استفاده از فرمول غذا دهی ویژه جهت مقابله با بیماری لکه سفید میگو

در این تحقیق، با استفاده از ۳ تیمار مختلف و تغییرات قراردادی در جزییات آزمایش سعی در شناسایی عوامل بیماری زا و بهبود تولید نمودند.

---

استفاده از فرمول غذا دهی ویژه جهت مقابله با بیماری لکه سفید میگو
در این تحقیق، با استفاده از ۳ تیمار مختلف و تغییرات قراردادی در جزییات آزمایش سعی در شناسایی عوامل بیماری زا و بهبود تولید نمودند.
آزمایش اول از طریق افزایش محرکهای تقویت سیستم ایمنی ،پلاسمای خونی،تولرین و آنتی بیوتیکهای مختلف به غذا اقدام نمودند که نتیجه تولید آنها در هر هکتار ۱۲۰۰-۸۰۰ کیلو گرم در هکتار بوده البته تولید مقبولی نبود.
در آزمایش دوم آنها با استفاده از هیدرو اکسید کلسیم Ca(OH)۲ و بهره گیری از سیستم تعویض آب تولید نسبتا بالا و در حد ۸۵۰-۴۰۰ بدست آمد.
در آزمایش سوم با بهره گیری از جیره غذایی حاوی کلپ، گلوتن گندم و چسیاننده ای مصنوعی در غذا بهره گرفتند که نتیجه آن تولید ۱۴۰۰-۱۱۰۰ بوده که البته در این تولید فیلتراسیون مناسب و آبگیری با توری با مش ۳۰۰ میکرو متر در هنگام آبگیری ، قطعا نقش مهمی در کاهش تحمیل و ابتلای میگوها در استخرهای پرورشی به بیماری لکه سفید داشته است.
مقدمه:
بیماری لکه سفید بیماری کشنده و تهدید کننده صنعت میگو در آمریکا با شروع سال ۱۹۹۹بوده و در (June) ۱۹۹۹ با گسترش اشکال متنوع این بیماری در مزارع پرورش میگو در هونداس ، نیکاراگوا ، گواتمالا ، پرو ، پاناما ،کولومبیا و اکوادور نقش مهمی در کاهش چشمگیر تولیدات میگوی پرورشی در این مناطق داشته است.به دنبال آن ،جامعه شیلاتی آمریکا،با برگزاری همایشهای مختلف علمی و تحقیقاتی در ماههای متوالی سعی در کشف و بهره گیری از تکنیکها و ترفندهای مختلف در راستای جلو گیری از ابتلای مزارع پرورش میگو و کارگاههای تکثیر به بیماری wssv (لکه سفید) داشته است. به طور همزمان تحقیقات گسترده ای در راستای آزمایش و استفاده از انواع آنزیمهای آماده ، تولرین ، تحریک کننده های سیستم تقویت ایمنی ، عصاره های مختلف گیاهی و میوه ها ، حشره کش ها ، گندزداها به منظور پایش و اصلاح اثرات مخرب این بیماری بر مزارع و کارگاههای تکثیر و بالا بردن تولید نهایی تولید، و وارد بازار گردیده است.در حال حاضر انجمن شیلات آمریکا سعی در کشف و آزمایش سیستمهای نوین مدیریتی در اکوادور داشته و در این آزمایشات به دنبال یافتن علل اصلی و روش کار آمد در غلبه بر بیماری یاد شده دارد. و البته نکته حائز اهمیت آنکه در این تحقیقات ، همه جوانب و فاکتورهای دخیل در ابتلا به این بیماری مد نظر قرار خواهد گرفت.در این تحقیق سعی گردیده است تا بر اساس آزمایشات عملی مختلف و میدانی در استخرهای پرورش میگو در اکوادور ،با استفاده از سیستمها و بررسی تغییرات حاصله در میزان و نوع اجزاء غذایی موجود در جیره غذایی ، سعی در مقابله و کاهش تلفات و افزایش بازماندگی و رسیدن به رشد بهینه و مطلوب پرورش صورت گیرد.از زمانیکه اولین علائم بیماری لکه سفید در ۱۹۹۹(April) در قسمتهای مرکزی و جنوب آمریکا گزارش گردید ، شاهد بروز مرگ ومیر و تلفات گستردهای در استخرهای پرورش میگو(سیستم پرورشی نیمه متراکم) بوده. در این راستا آزمایشات گسترده ای از سال (March) ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۱(May) به طول انجامید و در آن محققین به دنبال مقایسه نتایج تولیدات میگو در استخرهای با مساحت ۱۰۰ متر مربع و ذخیره سازی ۱۵۰۰۰۰ پست لارو بودند.
