باید بر اساس سن استاندارد ،تصحیح شود. برای این نحو مقایسات، اولین شیردهی تلیسه ها مد نظر گرفته می‌شود. یک مدیر خوب با دانستن میزان تولید شیر به ازای هر گاو، قادر به تصمیم‌گیرهای مناسب مدیریتی در مزرعه خواهد بود. به عنوان مثال رکوردهای تولید شیربه ازای هر گاو، تعیین کننده اصلی نحوه تنظیم جیره مناسب می‌باشد.
▪ تداوم شیردهی این مطلب که در طول شیردهی گاوها با هم به پیک تولید شیر مناسب برسند، بسیار حائز اهمیت است. در تلیسه‌ها طبیعا نسبت به گاوهای مسنتر ،منحنی شیردهی یکنواخت تر می‌باشد،بطوری که شیردهی در تلیسه‌هادر یک زمان معین شروع می‌شود اما تا آخر دوره سطح تولید شیر ثابت می‌ماند. در گاوهای مسنترپیک تولید شیر (در داخل ۱۰۰روزاول شیردهی)ایجاد شده و تداوم شیردهی آنها بالاست. از لحاظ مدیریتی در آغاز شیردهی گاوها باید در شرایط بدنی مناسب باشند تا بعد از شروع شیردهی،عملکرد مطلوبی را از لحاظ سوخت و ساز نشان دهند. از قسمت‌های مهم دیگر منحنی شیر دهی،۱۰۰ روز آخرشیر دهی می‌باشد،در این مرحله گاوها تمایل کمتری به اضافه وزن دارندو باید خشک شوند، در نتیجه مواد مغذی قادر خواهند بود برای شیردهی آینده مهیا شوند و بطور مسلم گاوها در شیردهی آینده کمتر به بیماری‌های متابولیکی مبتلا خواهند گشت.
▪ پرورش گوساله‌های جوان پرورش صحیح گوساله، تولید مطلوب شیر را به دنبال خواهد داشت، زیرا همیشه باید به خاطر داشت که گوساله امروز،گاوهای فردا هستند. آبستنی تلیسه‌ها تا زمانی که بافت‌های پستان به وضعیت ایده‌ال نرسد بایدبه تاخیر افتد،شرایط مناسب از لحاظ وزن برای تلیسه‌ها ۵۵۰-۵۲۵ می باشد. تلیسه‌ها تا ۱۵ ماهگی نباید کمبود رشد داشته باشند در غیر اینصورت آنها قادر نخواهند بود به رشد ایده ال برسند. از طرفی چاقی تلیسه‌های آبستن نیز ممکن است مشکلاتی همچون سخت زائی را به همراه داشته باشد.برای تلیسه‌های آبستن معمول۱ الی ۲ کیلو کاه غلات را که با انرژی پایین مرتبط است،استفاده می‌گردد زیرا این سیستم نشخوار تلیسه را بخوبی تحریک می‌کند و مصرف مناسب خوراک بعدی را تضمین می‌کند.
▪ گاوها نشخوارکننده هستند نشخوارکنندگان دارای معده چهار قسمتی هستند.لذا به جیره متعادل از علوفه و کنسانتره  دام نیازمندند. برای بدست آوردن تولید شیر مطلوب، یک جیره متعادل باعث تضمین عملکردمناسب سیستم شکمبه شده واحتمال اختلالات متابولیکی همچون تب شیرو جابجائی شیردان را کا هش میدهد.زمانی که عملکرد شکمبه مطلوب باشد، مصرف خوراک افزایش می‌یابد.
▪ فاکتورهای محیطی در طول ابتدای شیردهی، گاوهای پر تولید گرمای قابل توجهی تولید می‌کنند، بنابراین در محل نگهداری یک هواکش باید تعبیه گردد و آب آشامیدنی مناسب در اختیار گاوها قرار گیرد. اگر از طریق هواکش نور مستقیم وارد جایگاه گردد، یک سایه بان نیز باید در نظر گرفته شود، این موارد باعث خواهد گردید که گاوها با استرس حرارتی مقابله کنند و مصرف خوراک آنها در حد مطلوبی باشد. توجه داشته باشید که منطقه آسایش در گاوهای شیردهی در دامنه ۵-۱۵درجه سانتیگراد می‌باشد.
▪ ماشین شیر دوش نقش مهمی را در سلامت پستان بر عهده دارد. قبل از شیردوشی پستان باید تمیز و خشک شود و با استفاده از اسپری‌های مخصوص ضد عفونی، سر پستانک‌ها تمیز شوند.عملکرد نادرست دستگاه شیر دوشی ممکن است باعث آسیب سر پستانک‌ها شود.از لحاظ مدیریتی فاصله دو بار دوشش باید حداقل ۱۲ ساعت باشد، رعایت این زمان تاثیر مطلوبی در سلامت پستان دارد.اگر این زمان رعایت نگردد،احتمال بالائی برای ابتلا به عفونت‌های همچون اشریشیاکلی و استرپتوکوکوس وجود خواهد داشت.
▪ بهداشت مزرعه رعایت بهداشت در مزرعه سهم عمده‌ای در تولید گاوهای پر تولید شیربالا دارد.خشک کردن محل استراحت و ریختن کاه خشک در زیر گاوها نیز نقش مهمی را در سلامتی و عدم ابتلا به بیماری‌های پا برعهده دارد. برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت‌های باکتر یائی،استفاده از حمام پاهر۴-۳ هفته ضروری است و سم چینی هر سال دو بارو ترجیحاً در دوره خشکی توصیه می‌گردد. کاهش لنگش از این طریق باعث کاهش هزینه‌های دامپزشکی و کشتار گاوها خواهد گردید.