برداشت 2 برابری سیبزمینی با مصرف بیش از حد سم و کود

در صورتی که متوسط تولید سیبزمینی در هر هکتار 25 تن است برخی کشاورزان با تزریق ریزمغذیها و مصرف بیش از حد سم و کود بیش از دو برابر محصول برداشت میکنند.
حسن محمدی ـ رییس اتحادیه سیبزمینیکاران ـ در گفتوگو با ایسنا با اشاره به اینکه سالانه حدود پنج میلیون تن سیبزمینی در کشور تولید میشود، گفت: با توجه به مصرف سرانه 45 کیلوگرمی برای هر نفر، میزان تازهخوری این محصول سه میلیون و 300 هزار تن است و 700 هزار تن هم در صنایع مصرف میشود.
وی افزود: کشاورزان 600 هزار تن سیبزمینی برای سطح زیرکشت 180 هزار هکتاری خود به عنوان بذر ذخیره میکنند که در مجموع میتوان گفت سالانه چهار میلیون و 600 هزار تن سیبزمینی مورد مصرف تازهخوری، صنایع و بذر کشاورزان است و حدود 400 هزار تن سیبزمینی مازاد بر مصرف کشور تولید میشود.
محمدی با گلایه از اینکه مشکلات بخش کشاورزی دچار روزمرگی شده است، گفت: پنج میلیون تن محصول کشاورزی بدون برنامه تولید میشود که نتیجه آن استقبال کشاورزان از کشت و افت قییمت در یک دوره و کاهش تولید و افزایش قیمت در دورهای دیگر است.
رییس اتحادیه سیبزمینیکاران تصریح کرد: متولی بخش تولید هنوز نتوانسته بحران سیبزمینی و پیاز را حل کند که آسیب آن به منابع پایه آب و خاک، محیط زیست و مصرفکننده و کشاورز وارد میشود.
وی متوسط برداشت سیبزمینی در هر هکتار را نهایتا 25 تن عنوان و اظهار کرد: برداشت بیش از این میزان با تزریق ریزمغذیها و مصرف بیش از حد سم و کود حاصل میشود و به 40 تا 70 تن در هر هکتار میرسد و گاهی کشاورزان نمونه - که با مصرف بیش از حد سم و کود نمونه هستند- از هر هکتار 102 تن سیبزمینی برداشت میکنند.
محمدی تصریح کرد: اگر برداشت 100 تن در هر هکتار ملاک وزارت جهاد کشاورزی است همه کشاورزان میتوانند با مصرف بیش از حد سم و کود به این میزان عملکرد دست یابند. از سوی دیگر اگر این میزان برداشت حتی با مصرف کود و سم حاصل شود جای سوال است که با وجود 180 هزار هکتار سطح زیر کشت و تولید 18 میلیون سیبزمینی قرار است چهکار کنیم؟
به گفته رییس اتحادیه سیبزمینی کاران برای هر هکتار سیبزمینی 10 تا 12 تن کود مرغی باید مصرف شود و مصرف بیش از این میزان قابل قبول نیست و آلایندگی زیست محیطی و همچنین ناسالمبودن محصول را در بر دارد اما در مواردی کشاورزان در هر هکتار 30 تن کود مرغی مصرف میکنند.
وی تاکید کرد: مسوولان نه به خاطر کشاورز، بلکه برای حفظ منابع پایه آب و خاک، انرژی و محیط زیست ابزاری برای ساماندهی کشت این محصول اتخاذ کنند.