شرح :
تیمار اول:
در این روش که از لحاظ زمانی از ۱۶ (March) تا اول (June) ۲۰۰۰ انجام گرفت با دوره پرورشی ۷۷ روزه و ذخیره سازی ۱۵ میگو pl -۱۲ در متر مربع در استخرهای خاکی با وسعت ۱۰۰ متر مربع از جیره غذایی با افزایش اجزاء به فرمول (محرکهای تقویت سیستم ایمنی ، پلاسمای خونی ، تولرین و برخی آنتی بیوتیکها) استفاده گردید.در غذای پلیت شده در حد تجاری آن از ۲۷ درصد پروتئین خام ، ۷ درصد مواد افزودنی و ۹ درصد خاکستر و ۴ درصد فیبر خام و ۱۰ درصد رطوبت بوده است. در آن ایمونواستیمولنتها حاوی فوکوییدان و پپتیدوگلیکانها و سایر منایع پلی ساکاریدی موجود می باشد. پلاسمای خشک شده حاوی ۸ درصد کل جیره -تولرین ۱ درصد جیره می باشد.افزایش تولرین بعد از روز بیست و هشتم و افزایش آنتی بیوتیک به منظور تهیه جیره های غذایی مختلف به میزان ۲ درصد کل جیره و البته افزایش آن بعد از روز چهاردهم صورت می گیرد.در این روش و آزمایش از غذای فرموله شده بالا در ساعات ۹.۰۰ صبح و ۱۷.۰۰ بعد از ظهر استفاده گردید. در این روش ، میزان اکسیژن در انتهای دوره پرورشی ۲ میلی گرم ثبت گردید.متوسط دما و شوری ۲۸ درجه سانتی گراد و در رنج (۳۰-۲۶ ) بوده است. در کنار و همتای ادامه آزمایش ،تست PCR به صورت هفتگی انجام می گردید و در انتهای دوره پرورش به منظور تحلیلهای آماری به اندازه گیری دقیق وزن نهایی میگوها، درصد بقا ، بیوماس کل و کل غذای مصرفی مبادرت ورزیدند.این آزمایش ۶ بار تکرار گردید و در همه موارد نتایج مشابه بدست آمد و در خاتمه با استفاده از نرم افزارها مختلف به انجام تحلیلهای مختلف آماری مبادرت ورزیدند.
تیماردوم:
در این روش با دوره پرورشی ۱۰۸ روزه و ذخیره سازی ۱۵ میگو pl-۱۲ در متر مربع در استخرهای خاکی با وسعت ۱۰۰ متر مربع از هیدرو اکسید کلسیم Ca(Oh)۲ به میزان ۱۰۰ کیلو گرم در هکتار سه بار در هفته در استخرهای خاکی و بهره گیری از سیستم تعویض آب صورت گرفت. این روش که از لحاظ زمانی از ۲۱ (September) ۲۰۰۰ تا اول (January) ۲۰۰۱ انجام گرفت .در غذای پلیت شده در حد تجاری آن از ۲۷ درصد پروتئین خام ، ۷ درصد مواد افزودنی و ۹ درصد خاکستر و ۴ درصد فیبر خام و ۱۰ درصد رطوبت بوده است. در این روش و آزمایش هم از غذای فرموله شده بالا در ساعات ۹.۰۰ صبح و ۱۷.۰۰ بعد از ظهر استفاده گردید. در این روش ،میزان اکسیژن در انتهای دوره پرورشی ۲ میلی گرم ثبت گردید.متوسط دما و شوری ۲۶ درجه سانتی گراد و در رنج (۲۹-۲۲ ) بوده است. در کنار و همتای ادامه آزمایش ، تست PCR به صورت هفتگی انجام می گردید و در انتهای دوره پرورش به منظور تحلیلهای آماری به اندازه گیری دقیق وزن نهایی میگوها، درصد بقا ، بیوماس کل و کل غذای مصرفی مبادرت ورزیدند.این آزمایش ۶ بار تکرار گردید و در همه موارد نتایج مشابه بدست آمد و در خاتمه با استفاده از نرم افزارها مختلف به انجام تحلیلهای مختلف آماری مبادرت ورزیدند.
