مروری اجمالی بر تیپ‌های مختلف چغندرقند

دسته بندی: زراعت

تیپ RC در فرانسه از تلاقی بین تیپ های Z وN تولید گردیده و دارای مشخصات شبیه تیپ N ولی درصد قند بیشتر از آن می باشد.

چغندرقند از لحاظ وزن، ریشه و مقداردرصد قند به چند تیپ مختلف به شرح زیر تقسیم بندی شده است:
تیپ RC:
این نوع اخیرأ در فرانسه از تلاقی بین تیپ های Z وN تولید گردیده و دارای مشخصات شبیه تیپ N ولی درصد قند بیشتر از آن می باشد.ضمنأ نسبت به بیماری سرکوسپوریوز مقاوم بوده و به همین دلیلRC (مقاوم نسبت به سرکوسپورا) نامگذاری شده است
تیپ ZZ یا خیلی پر قند:
وزن ریشه های آن کمتر از نوع Z ولی در صد قند آن بیشتر است. نسبت به شرایط نامساعد محیطی مقاومتر از سایر انواع چغندرقند بوده و در برنامه های به نژادی به منظور تولید ارقام جدید مورد استفاده قرار می گیرد.
تیپ Z با درصد قند بالا:
دارای ریشه مخروطی کوچک ، باریک و کشیده به وزن متوسط 600 گرم است.غده دارای شیارهای جانبی عمیق بوده و درصد قند آن حدود 17 درصد است که از تیپ های E و N بیشتر می باشد و نسبت به دو تیپ قبلی زود رس تر بوده به طوری که دوره رشد آن بین 150 تا 180 روز می باشد.
تیپ N یا معمولی :
دارای محصول ریشه و درصد قند متوسط ( 16 درصد) با دوره رشد کوتاهتر ( 210-180 روز ) می باشد.به علت سازگاری با شرایط آب و هوایی ایران حدود 50 درصد چغندرقند ایران را این نوع تشکیل می دهد.
تیپ E یا پر محصول :
این نوع چغندر دارای ریشه های بزرگ با محصول ریشه بالا و درصد قند کم و دوره رشد طولانی 210 تا 240 روز می باشد. متوسط وزن ریشه آن حدود 900 گرم و میانگین درصد قند آن 15-14 در صد است.