مشاهده لیست قیمت

عنوان
قیمت
تامین کننده
تلفن های تماس
کود الکسین ماسو اسپانیا
68,000 تومان
آوان مشرق زمین
05132212030-05132216338
عنوان: کود الکسین ماسو اسپانیا
قیمت: 68,000 تومان
تامین کننده: آوان مشرق زمین
تلفن های تماس: 05132212030-05132216338

آشنایی با کود کامل ماکرو P.K — راهنمای جامع و کاربردی

  1. مقدمه و تعریف کود کامل ماکرو
  2. خواندن کدهای NPK و فرمول‌ها
  3. نقش‌های نیتروژن، فسفر و پتاسیم
  4. عناصر ماکرو ثانویه (Ca, Mg, S)
  5. فرم‌های متداول کود (گرانول، پودری و محلول)
  6. زمان و روش مصرف
  7. نمونه فرمولاسیون‌ها و کاربردها
  8. مقایسه نقش عناصر و علائم کمبود
  9. ملاحظات زیست‌محیطی و ایمنی
  10. توصیه‌های عملی و دوزهای مرجع
  11. نتیجه‌گیری و راهنمای تصمیم‌گیری

مقدمه و تعریف کود کامل ماکرو

اصطلاح «کود کامل» معمولاً برای ترکیباتی به‌کار می‌رود که هر سه عنصر اصلی تغذیه گیاهی یعنی نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) را در نسبت‌های مشخص فراهم می‌کنند. این کودها به شکل‌های گوناگون (گرانول، پودری، محلول) تولید می‌شوند و برای تامین متوازن نیازهای گیاه در مراحل مختلف رشد کاربرد دارند.

کودهای کامل ماکرو معمولاً همراه با «ریزمغذی‌ها» (مانند آهن، روی، منگنز، مس و بر) عرضه می‌شوند تا تعادل عناصر را در گیاه و خاک بهبود بخشند و از بروز کمبودهای موضعی جلوگیری کنند. در برخی فرمولاسیون‌ها از کلات‌کننده‌ها برای پایدارسازی ریزمغذی‌ها استفاده می‌شود.

خواندن کدهای NPK و فرمول‌ها

کدهای رایج مانند «20-20-20» یا «12-12-36» به ترتیب نشان‌دهنده درصد وزنی N، P و K هستند. برای مثال در کود 12-12-36، ترکیب شامل 12٪ نیتروژن، 12٪ فسفر و 36٪ پتاسیم می‌باشد.

توجه داشته باشید که برخی واحدها درصد اکسیدها را نشان می‌دهند (مثلاً P به صورت P2O5 و K به صورت K2O در برخی برچسب‌ها گزارش می‌شود). بنابراین هنگام مقایسه برچسب‌ها باید واحدها را یکسان‌سازی کرد.

نقش‌های نیتروژن، فسفر و پتاسیم

نیتروژن (N) عنصری کلیدی در ساخت پروتئین‌ها و کلروفیل است؛ کمبود آن باعث زردی عمومی (کلروز) و کاهش رشد رویشی می‌شود. از نظر کشاورزی، نیتروژن محرک رشد رویشی و افزایش عملکرد است.

فسفر (P) در انتقال انرژی (ATP)، تقسیم سلولی و تشکیل ریشه نقش اساسی دارد. کمبود فسفر معمولاً موجب کندی رشد ریشه و تغییر رنگ برگ‌ها به ارغوانی یا مایل به تیره می‌شود.

پتاسیم (K) در تنظیم آب، باز و بسته شدن روزنه‌ها، فعال‌سازی آنزیم‌ها و بهبود کیفیت میوه و دانه نقش دارد. کمبود پتاسیم معمولاً با سوختگی نوک برگ‌ها و کاهش کیفیت محصول همراه است.

عناصر ماکرو ثانویه: کلسیم، منیزیم و گوگرد

علاوه بر NPK، عناصر ثانویه مانند کلسیم (Ca)، منیزیم (Mg) و گوگرد (S) نیز به مقدار نسبتاً بالا برای عملکرد مطلوب گیاه لازم هستند. این عناصر در ساختمان دیواره سلولی، مرکز کلروفیل (Mg) و سنتز اسیدهای آمینه (S) نقش دارند.

در ترکیبات کامل، گاهی این عناصر ثانویه نیز به صورت جزء فرمول وارد می‌شوند یا به عنوان مکمل‌های جداگانه همراه کود توصیه می‌گردند. بررسی خاک کمک می‌کند تشخیص داده شود کدام عنصر نیاز به تکمیل دارد.

