تجارب جهانی در راه اندازی شبکه های تلویزیونی کشاورزی


دسته بندی: اخبار کشاورزی
تجارب جهانی در راه اندازی شبکه های تلویزیونی کشاورزی

موضوع مشترک در بین تمامی این شبکه های کشاورزی، روستایی مهم بودن نقش طبقه و طیفی در جامعه است که وظیفه تولید غذا را به عهده دارد.
خبرگزاری ایانا حبیب ا... افزونی*: براساس تفاهم نامه وزیرجهاد کشاورزی با رئیس سازمان صدا و سیما برای اختصاص روزانه حداقل دو ساعت به برنامه های کشاورزی در شبکه \"بازار\"، ایجاد ارکان مناسب برای دستیابی به اهداف و راه اندازی بخش کشاورزی در این شبکه تلویزیونی شامل؛ گروه مدیریت و برنامه‌سازی بخش کشاورزی تحت عنوان گروه ویژه کشاورزی و شورای برنامه ریزی بخش کشاورزی از تعهدات شبکه تلویزیونی بازار و تأمین منابع مالی برای تهیه، تولید و تأمین برنامه‌های بخش کشاورزی در شبکه بازار، ایجاد کار گروه تهیه مدیریت محتوا برای ارائه موضوع ها و اولویت‌ها به شورای برنامه ریزی بخش کشاورزی، نظارت محتوایی و تخصصی بر برنامه‌ها، تعیین رویکردهای موضوعی و اولویت‌های تخصصی بر مبنای تقویم بخش کشاورزی برای ارائه اطلاعات به هنگام به شورای برنامه ریزی بخش کشاورزی، هماهنگی با معاونت‌ها و زیر بخش‌های وزارت جهادکشاورزی برای دریافت سیاست‌ها، اهداف و اولویت‌ها و ارائه محتوای تخصصی لازم به شورای برنامه ریزی بخش کشاورزی و همکاری همه جانبه در تولید برنامه‌های این بخش در سراسر کشور، معرفی مدیران و کارشناسان وتولید کنندگان و کارآفرینان خبره برای حضور در برنامه‌های بخش کشاورزی و ... نیز از تعهدات وزارت جهادکشاورزی به شمار می رود.
در این راستا با توجه به این که از روز شنبه چهاردهم تیر ماه کانال تلویزیونی کشاورزی آغاز به پخش کرده است، آشنایی با تجارب کشورهایی که هم اکنون برنامه های کشاورزی آن ها از کانال های گوناگون پخش می شود، می تواند برای دست اندرکاران راه اندازی کانال کشاورزی در کشورمان مفید باشد. این گزارش درصدد بیان آن است:
بررسی تجربه های موفق بسیاری از قطب های کشاورزی در حوزه های جغرافیایی گوناگون با سطح اقتصادی کاملا متفاوت نظیر کانادا، نیوزلند ، آمریکا، برزیل، آرژانتین، دانمارک، فرانسه، رومانی و نیز کشورهایی نظیر چین و پاکستان، نشان می دهد که توجه به نقش رسانه در حفظ و بالا بردن سطح و جایگاه این بخش حیاتی، عملا مورد تاکید قرار داشته و منافع حاصل از این موضوع در حفظ بازارهای تجاری و زنده نگاه داشتن این بخش استراتژیک چنان است که حضور اسپانسر ها با هدف حفظ و پایدار سازی این منافع آنان را در حمایت از شبکه های مستقل کشاورزی و روستایی شائق و پابرجا نگاه می دارد.
دلایل راه اندازی این شبکه ها در کشورهای پیشرفته در بخش کشاورزی نظیر دانمارک، نیوزلند، فرانسه و آمریکا یا کانادا با سایر کشورها یی نظیر چین و پاکستان و حتی برزیل متفاوت است. در کشورهای پیشرفته در بخش اقتصاد کشاورزی تلاش ها برای حفظ و تقویت این جایگاه و تداوم حضور در بازار های جهانی و تامین ارزان تر منابع و تولیدات و در کشورهایی نظیر فرانسه و دانمارک متکی بر تولید غذای سالم تر و ارگانیک و کاهش مسائل زیست محیطی است .
