مقدار شیر مورد نیاز در تغذیه گوساله های جوان

امروزه خوراک دهی به گوساله‌ها یکی از مهمترین موضوعات بحث می‌باشد و تئوری‌های بسیاری نیز ارائه گردیده است.

---

مقدار شیر مورد نیاز در تغذیه گوساله های جوان
امروزه خوراک دهی به گوساله‌ها یکی از مهمترین موضوعات بحث می‌باشد و تئوری‌های بسیاری نیز ارائه گردیده است. هدف ما کمک به شما در فهم احتیاجات غذایی گوساله و کاهش اثرات ناشی از کمی خواراک دریافت شده می‌باشد. رشد گوساله به عوامل زیادی بستگی دارد اما مهمترین این عوامل مصرف روزانه انرژی و پروتئین می‌باشد. میزان نیاز به انرژی و پروتئین از دو بخش عمده بنام رشد و نگهداری ناشی می‌شود. اعمال بدن مانند گرمای مطلوب بدن صرف می‌شود که این مقدار با اندازه بدن متناسب است گوساله‌های بزرگتر انرژی و پروتئین بیشتری نیاز دارند. احتیاجات در سطح رشد جهت ساخت بافت‌های بدن صرف می‌شود. نکته مهم در اینجا این است که خوراک ارائه شده ابتدا نگهداری مصرف می‌شود و مازاد خوراک جهت رشد و تولید مصرف می‌شود.
اغلب سطح مصرف انرژی عامل محدود کننده رشد می‌باشد. اگر گوساله‌ای بیش از مقدار مورد نیاز جهت نگهداری پروتئین دریافت کند, پروتئین اضافی سطح نگهداری را جهت تولید بافت‌های قابل مصرف جهت بافت‌های بدن را نخواهد داشت. بنابراین جیره‌های غذایی می‌بایست جهت رشد انرژی و پروتئین کافی داشته باشند. جیره‌های حاوی نسبت ناصحیح از انرژی و پروتئین رشد را دچار اختلال می‌کنند. مواد مغزی تأمین شده در خوراک مایع و در دانه موجود در خوراک استارتر مصرف این دو و چگونگی این دو بطور بالقوه می‌توانند روی رشد مؤثر باشند.
تفاوت در احتیاجات گوساله.
اگر ما بطور روزانه خوراکی حاوی مقدار معینی انرژی قابل متابولیسم (ME) به گوساله بدهیم که هر پوند رشد یکسانی را برای تمام گوساله نداریم چون اندازه بدن آنها متفاوت می‌باشد. اگر ما میانگینی از احتیاجات تمام گوساله‌ها را در نظر بگیریم و بر آن اساس خوراک دهی نمائیم مسلماً بعضی از گوساله‌ها بیشتر از سطح نگهداری و بعضی پایین تر از آن خوراک دریافت می‌کنند. اگر گوساله‌های ذکر شده بیش از 1 پوند شیر خشک جهت تأمین احتیاجات خود در روز نیاز دارند. ولی با توجه به وجود 20 درصد پروتئین و 20 درصد چربی در شیر جایگزین انرژی و پروتئین آنها تأمین شده است.
انرژی مازاد جهت رشد مصرف می‌گردد. بسیاری از کمپانی‌های تولید کننده شیر جایگزین اکنون وجود پروتئین نگهداری فراهم می‌کند که جهت تسریع رشد مفید می‌باشد. این پروتئین زیاد برای ساخت بافت بدن مصرف می‌شود نه برای بافت چربی. برای رسیدن به این رشد گوساله‌ها می‌بایست بیش از شیر جایگزین پیشنهادی تغذیه شوند.
احتیاج پروتئین جهت رشد.
گوساله‌هایی که شیر جایگزین حاوی میزان بیشتری پروئین را دریافت می‌کنند می‌بایست جهت افزایش وزن روزانه بهتر در دوره بعدی ماده خشک بیشتری دریافت نمایند. اگر ماده خشک مصرفی روزانه زیاد نشود پروتئین مازاد هدر می‌رود زیرا انرژی اولین عامل محدود کننده می‌باشد. بنابراین میزان خوراک گوساله می‌بایست سطح رشد مطلوب وی را تأمین نماید تا نسبت صحیحی از پروتئین و انرژی در خوراک موجود باشد. پروتئین بیشتر و یا خوراک دهی با ماده خشک بهتر بپردازیم ولی ممکن است که سن اولین زایش را در اثر این نوع خوراک دهی کاهش دهیم.
