معرفی چند شکلی ژنهای کاندیدا در برنامه نوین اصلاح نژاد دام و طیور

در دهه اخیر روش های پیشرفته ایی باعث بهبود قابل توجهی در کیفیت و اصلاح نژادها شده است.

---

معرفی چند شکلی ژنهای کاندیدا در برنامه نوین اصلاح نژاد دام و طیور
مقدمه: در دهه اخیر روش های پیشرفته ایی باعث بهبود قابل توجهی در کیفیت و اصلاح نژادها شده است. بدلیل رشد و توسعه قوی اطلاعات با استفاده از سیستم های پردازش اطلاعات ، امکان عملی کردن تئوری انتخاب ژنتیکی بصورت سیستماتیک بوجود آمده است. این تکنیک های جدید از مدت ها قبل کاربرد داشته و بنابراین طیف وسیعی از دانش و تجربه را در پی خواهد داشت. گروه هایی از متخصصین بسیار متبحر نیز بهره گیری از آخرین نتایج پژوهشی را تضمین می کنند. به این ترتیب نیازهای متغیر بازار را به سرعت بطور موثر پاسخگو خواهند بود.
در این مقاله سعی شده است که خصوصیات و ویژگی های چهار گونه از نژادهای لهمن را مورد بررسی قرار دهیم. بایستی به این نکته توجه کرد که این شرکت ، نژادهای دیگری را در سال اخیر میلادی به بازار عرضه کرده است که خصوصیاتی مطمئنا بهتر ، از نژادهای بررسی شده در این مقاله را دارند. در مقالات بعدی به نژادهای جدید لوهمن نیز خواهیم پرداخت.
ohman brown classic :
این نژاد در سن 140 تا 150 روزگی به پنجاه درصد تولید میرسد. پیک تولید این نژاد بین 92 تا 94 درصد می باشد. هر قطعه مرغ این نژاد ظرف مدت دوازده ماه بین 295 تا 305 تخم مرغ تولید میکند و در ظرف مدت چهارده ماه نیز 335 تا 345 تخم مرغ تولید میکنند.
بطور کلی ظرف مدت دوازده ماه هر قطعه مرغ این نژاد بین 188 تا 198 کیلوگرم تخمگذاری میکند. همچنین ظرف مدت چهارده ماه نیز هر قطعه مرغ بین 21.4 تا 22.4 کیلوگرم تخمگذاری دارند.
وزن هر تخم مرغ تولیدی تا سن دوازده ماهگی این نژاد بین 63.5 تا 64.5 گرم می باشد. این رقم در سن چهارده ماهگی زندگی به 64 تا 65 میرسد.
پوسته تخم مرغ این نژاد قهوه ایی رنگ می باشد. استحکام پوسته این نژاد برابر با 35 نیوتون می باشد.
میزان دان و غذای مورد نیاز این نژاد ، بین هفته اول تا هفته بیستم زندگی بین 7.4 تا 7.8 کیلوگرم می باشد. ضریب تبدیل غذای این نژاد 2.1 تا 2.2 کیلوگرم می باشد.
و اما وزن بدن این نژاد لوهمن در پایان هفته بیستم زندگی 1.6 تا 1.7 کیلو گرم می باشد.
توانایی زنده ماندن این نژاد در طول دوره پرورش 97 تا 98 درصد و در طول دوره تخمگذاری 94 تا 96 درصد است.
Lohman silver :
این نژاد در سن 140 تا 150 روزگی به پنجاه درصد تولید میرسد. پیک تولید این نژاد بین 91 تا 93 درصد می باشد. هر قطعه مرغ این نژاد ظرف مدت دوازده ماه بین 295 تا 305 تخم مرغ تولید میکند و در ظرف مدت چهارده ماه نیز 330 تا 340 تخم مرغ تولید می کنند.
بطور کلی ظرف مدت دوازده ماه هر قطعه مرغ این نژاد بین 18 تا 19 کیلوگرم تخمگذاری میکند. همچنین ظرف مدت چهارده ماه نیز هر قطعه مرغ بین 19.5 تا 21.5 کیلوگرم تخمگذاری دارند. وزن هر تخم مرغ تولیدی تا سن دوازده ماهگی این نژاد بین 61.5 تا 62.5 گرم می باشد. این رقم در سن چهارده ماهگی زندگی به 62 تا 63 گرم میرسد.
