کاهش هزینه‌ و بیماری‌های مرغ با تولید یکپارچه


دسته بندی: اخبار کشاورزی
کاهش هزینه‌ و بیماری‌های مرغ با تولید یکپارچه

با وجود سرمایه گذاری‌های وسیع در زمینه تولید ‏مرغ صنعتی و ایجاد ظرفیت تولید قابل توجه در کشور، صنعت مرغداری از رونق کافی برخوردار نیست
یک کارشناس دامپروری گفت: سیستم یکپارچه سازی تولید گوشت مرغ که در ایران حدود پنج درصد تولید ‏گوشت مرغ کشور را شامل می‌شود و در کشورهایی مانند ترکیه بیش از 80 درصد اجرایی می‌شود، نقش موثری ‏در کاهش هزینه‌های تولید، کنترل نوسانات بازار داخلی به نفع تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان و کنترل و مقابله ‏سریع با انواع بیماری‌های ویروسی مانند آنفلوانزا دارد‏‎.‎
میر حسین حسن زاده در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، اظهارکرد: با وجود سرمایه گذاری‌های وسیع در زمینه تولید ‏مرغ صنعتی و ایجاد ظرفیت تولید قابل توجه در کشور، صنعت مرغداری از رونق کافی برخوردار نیست چرا که ‏این صنعت در ایران از مشکلاتی نظیر بازده پایین، نوسانات داخلی قیمت و عدم توسعه صادرات رنج میبرد به ‏گونه‌ای که فعلا قابلیت رقابت پذیر بودن محصول را نسبت به تولیدات رقبا از دست داده است‎.‎
وی افزود: صنعت طیور گوشتی کشور با مشکلات عدیده‌ای از جمله مشکلات نقدینگی، افت و خیزهای غیرعادی ‏قیمت‌های داخلی و بین‌المللی نهاده‌ها، عدم وصول به‌موقع مطالبات، بالا رفتن قیمت تمام شده‌ محصول، عدم ‏رقابت‌پذیری و مشکلات بهداشتی روبروست و به اعتقاد کارشناسان در چنین شرایطی یکپارچه‌سازی صنعت، ‏الزامی غیر‌قابل انکار محسوب می‌شود که با حل مشکلات این صنعت می‌تواند نقش موثری در رشد اقتصادی و ‏ایجاد اشتغال در کشور و همچنین ایجاد امنیت غذایی داشته باشد‏‎.‎
این کارشناس کشاورزی با بیان اینکه امروزه در کشورهای توسعه یافته بخش‌های مختلف صنعت پرورش طیور ‏یکپارچه شده‌اند و با سیستمی تحت عنوان سیستم کامل پرورشی یا یکپارچه اداره می شوند، گفت: در این سیستم ‏یک کمپانی یا شرکت تمامی مراحل تولید را مدیریت و کنترل می کند. این سیستم شامل دو بخش شرکت‌های ‏یکپارچه ساز و پرورش‌دهندگان است‎.‎
حسن زاده اعلام کرد: در این زمینه ترکیه شاید مهمترین رقیب برای ایران در زمینه تولید علم ودیگر زمینه‌های ‏اقتصادی و صادراتی باشد و هم اکنون نیر بیش از 80 درصد تولید گوشت مرغ در این کشور تحت شرایط ‏یکپارچه سازی و قرارداد محور از سوی 8 یا 9 شرکت عمده صورت می‌گیرد در حالی که در ایران که این آمار ‏کمتر از 5 درصد برآورد می شود‏‎.‎
وی گفت: یکی از مهمترین مزیت‌های یکپارچه سازی تولید گوشت مرغ در کشور نقش بی بدیل این سیستم در ‏کنترل بهداشتی و مدیریت علمی بیماری‌هاست چرا که اگر مدیریت اجرایی بیش از 20 هزار واحد مرغداری از ‏راس هرم تا انتهای آن توسط چند شرکت معدود مدیریت شود براحتی می توان ضمن رعایت دقیق موارد امنیت ‏زیستی نسبت به کنترل عامل بیماری اعمال مدیریت کرد‏‎.‎
این کارشناس دامپروری افزود: این نقش بویژه در وقوع بحران‌هایی از جمله اپیدمی‌های ویروسی مانند آنفلوانزا ‏می‌تواند بسیار تعیین کننده باشد. چرا که اقدامات پیشگیرانه و حتی محدودکننده و قرنطینه‌ای در سریعترین زمان ‏ممکن از مرغ اجداد تا مراکز عرضه محصولات طیور قابل پیاده شدن است در حالیکه اجرای چنین اقداماتی در ‏شرایط فعلی بسیار دشوار و گاه غیر ممکن به نظر می رسد‏‎.‎
حسن زاده اظهار کرد: از سوی دیگر شرکت‌های یکپارچه‌ساز سعی می کنند در راستای کاهش هزینه‌ها و مدیریت ‏بهتر بازار، حلقه‌های زنجیره تامین را در نزدیکترین نقطه دایر کنند که این امر نقل و انتقال مرغ زنده را به حداقل ‏می‌رساند و در همین راستا گله‌های تحت مدیریت شرکت‌ها توسط سامانه‌ها و دوربین‌ها تحت مراقبت روزانه قرار ‏می گیرند که کوچکترین تغییر رفتار گله و تلفات در سریعترین زمان ممکن به مرکز کنترل گزارش شده و ‏اقدامات لازم صورت می‌گیرد‎.‎
