پلاستیک گلخانه ‌ای 12 و 14 متری
در گذشته برای پوشاندن گلخانه ‌ها، پلاستیک را در عرض گلخانه یکی پس از دیگری قرار می ‌دادند. پلاستیک با کشش کافی از طرفین مهار می‌ شد و هر دو لایه مجاور باید حدود نیم متر همپوشانی می ‌داشت. به علاوه، جهت درزها می بایست در جهت بادهای غالب منطقه می بود تا از نفوذ هوای سرد و باد و باران ممانعت گردد. اما گلخانه داران با استفاده از پلاستیک‌ های عریض 12 و 14 متری دیگر نیازی به این موارد ندارند. از دیگر مزایای این نایلون ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پوشش یکنواخت گلخانه و عدم نیاز به برش‌ های متوالی
صرفه‌ جویی در مصرف انرژی و افزایش راندمان انرژی تا 30%
افزایش مقاومت نایلون در برابر آسیب‌ های فیزیکی و طبیعی
استفاده بهینه از نایلون و کاهش ضایعات پلاستیکی و در نتیجه صرفه‌ جویی در هزینه
نایلون گلخانه ای دو لایه
پلاستیک های گلخانه ای معمولا به صورت دو لایه هم تولید می ‌شوند تا مقاومت بیشتری پیدا کنند. دو لایه پلاستیک که یکی از آن ها مستقیما روی سطح خارجی ورقه دیگر قرار ‏می گیرند، توسط بالشتکی از هوای فشرده از یکدیگر جدا می شوند. لایه خارجی پلاستیک ‏جهت کاهش نور ماورای بنفش‏ باید 0.152 میلی متر ضخامت داشته باشد، در حالی که لایه درونی ‏فقط نیاز به 0.102‏ میلی متر‎ ضخامت دارد زیرا نور‎ یووی ‎در این محل کمتر است.‎ امروزه عملا تمام گلخانه های مدرن دارای پوشش پلاستیکی از سیستم هوای فشرده بین دو لایه ‏استفاده می کنند.