دستگاه‌های سختی‌گیر رزینی از جمله دستگاه‌های رایج در بازار مربوطه به شمار می‌روند. این دستگاه دارای یک استوانه‌ی فلزی به منظور قرارگیری ماده‌ی سختی‌زدا و یا رزین تبادل یونی می‌باشد. چنین رزینی قادر به مبادله و جایگزینی یون سدیم با یون‌های کلسیم و منیزیم در آب است.
حذف سختی آب در این دستگاه در دو نوع اتوماتیک و نیمه اتوماتیک انجام می‌شود. این دو نوع در روش احیا و تمیزی دستگاه با یکدیگر تفاوت دارند. در مدل تمام اتوماتیک، فرآیند شست‌وشو برخلاف مدل نیمه اتوماتیک به شکل خودکار و بدون نیاز به اپراتور و انسان صورت می‌پذیرد.
از دستگاه سختی‌گیر رزینی در صنایع چرم‌سازی، نساجی، قالیشویی، نفت و پتروشیمی، بتن‌ریزی، ساختمان‌سازی و صنایع غذایی استفاده می‌شود.
همان‌طور که بیان شد، سختی‌گیرهای رزینی یک محصول مطرح و پرکاربرد در بازار مربوط به خودشان هستند. به منظور کاهش سختی آب با استفاده از چنین دستگاهی، ابتدا فرآیند تبادل یونی با ورود آب از قسمت بالایی مخزن و برقراری تماس با رزین‌ها انجام می‌شود. جایگزینی یون سدیم با یون‌های منیزیم و کلسیم به عنوان عامل‌های ایجاد سختی آب و به عبارت دیگر تبدیل آب سخت به آب نرم در طول فرآیند تبادل یونی انجام می‌پذیرد. در مرحله‌ی بعد مقداری از ذرات معلق موجود در آب نرم از طریق گذر از سنگ سیلیس حاضر در انتهای مخزن از بین می‌رود. سپس عملیات جمع‌آوری آب خروجی توسط نازل انجام می‌پذیرد.
موضوع قابل ذکر اینکه با گذشت زمان و در اثر اشباع رزین‌ها، از میزان راندمان دستگاه کاسته می‌شود. به منظور رفع این مشکل بایستی نسبت به احیای رزین از طریق استفاده از محلول آب و نمک اقدام کرد. آب‌های گل‌آلود و همچنین آب‌های دارای فلزات سنگین از قبیل آهن، منگنز و مس از عوامل موثر در فرسودگی رزین‌ها و کاهش راندمان سختی‌گیرهای موجود در بازار محسوب می‌شوند.