در کشورهایی نظیر چین و پاکستان تاکید عمده بر ارتقاء دانش و مهارت های اولیه کشاورزان و توسعه روستایی بر پایه کاهش فقر قرار دارد و به طور طبیعی حرکت به سمت توسعه بخش در این نوع کشورها در گام نخست با اصلاح وضع موجود، توانمند سازی تولید کنندگان، بالابردن سطح دانش و مهارت ها وتکنیک های تولید صورت می پذیرد و در گام های بعدی قرار گرفتن در مسیر کشاورزی تجاری خواهد بود.
موضوع مشترک در بین تمامی این شبکه های کشاورزی، روستایی مهم بودن نقش طبقه و طیفی در جامعه است که وظیفه تولید غذا را به عهده دارد و این گروه به هیج وجه نبایستی قربانی فضای مصرفی و سایر دغدغه های مسلط بر این جوامع شوند . در این زمینه به شکل عمومی تر ویژگی های این شبکه ها را م یتوان شامل موارد زیر برشمرد:
1 - صاحبان شبکه های مستقل کشاورزی معمولا از قطب های مهم کشاورزی بوده و یا کشاورزی سهم مهمی را در اقتصاد آنها ایفا می نماید.
2- این کشورها از گروه هایی اند که روند صنعتی شدن خود را از کشاورزی آغاز نموده اند و پایه های سنتی تولید در این بخش را همچنان حفظ کرده اند.
3 - کشاورزی در این گروه از کشورها به شکل تجاری بوده به نحوی که برخی از این کشورها در تولید و صادرات تعدادی از محصولات استراتژیک در شرایط رقابتی و تاثیر گذار قرار دارند .
4 - از آنجایی که این بخش کاملا در اختیار بخش غیر دولتی است ، راه اندازی این شبکه ها با قوانین خاصی در همین بخش ها و توسط نهادهای بزرگ تولیدی نظیر انجمن ها و تولیدکنندگان ایجاد می شود .
5 - طبقات و گروه های کشاورزی و روستایی به عنوان یک جامعه رسمی جایگاه خود را کاملا دریافته و برای حفظ این موقعیت تلاش می نمایند ؛ بر خلاف دیگر جوامع که نوعی گریز از هویت در بخش روستایی و کشاورزی به دلیل غلبه سایر مدل های زیستی و شهری و صنعتی در جریان است و بعضآ جوامع روستایی وکشاورزی در حال فروپاشی اند.
6 - از آنجا که جوامع کشاورزی وروستایی به عنوان یک جامعه زنده و حیاتی در نظر گرفته شده بنابراین به نظر می آید در این نوع شبکه های تلویزیونی تنها نقش تولید پر رنگ نبوده و سایر بخش های زتدگی این جوامع نیز نظیر سرگرمی ، روش زندگی روستایی، مسابقات و.. دارای جایگاه مناسبی است.
7 - حضور 24 ساعته این شبکه ها در فضای ذهن و دیده مخاطبان با هدف حفظ و تداوم این دسته از مخاطبان صورت می پذیرد. تکرار پخش برنامه در چندین نوبت برای راضی نگاه داشتن و دسترسی همه مخاطبان به برنامه ها انجام می شود؛ به نحوی که با طراحی کندکتورهای بسیار قوی برای چندین هفته فهرست و توضیحات و مشخصات برنامه ها از قبل در دسترس مخاطب قرار می گیرد و امکان انتخاب را برای بیننده فراهم می نماید. شایان توجه است در هیچ شبکه 24 ساعته تمامی برنامه ها تولیدی نیست و بازپخش برنامه با فهرستی مشخص از اقدامات رایج شبکه های تلویزیونی است.
8 - امکان انتخاب مخاطب به ویژه در برنامه های کابلی که دیدن آن مستلزم پرداخت هزینه است، رقابت برای حفظ مخاطب و ارتقاء کیفیت برنامه ها را برای دست اندرکاران بیشتر الزامی می سازد و عدم توجه به این موضوع به معنای از دست دادن بیننده و کاهش درآمد گروه رسانه ای خواهد بود .
9 - در میان کشورهای مورد بررسی، کشور پاکستان به ویژه از نظر نوع نظام بهره برداری در بخش و متوسط زمین های زیر کشت در اختیار بهره برداران دارای بیشترین شباهت به جامعه کشاورزی ایران است .

خبرگزاری ایانا – 93/4/19