مدیریت پیش از کشتار جوجه های گوشتی

کیفیت گوشت جوجه از نقطه نظر فروش می تواند تحت تأثیر روشهای مدیریتی در انتهای دوره رشد، در زمان مرغ گیری و در طی بارگیری و انتقال قرار می گیرد.

---

مدیریت پیش از کشتار جوجه های گوشتی
«اصول»
کیفیت گوشت جوجه از نقطه نظر فروش می تواند تحت تأثیر روشهای مدیریتی در انتهای دوره رشد، در زمان مرغ گیری و در طی بارگیری و انتقال قرار می گیرد. سلامت جوجه ها در این زمان، نه فقط به خودشان بلکه به کیفیت تغذیه آنها نیز بستگی دارد.
شرایط رشد، درصد لاشه و میزان افت لاشه را تحت تأثیر قرار می دهد، در حالیکه مدیریت نامناسب حذف خوراک بر میزان مدفوع و آلودگی میکروبی لاشه ها اثر خواهد گذاشت. نظارت نامناسب بهره برداری می تواند به ایجاد کوفتگی، شکستگی بال و خونریزی دورنی ران ها، منجرشود.
بنابراین حفظ کیفیت بالای جوجه پرورش یافته و توجه دقیق به مدیریت شرایط محیطی برای حفظ سلامت پرنده در طی مراحل مرغ گیری، بین سالن های پرورشی و سیستم انتقال و در طی جابجائی ودر مرحله کشتار لازم و ضروری است.
کمی کاهش وزن در طی مدت زمانی که جوجه به منظور کشتار مدتی را بدون تغذیه می گذراند، به علت کاهش محتویات غذایی روده آن، اجتناب ناپذیر است. تأثیر این کاهش بر وزن لاشه می تواند با ایجاد اطمینان از اینکه دوره عدم تغذیه آن طولانی نخواهد شد، به حداقل رساند. زمانیکه این پرنده ها بیشتر از ده ساعت بدون تغذیه بمانند آب بدنشان از دست خواهند داد، سلامتی شان به خطر می افتد و درصد لاشه کاهش می یابد، معمولاً پرنده ها زمانیکه بیشتر از 12 ساعت تغذیه نشوند (فقط زمانیکه بسیار ضروری است، آب در اختیار آنها قرار می گیرد) بیش از 0.5% وزن بدنشان در هر ساعت کاهش می یابد، در این شرایط، کاهش وزن تا حد(0.75 - 1% )وزن بدن درهر ساعت افزایش خواهد یافت و این کاهش وزن قابل جبران نیست.
«آمادگی جهت مرغ گیری»
«روشنایی سالن»
زمانیکه رشد جوجه ها بااستفاده ازبرنامه های محدودیت روشنائی تغییر می کند، لازم است که 23 ساعت روشنایی تأمین شود(. (5 -10 lux
این شرایط این اطمینان را ایجاد خواهد کرد که پرنده ها در طی مرحله جمع آوری آرام خواهند بود. بر اساس پیمان اتحادیه اروپا جوجه ها نیازمند بهLux 20 روشنایی درسه روز قبل از اولین تخلیه دارند.
«غذا»
قطع غذا باید به مدت کافی قبل از کشتار، به منظور کاهش خطر ماندگاری فر آورده های دارویی در گوشت پرنده ها، صورت گیرد. دستورالعمل دوره های قانونی قطع تغذیه داروهای ضدکوکسیدیو استات و سایر داروها به طور کامل در بروشورهای اطلاعاتی فرآورده ها قید شده، که بایدمطابق آن دنبال شود.درصورتیکه تخلیه جزئی سالن مد نظر باشد،لازم است که پرنده ها به مدت طولانی تر از دوره اجباری عدم تغذیه در مرحله قبل از کشتار، بدون تغذیه بمانند.