تیمار سوم:
در این روش که از لحاظ زمانی از ۱۴ (February) تا ۱۶ (May) ۲۰۰۱ انجام گرفت با دوره پرورشی ۹۰ روزه و ذخیره سازی ۱۵ میگو pl -۱۲ در متر مربع در استخرهای خاکی با وسعت ۱۰۰ متر مربع از جیره غذایی با افزایش اجزاء فرمول (کلپ ،گلوتن گندم،چسباننده های مصنوعی) استفاده گردید.در غذای پلیت شده در حد تجاری آن از ۲۹ درصد پروتئین خام،۱۰ درصد مواد افزودنی و ۸ درصد خاکستر و ۴ درصد فیبر خام و ۱۰ درصد رطوبت بوده است. در این تیمار در جیره غذایی میزان کلپ ۵/۳ درصد ، گلوتن گندم ۳ درصد وچسباننده های مصنوعی ۶ درصد بوده است.در این روش و آزمایش از غذای فرموله شده بالا در ساعات ۹.۰۰ صبح و ۱۷.۰۰ بعد از ظهر استفاده گردید. در این روش ،میزان اکسیژن در انتهای دوره پرورشی ۲ میلی گرم ثبت گردید. متوسط دما و شوری ۲۸ درجه سانتی گراد و در رنج (۳۰-۲۶ ) بوده است. در کنار و همتای ادامه آزمایش ، تست PCR به صورت هفتگی انجام می گردید و در انتهای دوره پرورش به منظور تحلیلهای آماری به اندازه گیری دقیق وزن نهایی میگوها، درصد بقا ، بیوماس کل و کل غذای مصرفی مبادرت ورزیدند.این آزمایش ۶ بار تکرار گردید و در همه موارد نتایج مشابه بدست آمد و در خاتمه با استفاده از نرم افزارها مختلف به انجام تحلیلهای مختلف آماری مبادرت ورزیدند.
بحث و نتیجه گیری:
آنچه از تحقیق صورت گرفته می توان به صورت کلی نتیجه گیری کرد این است که نمی توان با حضور اولیه و یا کوتاه مدت بیماری لکه سفید (wssv ) در یک یا چند سال پیاپی در مزارع پرورش میگو اقدام به تعطیلی سایت پرورش میگو به طور دائمی مبادرت ورزید چراکه علاوه بر ضررهای مختلف مالی و اقتصادی در صنعت واقتصاد کشور و به خصوص منطقه ناهنجاریهای رفاهی و معیشتی ساکنین منطقه را نیز به دنبال دارد.تجربه پرورش میگو توام با وقوع حوادث ناخوش و بیماری زا در بسیاری از مناطق جهان بوده است.لازم به ذکر است که در این مناطق سیاستمداران به تحقیق و کاوش در مورد علل یابی بروز ، شیوع و گسترش بیماری پرداخته و سعی در برطرف نمودن مشکلات نموده اند.در ادامه باید گفت که می توان با استفاده از مواد غذایی افزودنی و تقویت کننده سیستم ایمنی میگو و رعایت اصول پرورش و به خصوص استفاده از غذاهای محلی با کمترین هزینه اقدام به مقاوم سازی و ایمن نمودن در برابر این بیماری نمود.لذا دست اندرکاران و صاحبنظران امور و مسئولین محترم شیلاتی با اندیشیدن تدابیر لازمه و توجه همه جانبه به مسائل علمی و کاربردی عملی اقدام به هدایت مجموعه تحت امر خود ورزند ، بدیهی است امر یاد شده بسیار طاقت فرسا و نیازمند اراده قاطع می باشد.