پوسته تخم مرغ این نژاد قهوه ای یکدست می باشد. استحکام پوسته این نژاد برابر با 35 نیوتون می باشد.
میزان دان و غذای مورد نیاز این نژاد ، بین هفته اول تا هفته بیستم زندگی بین 7.6 تا 7.9 کیلوگرم می باشد. ضریب تبدیل غذای این نژاد 2.15 تا 2.25 کیلوگرم می باشد.
و اما وزن بدن این نژاد لوهمن در پایان هفته بیستم زندگی 1.7 تا 1.8 کیلوگرم می باشد. وزن این نژاد در پایان دوره تولید بین 2.1 تا 2.3 کیلوگرم می باشد.
توانایی زنده ماندن این نژاد در طول دوره پرورش 97 تا 98 درصد و در طول دوره تخمگذاری 94 تا 96 درصد است.
Lohman tradition :
این نژاد در سن 140 تا 150 روزگی به پنجاه درصد تولید میرسد پیک تولید این نژاد بین 90 تا 92 درصد می باشد. هر قطعه مرغ این نژاد ظرف مدت دوازده ماه بین 290 تا 92 درصد می باشد. هر قطعه مرغ این نژاد ظرف مدت دوازده ماه بین 290 تا 300 تخم مرغ تولید می کنند. بطور کلی ظرف مدت دوازده ماه هر قطعه مرغ این نژاد بین 18.5 تا 20 کیلوگرم تخمگذاری میکند. همچنین ظرف مدت چهارده ماه نیز هر قطعه مرغ بین 20.5 تا 22 کیلوگرم تخمگذاری دارند. وزن هر تخم مرغ تولیدی تا سن دوازده ماهگیاین نژاد بین 65 تا 66 گرم می باشد. این رقم در سن چهارده ماهگی زندگی به 65.5 تا 66.5 گرم میرسد.
پوسته تخم مرغ این نژاد قهوه ایی یکدست می باشد. استحکام پوسته این نژاد نیز کمتر از 35 نیوتون می باشد میزان دان و غذای مورد نیاز این نژاد ، بین هفته اول تا هفته بیستم زندگی بین 7.5 تا 7.9 کیلوگرم می باشد. ضریب تبدیل غذای این نژاد 2 تا 2.2 کیلوگرم می باشد. و اما وزن بدن این نژاد لوهمن در پایان هفته بیستم زندگی بین 1.6 تا 1.7 کیلوگرم می باشد. وزن این نژاد در پایان دوره تولید بین 2 تا 2.2 کیلوگرم می باشد.
توانایی زنده ماندن این نژاد در طول دوره پرورش 97 تا 98 درصد و در طول دوره تخمگذاری 94 تا ۹۶ درصد است.
Lohman lls classic:
این نژاد در سن 145 تا 150 روزگی به پنجاه درصد تولید میرسد. پیک تولید این نژاد بین 92 تا 95 درصد می باشد. هر قطعه مرغ این نژاد ظرف مدت دوازده ماه بین 305 تا 315 تخم مرغ تولید میکند و در ظرف مدت چهارده ماه نیز 345 تا 355 تخم مرغ تولید می کنند.
بطور کلی ظرف مدت دوازده ماه هر قطعه مرغ این نژاد بین 19 تا 20 کیلوگرم تخمگذاری میکند. همچنین ظرف مدت چهارده ماه نیز هر قطعه مرغ بین 21.5 تا 22.5 کیلوگرم تخمگذاری دارند. وزن هر تخم مرغ تولیدی تا سن دوازده ماهگی این نژاد بین 62 تا 63 گرم می باشد. این رقم در سن چهارده ماهگی زندگی به 62.5 تا 63.5 گرم میرسد.
پوسته تخم مرغ این نژاد سفید براق می باشد. استحکام پوسته این نژاد نیز کمتر از 40 نیوتون می باشد.