به منظور کاهش آلودگی های مدفوعی در زمان پروسه تخلیه سالن، باید هشت تا ده ساعت قبل از زمان کشتار، تغذیه پرنده ها، قطع شود. این دوره شامل مراحل مرغ گیری، انتقال و زمان نگه داری آنها است. اگر زمانیکه پرنده ها بدون غذا هستند، طولانی تر شود، آب جذب شده از بافت های بدنی آنها در دستگاه گوارش تجمع می یابد، که منجر به کاهش تولید و افزایش آلودگی های مدفوعی می شود.
وجود فظولات آبکی برای جوجه هائی که در انتظار کشتار هستند، نشانه آن است که آنها برای مدت طولانی تغذیه نشده اند. سایر شاخص ها شامل مایع آبکی زرد رنگ در روده کوچک و ضایعات در چینه دان و سنگدان آنها می باشد. برای جلوگیری از وجود دانه در معده آنها، دو روز قبل از کشتار باید گندم از رژیم غذایی آنها حذف شود.
«آب»
دسترسی نامحدود به آب باید تا حد امکان به مدت طولانی فراهم شود و فقط زمانیکه واقعاً لازم است، آب حذف شود، دسترسی به آب طولانی خواهد بود از طریق :
• استفاده از چندین خطوط آبخوری .
• جداسازی پرنده ها در پن های.
• حذف آبخوری های انفرادی (دستی).
نکات کلیدی
• قطع خوراک (به عبارت دیگر عدم مصرف داروهای ضد کوکسیدیو استات ها) به منظور جلوگیری از ایجاد پس مانده های داروئی در گوشت.
• سه روز روشنائی کامل (23 ساعت روشنائی و یا ساعت تاریکی) برای جلوگیری از مشکلات احتمالی در زمان مرغ گیری.
• قطع مناسب خوراک برای پرندگان، جهت اطمینان از اینکه سیستم های گوارشی آنها قبل از شروع پروسه خالی بوده و آلودگی های مدفوعی در طی انتقال محدود خواهد شد.
• حذف کامل گندم از جیره آنها، دو روز قبل از کشتار.
• تاخیر در حذف آبخوریها برای مدت زمان طولانی تا حد ممکن
مرغ گیری
مرغ گیری و بارگیری باعث ایجاد فشار و استرس به جوجه ها می شود. بیشترین علل افت لاشه مشاهده شده در طی زمانی است که پرنده ها گرفته و بارگیری می شوند. مرغ گیری در همه مراحل باید با نظارت دقیق انجام شود. بارگیری پرنده ها و انجام مراحل ماشینی مانند برداشت کننده ها و جرثقیل های چنگک دار باید توسط افراد آموزش دیده صورت گیرد، فعالیت و جنب و جوش پرنده ها به منظور جلوگیری از ایجاد کوفتگی، خراشیدگی و سایر جراحات، حداقل باشد.
مرگ و میر در طی مراحل مرغ گیری و انتقال نباید بیشتر از %1/0 باشد.
«پیش از مرغ گیری»
محاسبه زمان مرغ گیری و انتقالی و شروع مرغ گیری مطابق با زمانیکه پرنده ها برای کشتار زمانبندی می شوند، انجام می گیرد. اطمینان از اینکه همه تجهیزات مورد استفاده (شامل وسایل، جعبه ها، حفاظ و توری ها) تمیز، ضدعفونی شده و در شرایط مناسب هستند، لازم است.جعبه های شکسته یا خراب ممکن است، پرنده ها را مجروح کند.
مرمت (باز سازی کردن)سطح زمینی که به در ورودی سالن پرورش راه پیدا می کند(و هر راه ثانویه ای که منتهی به لانه آنها می شود) برای اطمینان از خروج بی دردسر کامیون های بارگیری لازم است، چون از ایجاد کوفتگی و شکستگی و آسیب به بال پرنده ها جلوگیری می کند.
باید هر گونه بستر مرطوب موجود در سالن پرورش که مانع از مرغ گیری می شود، حذف شود و با یک بستر خشک جایگزین شود.
تمام تجهیزات دانخوری در ارتفاع (2 متر) قرار گیرد، یا از سالن خارج شود چون ممکن است مانع از جنبش پرندگان و فعالیت پرنسل در مرحله مرغ گیری شود.
