بررسی بیماری سفیدک پودری انگور (سیاه بور)


دسته بندی: سموم و آفات
بررسی بیماری سفیدک پودری انگور (سیاه بور)

بیماری در مناطق مختلف ایران نام‌های متفاوتی چون کفک (در رشت)، سیاه‌بور (اصفهان)، سفیدک (شیراز)، شته (کاشان) دارد. طبق بعضی از شواهد و مدارک، اصل بیماری از سرزمین ژاپن است. اولین بار قارچ عامل در سال 1834 از امریکای شمالی گزارش شده است ولی بیماری در امریکا از اهمیت چندانی برخوردار نبود. بیماری برای اولین بار در سال 1845 در ناحیه بریتانیای کبیر در گلخانه‌های Margate توسط باغبان انگلیسی به نام Tucker مشاهده شده است.

بیماری در ایران برای اولین بار در سال‌های 1250-1251 در رضائیه مشاهده شده است. اکنون بیماری در تمام نقاط انگورخیز کشور دیده می‌شود.

عامل بیماری قارچ Uncinula necator است که میسلیوم قارچ کاملاً سطحی است و مواد غذایی خود را بوسیله هاستوریم (مکه) تأمین می‌نماید؛ همچنین این مکه‌ها برای تثبیت قارچ در سطح نبات بکار می‌رود. زمستانگذرانی قارچ به صورت میسیلیوم در داخل جوانه‌هاست. البته در مناطق سرد زمستانگذرانی بصورت پریتسیوم نیز می‌باشد.

شدت بیماری موقعی که جوانه‌ها متراکم‌اند یا رطوبت بالاست و جاهای که سایه‌دار است بیشتر است. در اثر حمله قارچ کیفیت و کمیت میوه کاهش یافته، همچنین باعث حساسیت درخت به سرما می‌شود. قارچ به میوه، برگ، خوشه، جوانه، پیچک‌ها، دم میوه و شاخه‌های جوان حمله می‌کند. در اثر حمله پوشش‌های سفید و خاکستری روی اندام‌های گیاه دیده می‌شود.

در روی برگ لکه‌هایی محدود را ایجاد می‌کند که در آخر فصل این لکه‌ها نکروزه می‌گردند. حمله قارچ به غوره‌ها به علت عدم تعادل فشار در قسمت داخلی و خارجی باعث ترکیدن میوه می‌گردد و پیش از آنکه غوره‌ها به نصف اندازه حقیقی برسند می‌ریزند. میوه‌های رسیده مورد حمله قارچ قرار نمی‌گیرند. خوشه‌های سفیدک زده کمی سیاه و سبک هستند. اگر بیماری هنگام گل و قبل از آن شدید شود گلها می‌ریزند و دانه تشکیل نمی‌شود. حبه‌ها کوچک مانده و رشد نمی‌کنند و آبدار نمی‌شوند غالباً حبه‌ها ترک خورده و می‌پوسند. سفیدک مو در شرایط خشک بدون ترک خوردن باعث زودرسی انگور می‌شود. در هوای مرطوب شکاف‌ها روی انگور یا غوره زود پیدا می‌شود.

روش‌های کنترل بیماری:
روش کنترل مقدار مصرف
گوگرد میکرونیزه 90-60 کیلوگرم در هکتار
سولفور (الوزان-کوزان) WP80-90% 4-3 در هزار
دینوکاپ (کاراتان) FN-57 WP 18.25% 1 در هزار
پنکونازول (توپاز) EW 20% 0٫125 در هزار
هگزاکونازول (انویل) SC 5% 0٫25 در هزار
نوآریمول (تریمیدال) EC 9% 0٫2 در هزار

مبارزه با گوگرد در 3 نوبت انجام می‌شود:

  • نوبت اول در 7-6 برگی جوانه‌ها به میزان 15-10 کیلوگرم
  • نوبت دوم بعد از ریختن گلبرگ‌ها و بسته شدن دانه به میزان 30-20 کیلوگرم
  • نوبت سوم 20-15 روز بعد به میزان 40-30 کیلو، در صورت انبوهی تاکستان تا 60 کیلوگرم قابل افزایش است

توصیه‌ها: دینوکاپ در نوبت اول که هوا خنک‌تر است مصرف شود و سولفور در نوبت‌های بعدی که هوا گرم‌تر است. هرس سبز درختان مو و از بین بردن علف‌های هرز، جهت کاهش رطوبت و تهویه باغ در کاهش بیماری موثر است.