۳۱ درصد مرغداریها غیرفعال شدند
دسته بندی: اخبار کشاورزی

طبق گزارش مرکز آمار ایران در سال ۹۰ از ۱۷ هزار و ۱۹۲ مرغداری سههزار و ۳۱۴ واحد و به عبارتی ۱۹ درصد آنها غیرفعال هستند
طبق گزارش مرکز آمار ایران در سال ۹۰ از ۱۷ هزار و ۱۹۲ مرغداری سههزار و ۳۱۴ واحد و به عبارتی ۱۹ درصد آنها غیرفعال هستند که این عدد در سال ۹۴ با توجه به تعداد ۱۸ هزار واحدی مرغداریها به پنجهزار و ۵۲۰ واحد غیرفعال افزایش یافته است.
آمارها نشان میدهد که درصد مرغداریهای غیرفعال در سال گذشته رشدی حدود دوبرابری را نسبت به سال ۹۰ تجربه کرده است.
به گزارش خبرنگار ایانا، دانشیار دانشگاه تهران امروز در همایش صنعت طیور در فرهنگستان علوم با اعلام این خبر گفت: طبق گزارش مرکز آمار ایران در سال ۹۰ از ۱۷ هزار و ۱۹۲ مرغداری سههزار و ۳۱۴ واحد و به عبارتی ۱۹ درصد آنها غیرفعال هستند که این عدد در سال ۹۴ با توجه به تعداد ۱۸ هزار واحدی مرغداریها به پنجهزار و ۵۲۰ واحد غیرفعال افزایش یافته است.
حسن مهربانییگانه با اشاره به غیرفعال بودن ۳۱ درصد از مرغداریهای کشور افزود: با توجه به ۱۸ هزار تولیدکننده طیور که بیشتر بهصورت انفرادی در کشور فعالیت میکنند، عملاً سهم هرکدام از آنها نسبت به بازار بسیار ناچیز است؛ بنابراین تولیدکنندگان نقشی در تعیین نرخها نداشته و قیمتپذیر میشود. گذشته از آن، بهدلیل نداشتن برندی شناختهشده، کالای عرضهشده در بازار یکسان بوده و عملاً تولیدکنندگان برتری خاصی نسبت به یکدیگر ندارند.
وی با اشاره به اینکه بهطور متوسط از سال ۱۹۲۵ حدود ۳,۵ درصد شاخص تولید بهبود یافته است، بیان کرد: این شاخص در برزیل ۳۵۰، ترکیه ۳۳۰ و در ایران ۲۵۶ درصد برآورد شده است؛ بنابراین شاخص تولید طیور در ایران ۳۶ درصد از ترکیه پایینتر بوده و به عبارتی بهرهوری ما حداکثر ۷۰ درصد ترکیه است. ضمن اینکه تولیدکنندگان ما ۱۵ سال با آنچه که آمریکا برداشت میکرده، فاصله دارد.
به گفته دانشیار دانشگاه تهران، در سالهای اخیر میانگین رشد نرخ ارز ۱۸ درصد بوده است که بهطور مستقیم در گردش مالی این صنعت تأثیر فراوان دارد؛ زیرا حداقل سالانه یک میلیارد دلار برای واردات دارو و واکسن و نیز بیش از دو میلیارد دلار برای واردات خوراک طیور هزینه میشود؛ بنابراین درصد ریسک در این زمینه بسیار بالا است.
مهربانییگانه ادامه داد: پراکندگی در صنعت و دشواری کنترل نتایج و برنامهریزی ملی، ضعف در تأمین مطلوبیتهای تولیدکنندگان، مصرفکنندگان و دولت، حجم بالای سرمایه در گردش، راندمان پایین، خروج سود از درون فعالیت، نوسانات شدید در بازار، گرایش نزولی نرخ سود و ضعف در رقابت با محصولات خارجی از مهمترین چالشهای ساختار فعلی صنعت بهشمار میرود که این کارشناس به آن اشاره کرد؛ ضمن اینکه برآوردها نشان میدهد همسایگان ایران سالانه حداقل به ۲,۵ میلیون تن گوشت مرغ نیاز دارند که سهم ما از این بازارها در بهترین شرایط تنها ۶۰ هزار تن است.
وی با بیان اینکه سیستم یکپارچه تولید میتواند مزایای بسیاری ازجمله کاهش قیمت تمامشده، تنظیم بهتر بازار و حذف واسطهها را بهدنبال داشته باشد، تأکید کرد: در آمریکا ۸۰ درصد تولید مرغ یعنی ۱۶ میلیون تن توسط هفت شرکت تولید میشود. در برزیل دو شرکت ۵۱ درصد تولید و در آفریقا نیز دو شرکت ۶۰ درصد تولید را بر عهده دارند که این موضوع در روند تولید و اصلاح بازار بسیار مؤثر است.
مهربانییگانه در پایان به دولت پیشنهاد کرد: صدور مجوز برای ساخت مرغداری حداقل تا پنج سال آینده متوقف شده و مشوقهای صادراتی را جدی بگیرد. بهینهسازی مصرف سوخت، توجه بیشتر به بیمه طیور و کوتاه شدن دست سازمان حمایت و تعزیرات از بازار، مسائل دیگری است که بهتر است دولت به آنها توجه کند.
