تغذیه بلدرچین - بخش اول

امروزه پیشنهاد می گردد که تغذیه تمامی انواع ماکیان با غذاهای کاملی که تحت فرمولهای ویژه و در کارخانجات پیشرفته تهیه می گردند، انجام گیرد.

---

تغذیه بلدرچین - بخش اول
Game bird ها یا به اصطلاح پرندگان تفریحی یا سایر ماکیان، به پرندگانی گفته می شود که بیشتر برای مقاصد تفریحی و ورزشی مانند استفاده در شکارگاه ها پرورش داده می شوند و اگرچه اخیرا به جنبه های دیگر پرورش صنعتی آنها جهت تولید گوشت و تخم و ... نیز توجهاتی صورت گرفته است اما هنوز هم استفاده های ورزشی و تفریحی از آنها در اولویت قرار دارد. پرندگانی مانند: بوقلمون، بلدرچین، قرقاول و کبک در این گروه پرندگان قرار گرفته و بنام Game bird ها شناخته می شوند.
در این مقاله جهت روان شدن متن به جای \" Game bird\" از واژه \"سایر ماکیان\" استفاده شده است.
مکملهای غذایی
امروزه پیشنهاد می گردد که تغذیه تمامی انواع ماکیان با غذاهای کاملی که تحت فرمولهای ویژه و در کارخانجات پیشرفته تهیه می گردند، انجام گیرد. فرمولهای ویژه تغذیه همه طیور از جمله سایر ماکیان (game birds) طوری تنظیم می گردد که پروتئین،انرژی و دیگر مواد غذائی لازم جهت رشد مناسب ،تولید تخم و سلامتی آنها را تامین نماید. توجه داشته باشید که در صورت تغذیه پرندگان با اینگونه غذاهای آماده، استفاده از سایر ترکیبات، چه به صورت مخلوط با غذای آنها و چه به صورت جداگانه می تواند بالانس یک ترکیب غذایی کامل را بهم زند، لذا توصیه می گردد که در صورت استفاده از غذاهای آماده، از ترکیب خود سرانه سایر مواد با آن خودداری کنید.
در خصوص سایر ماکیان (بوقلمون، بلدرچین، کبک، قرقاول)، پرندگان جوانی که برای تولید گوشت یا شکار نگه داری می شوند از دیگر پرندگانی که جهت تخم گذاری و یا تولید نسل پرورش داده می شوند تغذیه متفاوتی دارند. به طور مثال بلدرچین گونه گوشتی Bob white نسبت به گونه های دیگر، بدن بزرگتری داشته و سریعتر از آنها وزن می گیرد. یک جیره غذایی مناسب باید شامل همه مواد مورد نیاز تولید پرنده باشد. در نظر داشته باشید که نگهداری پرنده های تیپ گوشتی برای مقاصد تفریحی می تواند بسیار گران تمام شود زیرا آنها میزان غذای بیشتری از گونه های دیگر مصرف می کنند علاوه بر اینکه آنها بزرکتر از میزان لازم بوده و برای پرواز نیز مناسب نیستند. بر عکس، گونه های کوچکتر بلدرچین Bobwhite برای پرواز بسیار مناسب بوده ولی برای تولید گوشت توصیه نمی شوند. آنها ضریب تبدیل غذایی مناسبی نداشته و گوشت آنها نیز کیفیت و کمیت مناسبی برای کشتار ندارد.
پس در ابتدای امر یکی از مهمترین تصمیمات، انتخاب نوع و نژاد پرنده با توجه به هدف پرورش آنها می باشد.
برنامه غذایی ویژه بلدرچین
بلافاصله پس از بیرون آمدن جوجه های بلدرچین از تخم، آنها را با جیره های Starter تغذیه نموده و این رویه را تا سن 6 یا 8 هفتگی ادامه می دهیم. توجه داشته باشید که در هنگام تنظیم جیره غذائی استارتر، بیشترین میزان پروتئین را در نظر بگیرید زیرا در این سن، پرنده بیشترین میزان سطح پروتئین را در طول زندگی اش نیاز دارد. با افزایش سن پرنده نیازهای آنها به اغلب مواد غذایی از جمله پروتئین کاهش می یابد ولی به مقدار بیشتری انرژی نیاز دارد. پرندگان تیپ گوشتی را پس از رسیدن به سن 8 هفتگی تا زمان کشتار با جیره Finisher (پایانی) تغذیه کرده در حالیکه تیپ پرواز و مادر تخمی را تا زمان فروش یا تا 20 هفتگی با جیره Developer تغذیه می نمایند.
برای تیپ تخم گذار، چند هفته پیش از تولید تخم تا زمانی که دوره تخم گذاری کامل شود، جیره Layer تنظیم می گردد. از دیگر گونه های بلدرچین تیپ گوشتی یا تولید تخم می توان به بلدرچین های coturnix و pharaoh اشاره داشت. اینها به ندرت برای شکار پرورش داده شده و نسبت به Bobwhite ها در سن کمتری بالغ شده و و ممکن است که تخم گذاری را در 6 یا 8 هفتگی آغاز کنند. بلدرچین های Couturnix پرورش داده شده برای تولید گوشت، با جیره های Starter و Finisher تغذیه شده در حالی که نژاد تخمی و یا مادر تخمی با جیره Starter و Breeeder تغذیه می گردند.
تهیه جیره مناسب برای بدست آوردن نتیجه مطلوب بسیار حائز اهمیت است. به خاطر داشته باشید که برای تیپ تخمی از جیره Developer و در پرنده های بالغ تخمی یا مادر تخمی از جیره Layer استفاده شود. در غیر اینصورت با کاهش تولید تخم و یا تولید تخمهایی با پوسته نازک روبرو خواهید شد.
حداقل میزان نباز به پروتئین، کلسیم و فسفر و متیونین جیره در جدول زیر نشان داده شده است: