کود های گوگردی

کودهای حاوی سولفات

کودهای حاوی سولفات، بیشترین میزان گوگرد مورد استفاده در کشاورزی را تأمین می‌کنند. این مواد مزیت تأمین گوگرد به شکل SO₄^-2 را دارند که به‌سرعت توسط گیاه جذب می‌شود. منابع رایج و پرکاربرد شامل سولفات آمونیوم (AS)، سوپرفسفات ساده (SSP)، سولفات پتاسیم و سولفات پتاسیم و منیزیم هستند.

سولفات آمونیوم

سولفات آمونیوم (21-0-0-24S) یکی از قدیمی‌ترین کودهای حاوی نیتروژن و گوگرد است و هنوز هم در سراسر جهان محبوب است. سولفات آمونیوم عمدتاً به‌عنوان محصول جانبی صنایع دیگر تولید می‌شود. تخمین زده می‌شود که 70 درصد از تولید جهانی آن از تولید کاپرولاکتام، ماده واسطه‌ای در تولید الیاف مصنوعی، حاصل می‌شود. مقدار کمی از گاز کوره کک بازیابی می‌شود و بیشتر بقیه به‌صورت مصنوعی از اسید سولفوریک و آمونیاک تولید می‌شود. این محصول به‌طور مستقیم یا برای مخلوط کردن با سایر کودها استفاده می‌شود. پیشرفت در فرآیندهای فرمولاسیون سولفات آمونیوم امکان افزایش سهم مواد دانه‌ای بزرگ‌تر را فراهم کرده است که حمل و نقل و استفاده از آن آسان است. این امر به‌طور قابل توجهی گزینه‌های کاربرد و عملکرد پاشش را افزایش داده است. سولفات آمونیوم همچنین در اروپا در تولید کودهای مرکب محبوب است و در حال حاضر به‌طور عمدی برای افزایش محتوای گوگرد آن اضافه می‌شود.

مزایای اصلی سولفات آمونیوم، رطوبت‌پذیری کم و پایداری شیمیایی آن است. این یک منبع خوب برای هر دو نیتروژن و گوگرد است. استفاده از آن ممکن است در خاک‌های اسیدی که نیاز به آهک دارند و زمانی که با میزان نیتروژن بالا استفاده می‌شود، نامطلوب باشد. همچنین، هنگامی که به‌عنوان منبع نیتروژن به‌طور مستقیم استفاده می‌شود، گوگرد بسیار بیشتری نسبت به نیاز اکثر محصولات زراعی، به‌طور تصادفی استفاده می‌شود.

سولفات آمونیوم اکنون می‌تواند به‌صورت ماده دانه‌ای به دست آید که حمل و نقل و استفاده از آن آسان است و برای مخلوط کردن با مواد کودی دیگر مناسب است. مشکلات جداسازی در مخلوط‌های فله‌ای ممکن است زمانی رخ دهد که اندازه محصول آن با مواد N، P و K به‌خوبی مطابقت نداشته باشد. این مشکل می‌تواند با کنترل دقیق یکنواختی و اندازه‌گیری سولفات آمونیوم مورد استفاده در مخلوط‌ها، به حداقل برسد.

همچنین می‌توان از آن در مایعات شفاف برای تهیه محلول‌های کود حاوی نیتروژن و گوگرد استفاده کرد. غلظت گوگرد در محلول‌های مبتنی بر سولفات آمونیوم می‌تواند از 1 تا 9 درصد متغیر باشد. در مخلوط‌های NPS فرموله شده با سولفات آمونیوم، غلظت‌های معمول گوگرد از 1 تا 3 درصد متغیر است.

سوپرفسفات ساده

سوپرفسفات ساده زمانی مهم‌ترین منبع فسفر در جهان بود و هنوز هم به دلیل محتوای فسفر و گوگرد خود، یک کود فسفر اصلی در چین، هند، استرالیا و نیوزیلند است. این کود از 50 درصد وزنی مونوکلسیم فسفات و گچ یا هیدرات پایین‌تر آن تشکیل شده است. SSP حاوی 6 تا 9.5 درصد P (12 تا 22 درصد P2O5) و 10 تا 14 درصد گوگرد است و منبع عالی گوگرد است. کمبود گوگرد در بسیاری از مناطق جهان به دلیل افزودن غیرعمدی گوگرد در گذشته، زمانی که از مقدار زیادی SSP برای تأمین فسفر استفاده می‌شد، به تعویق افتاده است. محتوای کلسیم آن که از 18 تا 21 درصد متغیر است، می‌تواند در خاک‌های کم این ماده مغذی مهم باشد.