میزان دان و غذای مورد نیاز این نژاد ، بین هفته اول تا هفته بیستم زندگی بین 7 تا 7.5 کیلوگرم می باشد. ضریب تبدیل غذای این نژاد 2 تا 2.5 کیلوگرم می باشد.
و اما وزن بدن این نژاد لوهمن در پایان هفته بیستم زندگی بین 1.3 تا 1.4 کیلوگرم می باشد. وزن این نژاد در پایان دوره تولید بین 1.7 تا 1.9 کیلوگرم می باشد. توانایی زنده ماندن این نژاد در طول دوره پرورش 97 تا 98 درصد ودر طول دوره تخمگذاری 94 تا 96 درصد است. امید است که مطالب ذکر شده مورد استفاده شما دوستان قرار بگیرد. در مقالات بعدی به نژاد لوهمن لایت که اخیرا به ایران وارد شده است و از نظر خصوصیات در سطح بالاتری از این نژاد قرار دارد خواهیم پرداخت.
دسته مرغ های آمریکایی:
نژادهای موجود در آمریکا پرورش داده شده و بعدا به سایر کشورها برده شده است. تعدادی نژاد استاندارد شده در این دسته قرار دارد که 4 نژاد آنها از نظر اقتصادی بسیار مهم اند.
این نژادها از جفتگیری نژادهای کوچک مدیترانه ای و نژادهای بزرگ آسیایی که از آسیا و مدیترانه به آمریکا برده شده است بوجود آمده اند و دارای مشخصات زیر هستند: از نظر اندازه حد متوسط نژادهای مدیترانه ای و آسیایی می باشند. بلوغ جنسی در آنها سریعتر از نژادهای سنگین است ولی به سرعت بلوغ جنسی در نژادهای مدیترانه ای نیست حس مادری در آنها زیاد است و پس از بلوغ به زودی چربی گرفته و چاق می شوند ساق پا بدون پر – پوست بدن و رنگ ساق پا زرد است ( به جز نژاد جاوا جرسی که پوست آنها زرد ولی ساق پا سیاه می باشد ) تمام این نژادها دارای لاله گوش قرمز رنگ هستند. پوسته تخم مرغ در همه نژادها بجز لامونا قهوه ای است و در نژاد لامونا پوسته سفید رنگ می باشد. از نظر بهره نژادهای این دسته برای گوشت و تخم مرغ هر دو مناسب می باشند. اخیرا بعضی نژادهای این دسته از نظر تولید جوجه کبابی مورد توجه فراوانی قرار گرفته اند.
جانتکلر chantecler :
این اولین نژادی است که در کانادا پرورش یافت. پرورش دهندگان با هدف تولید پرنده ای قوی ، آرام که بتواند با شرایط آب و هوایی کانادا سازگاری پیدا کند. آنها پرنده ای دو منظوره تولید نمودند که یک تخمگذار خوب زمستانی بود. تاج و کاکل به حداقل ممکن کوتاه شده تا در واقع خطر بتواند از خود دفاع کند. این نژاد در سال 1918 عمومیت یافت.
جانتکلرهای سفید مجموعه ای از آمیزش کورنیش تیره رنگ ، تیهورن های سفید ، ویندوت های سفید ، rhode island reds و راک های پلیموت سفید می باشد و همینطور گونه پارتریج نیز وجود دارد. وزن خروس ها 5/8 پوند و مرغ ها 5/6 پوند وزن دارند.
دومینیک dominques :
با توجه به مطالب خوانده شده در کتاب ها اصلیت این نژاد یا فرانسوی است یا آمریکایی اما هیج اطلاعات مستندی دوباره اصلیت دومینیکوهای آمریکایی بدست نیامده است. این نژاد احتمالا منتخبی از مرغ های خاکستری که در انگلیس نگهداری می شوند است. نوع نژادها با توجه به گونه های نژادها متغیر است ، احتمالا از نوع آزاتیک Asiatic و نژاد هامبورگ هستند.
هدف: مرغ دومینیک دو منظوره است ، وزن متوسط دارد و برای تولید گوشت و تخم مرغ مورد استفاده قرار می گیرد.