پرنده ها در پن هایی در یک سالن بزرگتر جداسازی شوند،این عمل از چسباندن و ازدحام غیر ضروری آنها جلوگیری کرده و موجب دسترسی پرندگانی که نیاز به مرغ گیری ندارند به آب می شود.
تا حد امکان شدت نور در طی مرغ گیری به منظور کاهش فشار بر آنهاکاهش دهید، مرغ گیری در هنگام شب ترجیح داده می شود، شدت نور در لانه آنها باید تا حداقل کاهش یابد، در صورتیکه مرغ گیری در طی روز باشد، باید شدت نور تا حد ممکن کم شود، در همه موارد شدت نور باید برای مرغ گیری مناسب و با امنیت کافی برای پرنده باشد. مشخص شده که استفاده از نور آبی برای این منظور مناسب و رضایت بخش است.بهترین نتایج زمانیکه پرنده ها پس از تاریکی و کاهش نور مستقر شدند، بدست آمد، در این شرایط اختلال و ناآرامی در کم ترین حد بوده است. استفاده از پرده برای پوشاندن درهای اصلی سالن، جهت کمک به زمانیکه مرغ گیری در طی روز باشد، مفید است. باز کردن درها و انتقال پرنده ها بر تهویه و دمای محیط های تحت کنترل مؤثر خواهد بود. سیستم تهویه باید بررسی شود و در طی مرحله مرغ گیری برای کاهش استرس بر جوجه ها و برای جلوگیری از افزایش دمای سالن، با دقت تنظیم شود.
«مرغ گیری»
جوجه باید ازقسمت هر دو ساق پا (نه ران ها) گرفته شوند این کار جهت حداقل رساندن آسیب و جراحت پرندگان به خودشان می باشد.چراکه ممکن است پرنده فرار کرده(بال بزنند) خفه شوند.پرنده ها باید با دقت در سبد یا کابین ها قرار داده شوند، و بارگیری از بالا به پایین انجام شود. مشخص شده که کابین ها نسبت به جعبه های معمولی کمتر موجب آزار وآسیب پرنده های می شود.
جعبه ها یا کابین ها نباید پر شوند. افزایش دما، استرس و افزایش مرگ و میر می تواندناشی از پر شدن و لبریز شدن جعبه ها و کابین ها باشد، باید تعداد جوجه ها در هر جعبه یا کابین، در دماهای بالا کاهش یابد.
تجهیزات نامناسب مرغ گیری می تواند باعث ایجاد استرس و آسیب به جوجه ها شود. تجهیزات مکانیکی (برای مثال، شکل 1) مورد استفاده در گرفتن پرنده ها، باید به منظور جلوگیری از ایجاد فشار و صدمه به جوجه ها، با سرعت متوسط فعالیت کنند. هرگز نباید با فشار و نیرو پرنده ها را وارد ماشین مرغ گیری کرد. با تنظیم مناسب سرسره ماشین مرغ گیری، در هنگام باز شدن جعبه یا کابین از ایجاد آسیب به جوجه ها جلوگیری به عمل می آید.
انتقال
زمان انتقال باید بادستورالعمل ها رایج محلی یا منطقه ای مطابقت داشته باشد. در همه زمانها تا هنگام ورود به کشتارگاه حفاظت کافی از عوامل ضروی است. تهویه، یا دادن گرمایریاد یا سرد کردن زمانیکه ضروری است، باید استفاده شود. باید وسایل به منظور حفاظت پرنده از عوامل مختلف به درستی طراحی شوند. در تریلرهایی که در آنها تهویه کافی در نظر گرفته شده است، فشار بر پرنده ها به حداقل می رسد.