فرم‌های متداول کود: گرانول، پودری و محلول

کودهای کامل به سه شکل عمده تولید می‌شوند: گرانول (مصرف خاکی و پخش سطحی)، پودر یا کریستال (قابل حل در آب) و محلول‌های کاملاً محلول (مناسب برای محلول‌پاشی و سیستم‌های آبیاری قطره‌ای).

کودهای محلول برای کاربردهای فوری و اصلاح کمبودهای ناگهانی کاربردی‌اند؛ در حالی که گرانول‌ها اثر تدریجی‌تری دارند و برای مصرف پایه یا قبل از کاشت مناسب‌ترند.

زمان و روش‌های کاربرد کود کامل ماکرو

انتخاب زمان مصرف بستگی به مرحله رشد گیاه دارد: مراحل رویشی معمولاً به نیتروژن بیشتر نیاز دارند، در حالی که مراحل زایشی و میوه‌دهی به فسفر و پتاسیم افزون‌تر نیازمندند. بنابراین، کاربرد مرحله‌ای و متناسب با فیزیولوژی گیاه توصیه می‌شود.

روش‌های رایج شامل: افزودن به خاک در آماده‌سازی مزرعه، چالکود در باغات در اطراف درختان، محلول‌پاشی برگ برای جذب سریع ریزمغذی‌ها و فرتیگاسیون (تزریق در شبکه آبیاری) برای تغذیه هدفمند هستند.

برای مثال در غلات معمولاً کود پایه نیتروژنی قبل یا در زمان کاشت و مکمل‌های بعدی در مراحل رشد فعال اعمال می‌شود؛ در باغات میوه، چالکود در ناحیه سایه‌انداز و قبل از فصل رشد توصیه می‌شود.

نمونه فرمولاسیون‌های رایج و کاربردهای متداول

فرمول‌های رایج شامل 20-20-20 (عمومی و متعادل)، 12-12-36 (پتاس بالا مناسب دوره‌های باردهی)، 10-50-10 (فسفر بالا برای ریشه‌زایی و گل‌دهی)، 0-0-52 یا 52-0-0 (پتاس بالا یا پتاس خالص) هستند.

هر فرمول کاربرد خاصی دارد؛ به‌عنوان مثال 12-12-36 در زمان گلدهی و شیرین شدن میوه برای افزایش کیفیت و رنگ می‌تواند مفید باشد در حالی که 10-50-10 برای تحکیم ریشه و مرحله نونهالی مناسب است.

مقایسه نقش عناصر و علائم کمبود (جدولی)

عنصر نقش اصلی فرم‌های جذب علائم کمبود و تأثیر عملکرد
نیتروژن (N) تشکیل پروتئین و کلروفیل؛ افزایش رشد رویشی نیترات (NO3-)، آمونیوم (NH4+)، اوره زردی عمومی، کاهش رشد، کاهش عملکرد و کیفیت
فسفر (P) انتقال انرژی (ATP)، رشد ریشه و گل‌دهی بی‌واسطه در خاک به شکل قابل جذب پس از مینرالیزاسیون کندی رشد، ریشه‌زایی ضعیف، رنگ برگ ارغوانی
پتاسیم (K) تنظیم آب، فعال‌سازی آنزیم، افزایش کیفیت میوه K+ در محلول خاک سوختگی نوک برگ، کاهش مقاومت به تنش و بیماری
کلسیم (Ca) یکپارچگی دیواره سلولی و تقسیم سلولی Ca2+ در محلول خاک پژمردگی جوانه‌ها، نقص بافت میوه (مانند لکه‌های قهوه‌ای)
منیزیم (Mg) مرکز کلروفیل، فعال‌سازی آنزیم‌ها Mg2+ نکروز بین رگبرگ‌ها، کاهش فتوسنتز
گوگرد (S) تشکیل اسیدهای آمینه و ویتامین‌ها SO4(2-) زردی برگ‌های جوان، کاهش سنتز پروتئین

این جدول مروری سریع و مقایسه‌ای است؛ برای تشخیص دقیق کمبودها همیشه از آنالیز خاک و برگ استفاده کنید تا برنامه کوددهی هدفمند تنظیم گردد.

ملاحظات زیست‌محیطی و اثرات جانبی

استفاده نادرست یا بیش از حد کودهای نیتروژنه می‌تواند منجر به شسته شدن نیترات به آب‌های زیرزمینی، تولید گازهای گلخانه‌ای و کاهش کیفیت منابع آب شود. بنابراین مدیریت ظرفیت جذب خاک، زمان‌بندی مناسب، و رعایت دُزهای توصیه‌شده حیاتی است.