نژاد نیوهمشایر new hampashire :
نژاد نیوهمشایر در طی سالها از آغاز سال 1915 از پیدایش نژاد rhode island reds اولین بار به نیوهمشایر از ایسلند rhode و ماساچوست جنوبی برده شد. هیچ رکوردی از نژاد خارجی که معرفی شده باشد ثبت نشده است و این نژاد در سالن ها و مزارع توسط مرغداران نیوهمشایر با انتخاب مداوم نژاد برای اولین بار که به بلوغ می رسند دارای پر درآوری سریع ، بدن قوی و قدرتمند هستند و تخم مرغ های بزرگ با پوسته ای قهوه ای رنگ تولید می کنند.
هدف: دو منظوره ( گوشت و تخم مرغ ) ، پوست زرد رنگ است و پوسته تخم مرغ ها قهوه ای رنگی است و اصل و مبدا این نژاد آمریکا است.
پلیموت روک Plymouth rock :
نژاد پلیموت روک (Plymouth rock ) اولین بار در اولین نمایشگاه آمریکا ، به معرض نمایش گذاشته شد ( در بوستون 1829 ). معتقدند که اصلیت این پرنده ها و هویت آنها از دست رفته و اجداد این پرنده های حاضرbarred Plymouth rock اولین بار در سال 1869 در ورسسترماساچوست ( sachuesett – Worcester.ma ) به نمایش درآمدند. این نوع مرغ مخلوطی از چند نژاد مرغ می باشد. اولین وبرجسته ترین آمیزش ، آمیزش خروس دومینیکو با کوشین سیاه و یا مرغ جاوای سیاه است که خاستگاه اولیه آن پوتنام Putnam در کونکتیکات Connecticut می باشد. این نژاد در اولین استانداردهای آمریکایی طیور در سال 1874 پذیرفته شد. این نژاد همیشه به خاطر پرهای استثنایی و در هم محبوب بوده است. اگر از فاصله نزدیک به پرهای این مرغ نگاه کنید شاهد خواهید بود که انتهای همه پرها سیاه رنگ است. نژاد پلیموت روک نقره ای که خاستگاه آن نیویورک است از آمیزش بر همایی تیره رنگ و ویندوت نقره ای به وجود آمده است.
هدف: پر فایده ، دو منظوره ( گوشت و تخم مرغ ) ، رنگ پوست زرد خاستگاه آمریکا و تخم مرغ های قهوه ای تولید می کند.
ویندوت Wyandotte :
ویندوت طوق نقره ای (Wyandotte ) از اجداد گونه و خانواده ویندوت است که از نیویورک آمریکا منشاء گرفته است. ویندوت طوق طلایی از ویسکونسین منشاء گرفته است. آنها با جفت گیری مرغ های ویندوت طوق نقره ای یا آمیخته برد پارتریج کوشین قهوه ای ، تولید شده اند. ویندوت های سیاه رنگ از نوع ( island reds rhode ) روشنتر هستند ، تاثیر در رنگ و گونه دارند. دو ویندوت طلایی و سفید را آمیزش می دهند و کوشین سفید – حنایی و ویندوت طلایی را بیشتر مورد استفاده قرار دهند. پارتریج ویندوت هم در شرق و هم در غرب آمریکا اصلیت یافته است. در زنجیره شرقی کوشین پارتریج و ویندوت طلایی آمیزش داده شده اند. و در زنجیره غربی کوشین پارتریج و کورنیش و ویندوت آمیزش داده می شوند. ویندوت های نقره ای از میکس شدن دو زنجیره بدست آمدند. یکی پارتریج ویندوت و دیگری برهمای تیره رنگ است. نوع دیگر ، آمیزش ویندوت طوق نقره ای و نژاد هامبورگ نقره ای است. ویندوت های کلمبیایی نامشان بر گرفته از نمایشگاه شیکاگو در سال 1893 است. این گونه با آمیزش ویندوت سفید و Plymouth rock barred بدست آمده است.
هدف: ویندوت ها وزن متوسط دارند ، هدف دو گانه گوشت و تخم مرغ را تامین می کند و پوست زرد دارند.