در دهه 1960، با جایگزینی SSP با مواد غلیظ‌تر فسفات، مانند فسفات دی‌آمونیوم (DAP)، تغییری در ساختار صنعت فسفات ایجاد شد. همچنین پردازش سنگ معدن در منبع معدن به جای مرکز کشاورزی، مانند SSP، مقرون‌به‌صرفه‌تر شد. برخلاف سولفات آمونیوم، SSP معمولاً در کشوری که در آن تولید می‌شود، مصرف می‌شود. علاوه بر این، تولید آن در حال کاهش است، زیرا اکثر کارخانه‌های جدید کود فسفات در سراسر جهان، کودهای مرکب و فسفات‌های آمونیوم را به جای SSP شامل می‌شوند. با این حال، به دلیل نیاز کم انرژی برای تولید و افزایش تقاضا برای گوگرد، استفاده از SSP ممکن است در آینده در برخی مناطق در مقیاس محدود افزایش یابد.

سولفات فسفات آمونیوم

رایج‌ترین درجه سولفات فسفات آمونیوم دارای آنالیز 16-20-0-14S است. این کود از حدود 40 درصد مونوآمونیوم فسفات و 60 درصد سولفات آمونیوم تشکیل شده است. سایر محصولات از این نوع شامل 13-39-0-20S، 19-9-0-20S و 23-20-0-7S هستند. مورد آخر حاوی مقداری اوره است. آن‌ها با چندین فرآیند تولید می‌شوند، از جمله واکنش مخلوطی از اسید فسفریک و اسید سولفوریک با آمونیاک و وارد کردن محلول‌های سولفات آمونیوم و H₂SO₄ به مدار واکنش کارخانه H₃PO₄.

استفاده مستقیم از 16-20-0-14S برای محصولات علوفه‌ای، به‌ویژه حبوبات، در بسیاری از کشورها انجام می‌شود. همچنین برای کاربردهای درون ردیفی در غلات کوچک و کلزا/کانولا محبوب است. این محصول اغلب برای فرمولاسیون مخلوط‌های فله‌ای استفاده می‌شود.

سولفات پتاسیم منیزیم

سولفات پتاسیم منیزیم یک نمک دوگانه است و حاوی 18 درصد K (22 درصد K2O)، 11 درصد Mg و 22 درصد S است. این کود مزیت تأمین هر دو Mg و S را دارد و اغلب در کودهای مخلوط برای خاک‌هایی که در این دو عنصر کمبود دارند، گنجانده می‌شود. آن‌ها به‌ویژه زمانی مفید هستند که سطوح پایین کلرید مورد نظر باشد، همانطور که اغلب در مورد محصولاتی مانند تنباکو، سیب‌زمینی، هلو، برخی از حبوبات و چمن چمنزارها وجود دارد. این کود برای استفاده مستقیم، مخلوط کردن فله‌ای و گنجاندن در سوسپانسیون‌ها مناسب است.

سولفات پتاسیم

سولفات پتاسیم کود پتاس اصلی حاوی گوگرد است. این ماده حاوی 42 تا 44 درصد K (50 تا 53 درصد K2O) و 17 درصد S است. این کود با فرآیندهای مختلف، بسته به ماده اولیه اصلی، تولید می‌شود. بیشتر K₂SO₄ به‌طور مستقیم از نمک‌های پتاس یا آب نمک‌ها بازیابی می‌شود. حدود 25 درصد از ظرفیت جهانی K₂SO₄ بر اساس واکنش بین کلرید پتاسیم و H₂SO₄ است. اگرچه K₂SO₄ می‌تواند در برخی بازارها در مقایسه با KCl پرهزینه باشد، اما همچنان یک کود تخصصی پرکاربرد برای محصولات نقدی با ارزش مانند سیب‌زمینی و تنباکو است که نسبت به کلرید حساس هستند. این کود همچنین مزیت تأمین گوگرد را دارد.

سولفات منیزیم

سولفات منیزیم حاوی 13 درصد گوگرد و 9.8 درصد منیزیم است و استفاده محدودی به‌عنوان منبع منیزیم در کودهای مایع شفاف و محلول پاشی دارد. مقادیر قابل توجهی گوگرد نیز هنگام استفاده از آن برای تأمین منیزیم، فراهم می‌شود.

سولفات‌های ریزمغذی‌ها

نمک‌های سولفات ریزمغذی‌ها نیز حامل اتفاقی گوگرد هستند. برای مثال، در گروه شامل مس، آهن، منگنز و روی، غلظت گوگرد بین 13 تا 21 درصد متغیر است.

گچ

گچ (CaSO₄.2H₂O) یک ماده معدنی طبیعی است که بیشتر در ایالت راجستان یافت می‌شود. گچ کشاورزی حاوی 13 درصد گوگرد به شکل سولفات قابل استفاده برای گیاه است. این کود به‌ویژه برای کشت بادام‌زمینی ترجیح داده می‌شود که کلسیم آن نیز در طول تشکیل غلاف مفید است.