همچنین در انتخاب کودهای پتاسه توجه به منشاء (کلریدی یا سولفات) مهم است؛ برخی محصولات حساس به کلر (مثل توتون و برخی صیفی‌جات) با کلر زیاد آسیب می‌بینند.

توصیه‌های عملی و دوزهای مرجع

پیش از هر تصمیم، آزمون خاک انجام دهید. به عنوان حدود مرجع در مزارع: کودهای کامل ممکن است بین 100 تا 150 کیلوگرم در هکتار بسته به فرمولاسیون و نیاز محصول استفاده شوند؛ در باغات بارده 500 تا 1000 گرم به ازای هر درخت به صورت چالکود یا پراکنده پیشنهاد می‌شود، اما این مقادیر باید با تست خاک و توصیه‌های محلی تلفیق شود.

برای محلول‌پاشی، از کودهای مخصوص محلول در آب استفاده کنید و غلظت را بر اساس دستور تولیدکننده و حساسیت گونه تنظیم نمایید. همیشه ابتدا در سطح کوچک آزمایش کنید تا از بروز سوختگی برگ جلوگیری شود.

در سیستم‌های آبیاری قطره‌ای از کودهای کاملاً محلول و بدون رسوب بهره ببرید تا از گرفتگی خطوط جلوگیری شود. ترکیب‌پذیری کودها با سموم باید بررسی گردد تا رسوب یا واکنش شیمیایی رخ ندهد.

نتیجه‌گیری و راهنمای تصمیم‌گیری

کود کامل ماکرو ابزاری کاربردی برای مدیریت تغذیه گیاه است؛ اما موفقیت در استفاده آن وابسته به شناخت نیاز گیاه، آنالیز خاک و زمان‌بندی مناسب است. انتخاب فرمول مناسب، روش و دوز صحیح، و توجه به ملاحظات زیست‌محیطی، کلید بهره‌وری و کیفیت محصول است.

هنگام انتخاب بین کودهای کامل و تک‌عنصری باید هزینه، امکان اجرا و وضعیت خاک را وزن کرده و در صورت نیاز از ترکیب‌های مرحله‌ای بهره ببرید تا نیازهای رویشی و زایشی پوشش داده شود.

همچنین توصیه می‌شود دوره‌ای (حداقل هر 6 تا 12 ماه) آنالیز خاک انجام شود تا تغییرات بلندمدت ذخایر عناصر و pH خاک مدیریت گردد و از آلودگی منابع آب جلوگیری شود.

در شرایط باغبانی و گلخانه‌ای، استفاده از کودهای محلول و برنامه‌ریزی دقیق با تکیه بر رشد فیزیولوژیک گیاه، بیشترین بهره‌وری را به همراه دارد. برای محصولات حساس به کیفیت میوه و انبارداری، پتاسیم کافی اهمیت ویژه دارد.

در نهایت، ادغام کودهای آلی با کودهای شیمیایی می‌تواند به بهبود ساختمان خاک، افزایش ظرفیت نگهداری آب و تغذیه پایدار کمک کند و در بلندمدت ضرورت حفظ حاصلخیزی را تقویت نماید.

راهنمای کوتاه انتخاب فرمول برای برخی نیازها

- رشد رویشی سریع: فرمول‌های متعادل یا با نیتروژن بالاتر مانند 20-20-20 یا 24-8-16 در مراحل اولیه مفیدند.

- گل‌دهی و تشکیل میوه: فرمول‌های با فسفر و پتاس بالاتر مانند 10-50-10 یا 12-12-36 بسته به هدف (ریشه‌زایی یا افزایش کیفیت میوه) مناسب‌اند.

- افزایش شکر و رنگ میوه: فرمول‌های پتاس بالا (مثلاً 12-3-43 یا 0-0-52 به صورت مکمل) برای بهبود طعم، ماندگاری و کیفیت مفیدند.

- خاک‌های فقیر فسفر: استفاده از کودهای فسفره با درصد بالا و در زمان کاشت یا قبل از گل‌دهی نتایج چشمگیری در ریشه‌زایی و تولید دارد.

- جبران کمبود ریزمغذی: اگر آنالیز خاک نشان‌دهنده کمبود ریزمغذی‌ها باشد، از کودهای کامل دارای ریزمغذی کلات‌شده یا محلول‌پاشی ریزمغذی‌ها استفاده کنید.

همواره در برنامه تغذیه، توازن عناصر را در نظر بگیرید زیرا بیشبود یک عنصر می‌تواند جذب عنصر دیگر را مختل کند (مثلاً زیاد بودن پتاسیم جذب منیزیم و کلسیم را کاهش می‌دهد).