جرسی و یا ژرسه jerseyblackgaint :
جرسی جیانت ها در نوع استاندارد ( آمریکا ) در دو گونه سیاه و سفید دیده می شود. خروس ها باید 13 پوند و مرغ ها 10 پوند وزن داشته باشد. این نژاد دردهه 1880 در نیوجرسی ، گسترش یافت. این نژاد آمیخته ای از جاوا ، برهما و لانگشان است و رنگ پوست آن زرد است. هدف عمده پرورش دهندگان ، پرورش خروس بزرگ برای کباب کردن در دنیای مدرن امروز به عنوان یک پرنده گوشتی ، اگر چه یک پرنده کند رشد است و در نتیجه برای اهداف بازرگانی ارزشمند نیست.
ردایلند rhode island red :
خاستگاه نژاد مرغ rhode island قرمز رنگ ، معین می کند که این مرغ در قسمتی از نیوانگلستان مابین ناراگانست بی ( ragansett bay – na ) و بوزارد بی buzzards bay واقع گشته است. این نژاد به جهت اینکه آمیخته ای حاصل از آمیزش نژاد مالای گیم قرمز با لگهورن و آزیاتیک بومی می باشد ، redrhode island نام گرفته است. این نژاد با توجه به اینکه در نتیجه آمیزش به کدام نژاد دیگر تولید شده است دارای انواع تاج از جمله نوع حنایی یا رز ، تک شانه ، تاج نخود سبز مانند و... می باشند.
این نژاد یک نژاد بسیار مهم برای برآورده ساختن اهداف گوشت و تخم مرغ است. این مرغ از عالی ترین تولید کنندگان تخم مرغ است. نوع سفید این نژاد نتیجه آمیزش کوشین ، ویندوت سفید و لگهورن سفید تاج رزی است.
هدف: مرغ های این نژاد اهداف عمومی پرورش ماکیان را پوشش می دهد. ( گوشت و تخم مرغ ) رنگ پوست آنها زرد است و پوسته تخم مرغ ها از قهوه ای روشن تا تیره متغیر است.
توده های مرغ خانگی بومی ایران:
پراکنش: واریته های گوناگون این نژاد را می توان به طور خالص در نواحی مختلف ایران به خصوص در تهران ، خراسان و اردبیل یافت. تعداد کمی از این نژاد نیز در ناحیه لار ، چابهار و کنارک وجود دارند. معمولا خالص ترین نوع این نژاد در اردبیل پرورش داده می شود. در خراسان و به خصوص در نواحی مرزی تعدادی از این نژاد یافت می شود. ( در افغانستان و در مجاورت مرز ایران نژادی با خصوصیت نژاد لاری پرورش داده می شود که به نژاد افغانی معروف است ، ولی دلایل موجود نشان می دهد که نژاد افغانی نژاد مستقل نبوده و بلکه نوعی از لاری می باشد که در افغانستان پرورش داده می شود واز نژاد لاری سنگین تر است). خصوصیات ظاهری:
شکل عمومی بدن نژاد لاری با تمام نژادهای دیگر متفاوت است و به طور کلی بدن بلند و کشیده ، سینه پهن و عمیق و پر گوشت ، گوشت سینه سفت و پر ، پشت پهن و دارای شیب از جلو به عقب می باشد. بال ها محکم و به بدن چسبیده و پرهای دم با زاویه 45 درجه بالاتر از امتداد پشت قرار گرفته است. ساق پا با زاویه ملایمی به ران متصل شده است و از این رو به طور کلی شکل ویژه ای به بدن این نژاد می دهد. رشد سر نسبت به بدن کوچک به نظر می رسد و فرم سر به اصطلاح ماری شکل می باشد. تاج اغلب در انواع اصیل توت فرنگی شکل و گردویی است ، چشم ها درخشان ، عقابی و نارنجی رنگ بوده و رشد تاج و ریش اغلب کم است. تاج در خروس ها ، قرمز تیره و در مرغ ها قرمز معمولی و لاله گوش در تمام انواع این نژاد قرمز رنگ است. منقار کوتاه ، بسیار محکم و زرد رنگ است و در بعضی انواع ، لکه های قهوه ای رنگ در منقار بالایی وجود دارد. گردن نسبتا بلند و استوانه ای و انتهای آن تقریبا در بدن فرو رفته است. قلم پا کلفت و بلند بوده و رنگ آن اغلب در واریته های اصیل زرد مایل به قهوه ای و در برخی انواع قهوه ای پر رنگ و حتی تیره می باشد. پنجه ها پهن و دارای چهار انگشت است.