در هوای گرم، باید از پنکه استفاده شود، چون در هنگام بارگیری پرنده ها به حفظ (ساکن شدن) جریان هوا در کابین یا جعبه ها(عدم داشتن حرک هوا) کمک می کند. اجازه دهید که بین هر دو ردیف از جعبه ها حداقل ده سانتی متر فاصله باشد. در طی مدتی که پرنده ها در صف کشتار به سر می برند، استفاده از پنکه و مه پاش ها به حفظ و خنک ماندن پرنده ها کمک می کند.زمانیکه وسایل انتقالی ساکن اند (حرکت نمی کنند) استرس حرارتی بسرعت افزایش می یابد.خصوصا در آب هوای گرم یا زمانیکه تهویه روی مدار قابل دسترس نباشد.برنامه انتقال باید طوری باشد که زمانیکه وسیله نقلیه فارم را ترک کرد همان زمان فارم بطور کامل تخلیه شده باشد.و راننده یک استراحت کوتاه کرده باشد.
تخلیه در کشتارگاه باید بی درنگ صورت پذیرد.اگر ازتاخیر جلوگیری نشد تهویه جبرانی باید تامین شود.در آب هوای سرد جهت به حداقل رساندن کوران هوا حین پروسه انتقال باید مرغها کاملا پوشیده باشند.
تخلیه
در کشتارگاه کامیون ها باید با پوشش پارک شوند. وهرگونه پارچه برزنتی که تهویه را محدود کند باید برداشته شود.کنترل دما و تهویه مناسب برای سلامت مطلوب پرنده ها لازم است. محوطه بارگیری باید به نور ،فن ،مه پاش مجهز باشد.مه پاش ها باید در طول دوره زمانیکه دما بالا است اگر رطوبت زیر %70 باشد، استفاده شود.در آب هوای خیلی داغ جهت کمک به تبخیر آب می تواند روی فن اسپری کرد. در زمان تابستان باید تمام فن ها و مه پاشها در منطقه بارگیری فعال باشند
نکات کلیدی
• تجهیزات مناسب برداشت ، تامین گردد.
• جهت کاهش استرس تهویه مناسب در زمان مرغ گیری فراهم کنید.
• جهت به حداقل رساندن آسیب زخمی به پرنده با دقت به مرغگیری و روش بارگیری پرنده نظارت داشته باشید.ازگذاشتن آبخوری ها و دانخوری های اضافی قبل از شروع مرغ گیری جلوگیری کنید.بخش بزرگی در سالن جهت جلوگیری از آسیب ناشی از تراکم بالا جمعیت ایجاد کنید.

• کاهش شدت نور پیش از مرغ گیری به حفظ آزامش پرنده ها و حداقل آسیب و استرس کمک می کند.
• شمار پرنده ها در سبد برای پرنده های سنگین وزن و دمای بالا باید تنظیم شود.
• انتقال و دریافت پرنده را زمان بندی کنید
• مکررا بر سلامت پرنده ها نظارت داشته باشید.
کشتار:
پرورش موفقیت آمیز با حداکثر تعداد لاشه با کیفیت مطلوب و تولید خوب به عوامل تاثیر گذار در رشد، مرغ گیری ، عملیات کشتار بستگی دارد.
اجرای با دقت و ارتباط مناسب بین فارم و کشتارگاه می تواند منجر به کشتار موفقیت آمیز گردد.مدیریت در مزرعه می تواند بر عملیات مطلوب کشتار ، لخت کردن لاشه و پاره کردن شکم (تخلیه امعا و احشاء) اثر بگذارد.جهت داشتن حداقل آلودگی لاشه و آسیب لاشه و افت لاشه توجه بیشتر باید به
• کیفیت بستر
• چگالی گله (تراکم گله)
• روش مر غ گیری
• زمان انتقال
• زمان بارگیری
شود.
نکات کلیدی
• پرندگان تمیز به کشتارگاه عرضه کنید.
• کیفیت خوب بستر ،عمق مناسب و شرایطی که منجر به حد اقل آسیب مفصل خرگوشی لاشه و سایر مشکلات کیفی لاشه می شود را حفظ کنید.
• آسیب دیدگی خراش پوشتی ممکن است تحت شرایط تراکم بالا یا زمانی که فضای آبخوری و دانخوری آنها ناکافی است، افزایش یابد.
• کشتار باید تحت شرایطی که سلامت مناسب پرنده را حفظ کند انجام پذیرد.
زمان انتقال و بارگیری باید جهت کاهش فشار و از دست دادن آب حداقل باشد.
مجتبی قنبری