همچنین در چنین حالتی که گاوها پروتئین بیشتری برای رشد بهتر دریافت می‌کنند مدیریت بهتری باید اعمال گردد تا سلامت گوساله تأمین شود. اگر چه دانه غلات باعث کاهش فعالیت شکمبه در ابتدای زندگی می‌گردند که می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.
پایه خوراک مورد نیاز گوساله در شکل 2 نشان داده شده است. برای رسیدن گوساله‌ها به وزن 100 پوند شیر جایگزین حاوی 20 درصد پروتئین بطور استاندارد به مقدار 1/23 پوند در روز برای هر گوساله در نظر گرفته شده است که افزایش وزن روزانه‌ای معادل 75/0 پوند را اعمال می‌کند این جیره کافی و معمول است چنانچه گوساله بتواند بیش از 1 پوند در روز بخورد آمادگی دریافت خوراک خشک را خواهد داشت.
این مثال دانستن وزن بدن واقعی هر گوساله را تأکید می‌نماید. داشتن وزن تولد کم و ندادن خوراک به مقدار کافی به گوساله در چند هفته اول زندگی رشد او را در مراحل بعدی زندگی مختل می‌نماید. به عبارت دیگر خوراک دهی بیش از نیاز باعث تجمع چربی در بدن تلیسه‌ها می‌شود.توصیه‌ها بر این است که خوراک مایع به اندازه 12% وزن بدن گوساله ارائه شود. گوساله‌ای که به وزن 100 پوند می‌رسد می‌بایست 12 پوند شیر (خوراک مایع) در روز دریافت نماید. بیاد داشته باشید که اگر گوساله‌ای بدون توجه به وزن, خوراک دریافت می‌کنند تعدادی زیر سطح مورد نیاز و تعدادی نیز فراتر از آن تغذیه می‌شوند.
درمانهای وجود تنش, مانند دورهای سرمای پیاپی, غلظت مواد مغذی بخصوص انرژی‌ها بایست افزایش پیدا کند. آسانترین راه رسیدن به این هدف خوراک دادن به گوساله‌ها به همراه دانه غلات تازه است. روش دیگر دادن جایگزین شیر با درصد چربی یا انرژی بیشتر و یا افزایش مقدار شیر در روز به میزان 30 تا 50 درصد که گوساله را برای گذران دوره سرما حفظ می‌کند. بیش از 70 درصد گوساله‌های شیری در ایالات متحده شیر جایگزین را به مقدار بیشتر دریافت می‌کنند. میزان بار میکروبی و قیمت شیر جایگزین در انتخاب آن بسیار مؤثر است. جایگزین شیر و یا سایر مواد مشابه می‌بایست حاوی مواد مختلفی جهت تأمین نیاز گوساله باشند. افزودنی‌ها شامل, ویتامین‌ها, آنتی بیوتیک‌ها, ممانعت کننده از فعالیت کوکسی‌ها و پروبیوتیک, الیگو ساکاروئید در شیر جایگزین تأمین می‌شوند.
بطور معمول درصد پروتئین موجود در شیر جایگزین 28-20 درصد می‌باشد. که در حالت عادی بین 22-20 درصد می‌باشد. چربی خام بین 22-10 درصد است که میزان معمول آن 20-15 درصد A , D وE و عناصر کم مصرف می‌باشد. هر شیر جایگزین با توجه به هدف سازنده افزایش وزن روزانه خاصی را ایجاد می‌کند و همینطور می‌بایست مقدار خاصی از آن را نیز ارائه داده. انتخاب جایگزین شیر برای رسیدن به رشد و افزایش وزن مطلوب ما بسیار اهمیت دارد. عمدتاً برنامه‌های خوراک دهی با مواد مایع جهت محدود سازی مصرف خوراک مایع و رسیدن به مصرف ماده خشک طرح ریزی شده‌اند. در انتخاب نوع برنامه تغذیه قیمت خوراک مایع و افزایش وزن سریع‌تر و قیمت آن برای هر کیلوگرم می‌بایست بررسی شود. همچنین می‌بایست اثرات بعدی خوراک دهی با سطح بالاتر انرژی و پروتئین را بررسی کنیم.