انواع نژاد لاری:
واریته های مختلفی از نژاد لاری در ایران مشخص شده است. شکل بدن در تمام این واریته ها تقریبا شبیه هم بوده و فقط از نظر رنگ پر و بال با هم فرق دارند. به طور کلی از نظر رنگ پر و بال واریته های مختلف نژاد لاری که در ران وجود دارد به شرح زیر می باشد:
لاری قرمز:
مهمترین و اصیل ترین واریته این نژاد را تشکیل می دهد. رنگ پر و بال خروس درخشنده و با درخشندگی زرد رنگ و لکه های سیاه در پر و بال و مخصوصا در زیر شکم و بال ها ست. پرهای دم در قاعده قرمز و در انتها سیاه است و به طور کلی رنگ مرغ ها روشن تر از رنگ خروس ها می باشد.
لاری قهوه ای:
منظره عمومی پرها قهوه ای و اغلب ، رگه های سیاه در آنها دیده می شود و رنگ پرهای سینه سیاه تر از رنگ قسمت های دیگر بدن است. در این نوع معمولا بر عکس نوع قبلی ، رنگ خروس ها روشن تر از رنگ مرغ ها می باشد.
لاری سفید و گل باقلایی:
رنگ پر و بال در بعضی از انواع لاری ها سفید است. رنگ سفید به ندرت دیده می شود ، چون اغلب دارای نوارها و لکه های سیاه ، طوسی و زرد می باشد. این نوارها بیشتر در پرهای پشت ، بالا ، شانه و گردن وجود دارد.
واریته های مختلف از مرغ لاری علاوه بر موارد فوق الذکر وجود دارد که معروف ترین آنها عبارت است از لاری ابرش ، لاری صابونی ، لاری زیره ای و لاری سفید و سیاه.
خصوصیات تولیدی:
مرغان نژاد لاری از نظر کلی جزو نژادهای سنگین می باشند. سرعت رشد و رویش پرها در بین افراد این گروه نژادی درابتدا کند می باشد ، ولی از سن سه ماهگی به بعد از سرعت رشد نسبی خوبی برخوردار می شوند.
وزن مرغان بالغ یکساله حدود 3 تا 4 کیلوگرم و وزن خروس ها در همین سن 4 تا 5 کیلوگرم و بیشتر می باشد. در خروس های مسن ، وزن گاهی به 6 تا 5/6 کیلوگرم و بیشتر هم می رسد.
سن بلوغ جنسی و تخمگذاری اغلب در 7 ماهگی ( 27 تا 28 هفتگی ) بوده و تخمگذاری با تخم مرغ های ریز شروع می شود. تولید تخم مرغ سالیانه بین 60 تا 80 عدد ( حدود 18 درصد ) با وزن متوسط هر تخم مرغ 50 گرم می باشد.
تخم مرغ به رنگ کرم تا قهوه ای تیره و به شکل بیضی کشیده و با پوسته ای نسبتا ضخیم است.
ضریب تبدیل غذایی بسیار نامطلوب می باشد. به طوری که در مقابل حدود 20 کیلوگرم غذای مصرفی 1 کیلوگرم تخم مرغ تولید می شود. گوشت و تخم مرغ آنها دارای طعمی مطلوب بوده ولی درسنین پائین از گوشت خوبی برخوردار نمی باشند.
دفعات کرچی در این نژاد زیاد است و معمولا در سال 2 تا 3 بار کرچی دربین این مرغان دیده می شود. ( به طوری که بعد از تولید هر 20 تا 25 عدد تخم مرغ حالت کرچی پدیدار می شود. مرغان لاری معمولا مادران خوبی نسبت به تخم مرغ های خوابانیده شده در زیر آنها و جوجه های خود نمی باشند.