در حال
جستجو...
دانخوری مرغداری و انواع دانخوری ها ..
- مقدمه
- دانخوری‌های اولیه
- دانخوری‌های دستی
- دانخوری سطلی
- دانخوری اتوماتیک
- انواع دانخوری اتوماتیک
- نتیجه‌گیری
مقدمه
از آنجا که میزان مصرف روزانه خوراک سهم بزرگی از هزینه تولید را تشکیل می‌دهد، نحوه توزیع آن میان پرنده‌ها اهمیت بالایی دارد. یک دانخوری مطلوب باید:
- اتلاف خوراک را کاهش دهد،
- بادوام و قابل شست‌وشو و ضدعفونی باشد،
- برای پرنده‌ها دسترسی آسان فراهم کند تا مصرف خوراک بهینه شود،
- به آسانی پر شود و در صورت خرابی قابل تعمیر باشد.
دانخوری‌های اولیه (هفته اول)
معمولاً در هفته اول برای جوجه‌ها از دانخوری‌های اولیه استفاده می‌شود. این دانخوری‌ها به شکل سینی‌های کم‌عمق (حدود 4 سانتی‌متر) بوده و جنس آن‌ها اغلب از پلاستیک قابل شست‌وشو و ضدعفونی است. عمق کم و لبه‌های مناسب باعث می‌شود جوجه‌ها راحت داخل سینی بروند و خوراک را به آسانی مصرف کنند.
دانخوری‌های دستی
دانخوری‌های دستی توسط کارگر پر می‌شوند و از نظر شکل ظاهری عمدتاً به دو گروه تقسیم می‌شوند. این نوع دانخوری‌ها ساده و اقتصادی بوده و در مزارع کوچک یا در بخشی از سالن که دسترسی سرویس سریع نیاز است کاربرد دارند.
الف: دانخوری ناودانی
دانخوری‌های ناودانی به شکل کانال‌های افقی با پایه قرار می‌گیرند. عرض و عمق آن‌ها بسته به سن پرنده‌ها تغییر می‌کند و طول معمول آن‌ها حدود 100 سانتی‌متر است. جنس معمولاً از آهن گالوانیزه است. برای جلوگیری از داخل رفتن پرنده‌ها به ناودان معمولاً میله‌ای در امتداد بالایی نصب می‌شود.
ب: دانخوری سطلی
دانخوری سطلی از یک مخزن استوانه‌ای تشکیل شده که روی یک بشقاب قرار گرفته و با مکانیزمی خوراک از مخزن به بشقاب ریخته می‌شود. این مدل معمولاً از سقف آویزان شده و ارتفاع نصب بر اساس جثه پرنده تنظیم می‌گردد؛ ارتفاع مناسب معمولاً در سطح پشت پرنده قرار می‌گیرد. جنس می‌تواند از گالوانیزه یا پلاستیک باشد.
دانخوری اتوماتیک
دانخوری‌های اتوماتیک مشابه مدل‌های ناودانی یا سطلی ساخته می‌شوند اما با مکانیزم خودکار پر می‌شوند. این سیستم‌ها برای افزایش بازده و یکنواختی در توزیع خوراک بسیار مفیدند و در مزارع صنعتی کاربرد گسترده‌ای دارند.
انواع دانخوری اتوماتیک
الف: دانخوری ناودانی زنجیره‌ای
در این روش خوراک از مخزن اصلی (هاپر) با استفاده از زنجیر یا کانوایر به داخل ناودان‌ها منتقل می‌شود و پس از گردش در مسیر بازمی‌گردد. برای جلوگیری از نشستن پرنده‌ها روی ناودان‌ها معمولاً سیم شوک یا موانع فیزیکی نصب می‌شود. یکی از معایب این سیستم، احتمال تفکیک خوراک در ابتدای مسیر است که با استفاده از خوراک پلت‌شده قابل کاهش است.
ب: دانخوری بشقابی خودکار
در این روش خوراک توسط اوگر یا زنجیر درون لوله‌ها منتقل شده و در فواصل مشخص از لوله‌ها بشقاب‌هایی نصب می‌شود که به‌صورت خودکار پر می‌شوند. وقتی بشقاب پر شد، ریزش خوراک متوقف می‌گردد. این سیستم معمولاً از سقف آویزان شده و ارتفاع آن با کابل قابل تنظیم است که مزیت مهمی برای انطباق با رشد پرنده‌ها فراهم می‌آورد. این روش توزیع یکنواخت خوراک را تضمین می‌کند.
ج: دانخوری واگنی
در این روش ناودان‌های خوراک کنار سالن یا مقابل قفس‌ها قرار دارند و برای پر کردن آن‌ها از یک واگن متحرک روی ریل استفاده می‌شود. واگن دارای لوله‌ای در انتها برای ریزش دان به داخل ناودان‌هاست. این سیستم اغلب در سیستم قفس‌بندی استفاده می‌شود و مشکل جداسازی خوراک در دانخوری‌های زنجیره‌ای را کاهش می‌دهد.
د: دانخوری میله‌ای
این نوع مشابه دانخوری بشقابی خودکار است ولی لوله حمل دان در ارتفاع بالاتری نصب شده و با لوله‌ای خوراک را به سطل‌های نزدیک بستر می‌رساند. مناسب برای کنترل دقیق‌تر دسترسی پرنده‌ها به خوراک است.
نتیجه‌گیری و توصیه‌ها
انتخاب نوع مناسب دانخوری بستگی به ظرفیت مزرعه، سیستم پرورش (قفس یا بستر)، بودجه و نیازهای عملیاتی دارد. برای بهینه‌سازی مصرف خوراک و کاهش هزینه‌ها توصیه می‌شود:
- در هفته‌های اولیه از دانخوری‌های سینی‌شکل استفاده شود،
- برای مزارع متوسط و بزرگ از سیستم‌های اتوماتیک بهره گرفته شود تا یکنواختی توزیع و صرفه‌جویی در نیروی انسانی حاصل گردد،
- ارتفاع و دسترسی دانخوری‌ها بر اساس سن و جثه پرنده‌ها تنظیم گردد،
- نگهداری و نظافت منظم انجام شود تا آلودگی و بیماری کاهش یابد.
رعایت نکات عملیاتی و انتخاب سیستم مناسب می‌تواند به کاهش اتلاف خوراک، بهبود رشد و عملکرد پرنده‌ها و کاهش هزینه‌های تولید منجر شود.
توئیتر
فیس بوک
لینکدین