خبرگزاری ایانا – 95/11/23
طبق گزارش مرکز آمار ایران در سال ۹۰ از ۱۷ هزار و ۱۹۲ مرغداری سههزار و ۳۱۴ واحد و به عبارتی ۱۹ درصد آنها غیرفعال هستند که این عدد در سال ۹۴ با توجه به تعداد ۱۸ هزار واحدی مرغداریها به پنجهزار و ۵۲۰ واحد غیرفعال افزایش یافته است.
آمارها نشان میدهد که درصد مرغداریهای غیرفعال در سال گذشته رشدی حدود دوبرابری را نسبت به سال ۹۰ تجربه کرده است.
به گزارش خبرنگار ایانا، دانشیار دانشگاه تهران امروز در همایش صنعت طیور در فرهنگستان علوم با اعلام این خبر گفت: طبق گزارش مرکز آمار ایران در سال ۹۰ از ۱۷ هزار و ۱۹۲ مرغداری سههزار و ۳۱۴ واحد و به عبارتی ۱۹ درصد آنها غیرفعال هستند که این عدد در سال ۹۴ با توجه به تعداد ۱۸ هزار واحدی مرغداریها به پنجهزار و ۵۲۰ واحد غیرفعال افزایش یافته است.
حسن مهربانییگانه با اشاره به غیرفعال بودن ۳۱ درصد از مرغداریهای کشور افزود: با توجه به ۱۸ هزار تولیدکننده طیور که بیشتر بهصورت انفرادی در کشور فعالیت میکنند، عملاً سهم هرکدام از آنها نسبت به بازار بسیار ناچیز است؛ بنابراین تولیدکنندگان نقشی در تعیین نرخها نداشته و قیمتپذیر میشود. گذشته از آن، بهدلیل نداشتن برندی شناختهشده، کالای عرضهشده در بازار یکسان بوده و عملاً تولیدکنندگان برتری خاصی نسبت به یکدیگر ندارند.
وی با اشاره به اینکه بهطور متوسط از سال ۱۹۲۵ حدود ۳,۵ درصد شاخص تولید بهبود یافته است، بیان کرد: این شاخص در برزیل ۳۵۰، ترکیه ۳۳۰ و در ایران ۲۵۶ درصد برآورد شده است؛ بنابراین شاخص تولید طیور در ایران ۳۶ درصد از ترکیه پایینتر بوده و به عبارتی بهرهوری ما حداکثر ۷۰ درصد ترکیه است. ضمن اینکه تولیدکنندگان ما ۱۵ سال با آنچه که آمریکا برداشت میکرده، فاصله دارد.
به گفته دانشیار دانشگاه تهران، در سالهای اخیر میانگین رشد نرخ ارز ۱۸ درصد بوده است که بهطور مستقیم در گردش مالی این صنعت تأثیر فراوان دارد؛ زیرا حداقل سالانه یک میلیارد دلار برای واردات دارو و واکسن و نیز بیش از دو میلیارد دلار برای واردات خوراک طیور هزینه میشود؛ بنابراین درصد ریسک در این زمینه بسیار بالا است.
مهربانییگانه ادامه داد: پراکندگی در صنعت و دشواری کنترل نتایج و برنامهریزی ملی، ضعف در تأمین مطلوبیتهای تولیدکنندگان، مصرفکنندگان و دولت، حجم بالای سرمایه در گردش، راندمان پایین، خروج سود از درون فعالیت، نوسانات شدید در بازار، گرایش نزولی نرخ سود و ضعف در رقابت با محصولات خارجی از مهمترین چالشهای ساختار فعلی صنعت بهشمار میرود که این کارشناس به آن اشاره کرد؛ ضمن اینکه برآوردها نشان میدهد همسایگان ایران سالانه حداقل به ۲,۵ میلیون تن گوشت مرغ نیاز دارند که سهم ما از این بازارها در بهترین شرایط تنها ۶۰ هزار تن است.
وی با بیان اینکه سیستم یکپارچه تولید میتواند مزایای بسیاری ازجمله کاهش قیمت تمامشده، تنظیم بهتر بازار و حذف واسطهها را بهدنبال داشته باشد، تأکید کرد: در آمریکا ۸۰ درصد تولید مرغ یعنی ۱۶ میلیون تن توسط هفت شرکت تولید میشود. در برزیل دو شرکت ۵۱ درصد تولید و در آفریقا نیز دو شرکت ۶۰ درصد تولید را بر عهده دارند که این موضوع در روند تولید و اصلاح بازار بسیار مؤثر است.
مهربانییگانه در پایان به دولت پیشنهاد کرد: صدور مجوز برای ساخت مرغداری حداقل تا پنج سال آینده متوقف شده و مشوقهای صادراتی را جدی بگیرد. بهینهسازی مصرف سوخت، توجه بیشتر به بیمه طیور و کوتاه شدن دست سازمان حمایت و تعزیرات از بازار، مسائل دیگری است که بهتر است دولت به آنها توجه کند.
خبرگزاری ایانا – 95/11/23
محصولات مرتبط
جدیدترین نوشته ها