بغرنج‌تر شدن مشکلات کشاورزی با تولیدات آب‌بر

دسته بندی: اخبار کشاورزی

کشت و صادرات محصولاتی چون هندوانه و سیب زمینی در نقاط خشک و نیمه خشک ایران، با توجه به تخریب ‏شدید منابع آبی، مشکل اشتغال و مهاجرت روستایی را بغرنج‌تر می‌کند.‏

کشت و صادرات محصولاتی چون هندوانه و سیب زمینی در نقاط خشک و نیمه خشک ایران، با توجه به تخریب ‏شدید منابع آبی، مشکل اشتغال و مهاجرت روستایی را بغرنج‌تر می‌کند.‏
محمد قربانی - عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد - در گفت‌گو با خبرنگار ایسنا ضمن بیان مطلب فوق ‏اظهار کرد: کشت و صادرات هندوانه و سیب زمینی در نقاط خشک و نیمه خشک ایران، به جای حل مشکل ‏اشتغال و مهاجرت روستایی، مسائل را بغرنج‌تر می‌کند. مفهوم آب مجازی باید سبب ارتقای رشد اقتصادی و رفاه ‏اجتماعی شود. در حالی که تولیدکننده با این صادرات نه تنها سود چندانی عایدش نمی‌شود بلکه به منابع آبی ضربه ‏می‌زند و در آینده نزدیک مجبور به مهاجرت به حاشیه شهرها می‌شود.‏
وی افزود: آب، یکی از مهم‌ترین منابع پایه محسوب می‌شود و اغلب کشورهایی که با کمبود منابع آبی مواجه ‏هستند از صادرات آب مجازی جلوگیری می‌کنند؛ به طور مثال مصر با وجود داشتن رود نیل، سالانه حداقل 7.5 ‏میلیون تن انواع غلات وارد می‌کند تا بتواند حدود 10 کیلومتر مکعب آب را ذخیره کند.‏
این کارشناس کشاورزی به کشورهای حاشیه خلیج فارس هم اشاره و خاطرنشان کرد: این کشورها جزو ‏کشورهای کم‌آب محسوب می‌شوند. درست است که آب فسیلی زیادی دارند اما آن را هدر نمی‌دهند و با واردات ‏محصولات آب‌بر از کشورهایی مثل ایران، ذخایر آب خود را حفظ می‌کنند.‏
قربانی تصریح کرد: صادرات آب مجازی مفهوم جدیدی است که در بحث مدیریت تقاضای آب شکل گرفته و ‏امروزه در بحث تجارت بین‌الملل، کشورها با توجه به بحث مزیت نسبی و کمیابی برخی منابع پایه خودشان از این ‏ابزار برای حفظ منابع پایه استفاده می‌کنند.‏
وی با بیان این‌که آب مجازی باید به عنوان ظرفیت بالقوه نظام تلقی شود تا از این ظرفیت استفاده درستی صورت ‏گیرد، گفت: لازم است نگاه کوتاه‌مدت در ارزآوری صادرات محصولات پرآب‌بر را کنار بگذاریم و واردات این ‏محصولات را در دستور کار خود قرار دهیم تا بخشی از منابع آبی خود را حفظ کنیم.‏
به گفته قربانی صادرات آب مجازی ناشی از به نبود سیاست‌های منسجم در صادرات محصولات کشاورزی است. ‏سیاست‌های صادراتی ما همسو با سیاست‌های تولیدی، قیمت‌گذاری و حفظ منابع پایه نیست. ظاهرا سیاست‌گذار ‏فکر می‌کند قیمت مهم‌ترین مولفه است. در حالی که طبق مطالعات، ارزش اقتصادی آب بین هزار تا 10 هزار ‏تومان تعیین شده و به هیچ وجه با ارز حاصل از صادرات مجازی آن قابل جبران نیست.‏

خبرگزاری ایسنا – 94/2/27‏