اثرات گلوتن گندم بر جوجه گوشتی

دسته بندی: تغذیه و پرورش طیور

گلوتن گندم به عنوان بیوپلیمر جایگزینی برای پلیمرهای سنتزی در صنعت استفاده می شود.

گلوتن گندم پودری کرم رنگ با PH حدود ۸/۵ الی ۴/۶ است. از گلوتن گندم در صنایع نانوائی به خصوص در تولید نانهای فانتزی به طور وسیعی استفاده می شود. همچنین در صنایع ماکارونی، تهیه سوسیس و کالباس، در تهیه غذای کودک و همچنین در صنعت چسب سازی به کار می رود. کشورهای پیشرفته از گلوتن گندم به عنوان پوشش حفاظتی تخم مرغ استفاده می کنند. گلوتن گندم به عنوان بیوپلیمر جایگزینی برای پلیمرهای سنتزی در صنعت استفاده می شود.
در غذای ماهی به عنوان پلت چسبان از گلوتن گندم استفاده می شود. گلوتن گندم معمولاً حاوی ۸۰ ۷۵ درصد پروتئین، رطوبت آن حداکثر ۸ درصد، میزان خاکستر درحد صفر و کمترین میزان فیبرخام را دارد. میزان جذب آب آن حداقل ۱۷۰ درصد می باشد. پروتئین های مهم گلوتن گندم، گلوتنین وپرولامین است. گلوتن گندم علاوه بر این که منبع پروتئینی مناسبی به شمار می رود، منبع مناسبی از اسیدآمینه ها، مخصوصاً اسیدآمینه های گوگرددار و گوگرد معدنی نیز می باشد. کمبود اسیدآمینه های گوگرددار مشکل عمده در تغذیه طیور می باشد .
وبستردرسال ۱۹۸۴ بیان کرد که توازن اسید آمینه ها در گلوتن گندم بسیار مناسب است و علاوه بر این باعث خوشخوراکی غذا شده و نسبت به سایر موادغذائی دارای کمترین عوامل ضدتغذیه ای می باشد. هگرو فرناندودرسال ۱۹۹۷ گزارش کردند که جوجه ها نسبت به ویسکوزیته در هفته اول زندگی خود بسیار حساس هستند و بالابودن ویسکوزیته روده منجر به کاهش فعالیت آنزیم ها و جذب کمتر مواد مغذی می گردد.
همچنین افزایش ویسکوزیته و ایجاد چسبندگی باعث کاهش سرعت عبور محتویات دستگاه گوارش می شود، در نتیجه مواد غذائی مدت بیشتری در روده می مانند و همین عامل باعث کاهش مصرف خوراک و در نتیجه کاهش رشد می گردد. از گلوتن گندم به عنوان منبع مناسب پروتئینی در تغذیه آبزیان (قزل آلا و میگو) نیز استفاده شده است .
هدف از انجام این آزمایش تعیین ارزش غذائی گلوتن گندم و تأثیر استفاده از آن بر توان تولیدی جوجه های گوشتی می باشد.در این پژوهش ارزش غذائی گلوتن گندم و تاثیر آن بر توان تولیدی جوجه های گوشتی بررسی شد. آزمایش با ۵ جیره غذائی انجام شد. جیره های آزمایشی شامل:
۱) جیره شاهد فاقد گلوتن گندم،
۲) جیره حاوی ۵/۲ درصد گلوتن گندم،
۳) جیره حاوی ۵ درصد گلوتن گندم،
۴) جیره حاوی ۵/۷ درصد گلوتن گندم،
۵) جیره حاوی ۱۰ درصد گلوتن گندم. جیره های آزمایشی از لحاظ انرژی و پروتئین یکسان بودند و برای ۳ دوره آغازین، رشد و پایانی تهیه شدند. مدت آزمایش ۴۹ روز بود. برای تهیه جیره های آزمایشی انرژی قابل سوخت و ساز تصحیح شده برای ازت و ترکیبات شیمیائی (پروتئین، اسیدآمینه ها و…) گلوتن گندم اندازه گیری شد.
نتایج حاصل از ازمایش نشان داد که افزایش وزن بدن جوجه هائی که جیره شاهد و جیره حاوی ۵/۲ و ۵ درصد گلوتن گندم مصرف کردند بیشترین بود . جیره های حاوی ۵/۲، ۵ و ۱۰ درصد گلوتن گندم بهترین ضریب تبدیل خوراک را ایجاد کردند . میزان خوراک مصرفی در گروهی که از جیره ۵/۷ درصد گلوتن گندم تغذیه کرده بودند کمترین مقدار بود .
درصد تلفات در بین هیچکدام از گروهها تفاوت معنی داری نداشتند. کمترین هزینه خوراک برای تولید یک کیلوگرم وزن زنده در گروههایی که با ۵ و ۵/۲ درصد گلوتن گندم تغذیه شدند به دست آمد. درصد سینه گروههائی که با جیره شاهد، ۵/۲ و ۵ درصد گلوتن گندم تغذیه شدند بیشترین مقدار بود و درصد ران، بالها و کبد بین گروهها تفاوت معنی داری نداشت. درصد چربی محوطه بطنی در گروهی که با جیره ۵/۷ درصد گلوتن گندم تغذیه شدند بیشترین مقدار بود.