بررسی برخی مشکلات پاها در جوجه های یکروزه

مشکلات متفاوت و مختلفی در هنگام هچ جوجه های یکروزه در هچری روی می دهد .

---

بررسی برخی مشکلات پاها در جوجه های یکروزه
علیرضا گائینی
مشکلات متفاوت و مختلفی در هنگام هچ جوجه های یکروزه در هچری روی می دهد . در صورتی که رطوبت ستر یا هچر بسیار بالا یا پائین باشد ، جوجه هایی با مشکلاتی چون زانوهای قرمز و متورم یا سایر مشکلات متولد می شوند .
اما تحقیقات اخیر نشان دهنده این موضوع است که چنین مشکلاتی ، تاثیر بدی را در طول دوره پرورش پرندگان خواهد گذارد
این قبیل مشکلات ، اگرچه ممکن است اصلاح گردد ، بر سلامت و رفاه پرندگان در طول دوره زندگی آنها تاثیرگذار خواهد بود .
پیش زمینه :
بطور حتم آن دسته از جوجه های یکروزه ایی به عنوان جوجه های درجه یک در نظر گرفته میشوند که ظرفیت رشد و بلوغ مناسبی داشته و توانایی استفاده مناسب و بهینه از قابلیتهای ژنتیکی تعریف شده خود را داشته باشند .
در واقع توجه داشته باشید که جوجه های یکروزه درجه یک ، پرسروصدا و شاداب بوده و فعالیت بالایی را در طول دوره پرورش از آنها شاهد خواهید بود . این دسته از جوجه ها ، واجد نافهایی بسته و همچنین ، پاهایی با رشد و توسعه مناسب میباشند . از سوی دیگر ، پنجه های پاهای این جوجه ها انعطاف بسیار خوبی داشته و به راحتی و نرمی باز و بسته میشوند .
از سوی دیگر بایستی به این نکته نیز توجه داشته باشید که در مفاصل جوجه های درجه یک نبایستی هیچ نشانه ایی از تورم یا تغییر رنگ مشاهده شده و ظاهری طبیعی داشته باشند . این در حالیست که جوجه های درجه دو واجد پاهایی ضعیف بوده و در اکثر موارد مفاصل آنها دچار مشکلات عمده ایی میباشند .
این در حالیست که بسیاری از شرکتهای تولیدکننده جوجه های یکروزه ، جوجه هایی با علائم ناچیز ضایعات را در زمره جوجه های قابل فروش قرار می دهند . در چنین گله هایی ، جوجه هایی با ضایعات اندک بر روی پاها مشاهده میشوند که بطور معمول به این ضایعه ، قرمز شدن زانو گفته میشود .
بطور حتم ، شرایطی از این دست ، نشان دهنده وجود ضعفهای مدیریتی گسترده در هچر یا ستر میباشد . در صورتی که رطوبت دستگاه ، بیش از اندازه بالا رود ، بسیاری از جوجه ها با شکمهای بزرگ و بادکرده تولید شده و این موضوع سبب دست و پا زدن بیش از اندازه جوجه ها برای تفریخ می شود .
از سوی دیگر ، در صورتی که تخم مرغ در گرمای بیش از اندازه قرار گرفته باشد ، جوجه ها با ضرباتی شدیدتر سعی در بیرون آمدن از تخم می نمایند . این عمل جوجه ها در جهت افزایش سرعت بیرون آمدن از تخم مرغ صورت می پذیرد . چنین واکنشی نیز به طور حتم سبب بروز ضایعاتی در پاها میشود .
اما در این بین سوالی نیز مطرح میگردد . آیا ضایعاتی چون قرمز شدن زانو ، سبب بروز تاثیراتی بر میزان راحتی و همچنین ، رشد جوجه های پرورشی در مزرعه خواهد شد ؟
بر اساس آخرین آزمایشات صورت پذیرفته ، این نکته به اثبات رسیده است که این قبیل ضایعات ، بر میزان رشد جوجه های گوشتی موثر واقع میشود .
اما به منظور اثبات این موضوع ، تحقیقاتی توسط De Jong و همکاران در سال 2004 میلادی صورت پذیرفت .
در این تحقیق ، تعداد 96 قطعه جوجه درجه یک تجاری بعنوان گروه شاهد از یک مزرعه هچری انتخاب شدند . از سوی دیگر تعداد 96 قطعه جوجه دارای ضایعات ناچیز را نیز از این هچری انتخاب نمودند .
محیط و بستر زندگی این جوجه ها برابر بوده و بر روی تراشه های چوب ، تحت پرورش قرار گرفتند . سپس جوجه های فوق را به 4 گروه مساوی تقسیم نمودند .
در واقع ، هریک از گروه های شاهد و مورد مطالعه را به دو گروه مجزا تقسیم نمودند . گروههای یاد شده را در مورد خصوصیات رفاهی ( رفتار و قابلیت راه رفتن ) مورد مطالعه قرار دادند . از سوی دیگر ، میزان رشد مرتبط با تولید نیز طی روزهای یک تا 8 روزگی و 35 تا 42 روزگی ، مورد مطالعه قرار گرفت .
نتیجه گیری و پیشنهادات :
نتایج حاصله از مطالعه یاد شده ، گواه این نکته بود که جوجه های درجه یک در مقایسه با جوجه های درجه دو ، از مشکلات پای کمتری رنج می برند . همچنین به نظر می رسد که در جهت کاهش بروز ضایعات ناف ، کیسه زرده و پاها ، بایستی در طی دوره انکوباسیون ، محیط مناسبی را برای تخم مرغها پدید آورد .
در نهایت ، پیشنهاد میشود که :
1 . در صورتیکه تعداد بسیار زیادی از جوجه ها ، دچار تورم شکم هستند ، رطوبت ستر را کاهش دهیم تا مشکلاتی از این دست نیز کاهش یابد .
2 . اگر قرمزی زانوها و همچنین هچ شدن دیرهنگام جوجه ها و از سوی دیگر ، کوچک بودن شکم جوجه های تفریخ شده مشاهده میشود ، دما را بایستی افزایش داد .
3 . در صورتیکه بیش از 15 درصد از جوجه های قابل فروش دچار ضایعاتی چون قرمزی زانوها شده اند ، دمای هچر را بایستی به میزان 0.2 فارنهایت کاهش داد .
جدول شماره یک ) تفاوتهای مشخص میان جوجه های درجه یک و درجه دو