وی ادامه داد:‌ شرکت‌های یکپارچه ساز در راستای تلاش برای ارتقای کمی و کیفی محصولات خود افزون بر ‏تشدید اقدامات بهداشتی قرنطینه ای خود نسبت به پیش بینی تمهیدات و نظام بیمه ای مناسب اقدام می کنند که در ‏نتیجه ضمن جلوگیری از وارد آمدن خسارتهای غیر عادی به تولید کنندگان خرده پا زمینه را برای شفاف سازیهای ‏لازم در وقوع تلفات و بیماری های طیور فراهم می کند‏‎.‎
این کارشناس دامپروری با اشاره به اینکه در کشورهای مختلف سیستم یکپارچه سازی با نگرش‌های مختلفی در ‏زمینه زنجیره تولید مانند مالکیت زنجیره، مشارکت زنجیره و مدیریت زنجیره وجود دارد که البته می توان به ‏موارد فوق ، یکپارچه سازی تلفیقی را اضافه کرد، گفت: در دیدگاه مالکیتی یک شرکت مالک تمام عناصر ‏زنجیره تولید است اما در دیدگاه مشارکتی‌سازی هر شخص یا شرکتی می‌تواند در یکی از شاخه‌های صنعت ‏مرغداری وارد شود و سرمایه گذاری کند و نهایتا در دیدگاه مدیریت زنجیره، مجموعه اقداماتی انجام می‌شود تا ‏عرضه‌کنندگان خدمات و کالا، تولید کنندگان، انبارها و فروشندگان به گونه‌ای ادغام و هماهنگ شوند که کالا به ‏مقدار بهینه به مکان‌های مناسب و در زمان مناسب ارسال شود و با انجام این مجموعه اقدامات در حالی که ‏رضایت مشتری حاصل می‌شود، هزینه‌ها کاهش یافته و سود در قسمت‌های مختلف زنجیره بطور عادلانه توزیع ‏می‌شود‎.‎
حسن زاده اظهار کرد: استفاده از هرکدام از این رویکردها برای یکپارچه‌سازی بستگی به شرایط اقتصادی کشور، ‏وضعیت صنعت مرغداری و فرهنگ جامعه دارد که بر اساس فاکتورهای مذکور به نظر می رسد در ایران روش ‏مشارکتی و مدیریتی قابلیت اجرایی بیشتری داشته باشد اما در این زمینه نقش حمایتی، قانون گذاری و نظارتی ‏دولت در ایجاد شرکت‌های یکپارچه‌ساز بسیار موثر است چرا که در این شرایط منافع تولیدکنندگان کوچک نیز ‏حفظ می‌شود‎.‎
وی افزود: در حیطه قانون گذاری دولت باید قوانین لازم را برای فعالیت این شرکت‌ها و همچنین قوانین مربوط به ‏نحوه تنظیم قراردادها تدوین کند به گونه‌ای که منافع مرغداران و شرکتها توامان در نظر گرفته شده باشد. از سوی ‏دیگر حمایت دولت می‌تواند در قالب ارائه زمین، تسهیلات کم بهره و بلند مدت به شرکت‌ها همراه با مشوق‌های ‏صادراتی و معافیت‌های گمرکی باشد‏‎.‎
این کارشناس دامپروری گفت: به اشتراک گذاری ریسک، انتقال دانش از بخش های بالاتر( مزارع مرغ مادر) به ‏بخش های پایین تر(مزارع مرغ گوشتی ) و بهبود عملکرد تولید، پاسخ به تغییرات در ترجیحات مصرف‌کننده و ‏اصلاح الگوی مصرف در فصول مختلف، جلوگیری از نوسان غیر عادی قیمت و امکان حمایت واقعی از ‏تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان، امکان تصمیم گیری سریع در عرصه کلان از سوی وزارت جهاد کشاورزی، ‏تهیه آمار صحیح از میزان تولید کشور و برنامه ریزی، امکان صادرات منظم و مستمر، امکان مدیریت بهداشتی و ‏کنترل بیماریها در سریعترین زمان و بهترین نحو ممکن، قابلیت ورود به بورس و جذب سرمایه و اصلاح الگوی ‏مصرف انرژی و تحول در صنعت حمل و نقل می‌تواند از مزایای تولید یکپارچه پرورش مرغ گوشتی در کشور ‏باشد‎.‎
حسن‌زاده اظهارکرد: شرکت جوجه یکروزه، خوراک، دارو، مکمل، تکنسین‌های سرویس دهنده و تمهیدات تحویل ‏و تخلیه جوجه از سالن را فراهم می کند. همچنین ریسک و خطرات نوسان در قیمت را به عهده می‌گیرد. پرورش ‏دهنده نیز ساختمانها و تجهیزات نیروی کار ، بستر و غیره را فراهم می کند و نهایتا در پایان دوره بسته به ‏معیارهایی نظیر افزایش وزن، میزان تلفات، ضریب تبدیل غذا و رتبه‌ای که بین سایر پرورش‌دهندگان کسب نموده ‏و نیز بر اساس قرارداد تنظیمی، مبلغی را به ازای هر قطعه پرنده تحت عنوان حق پرورش دریافت می‌کند‎.‎

خبرگزاری ایسنا – 94/4/29‏